به گزارش یزد آوا، سیل اخیر علیرغم برجای گذاشتن خسارت‌های سنگین و داغدار کردن تعدادی از هموطنان، موجب شد تا روحیه همدلی و اتحاد مردم کشورمان بار دیگر در گستره ایران اسلامی به نمایش درآید و همگان شاهد غنای اخلاقی و نوع‌دوستی مردمان ایران‌زمین باشند؛

چه این‌که قاطبه ملت برای یاری رساندن به هموطنان سیل‌زده به میدان آمدند و هر یک به نوعی برای تسلای آلام هموطنان خود آستین همت بالا زدند. از ارتش و سپاه و نهادهای حکومتی تا بسیج و طلاب و قشرهای گوناگون مردم، همه برای کمک به مردمی که زندگی‌شان با بحرانی بزرگ روبه‌رو شده بود، به صحنه آمدند؛ از کمک‌های مادی گرفته تا حضور فیزیکی در مناطق سیل‌زده و برعهده‌گرفتن کارهای یدی چون جمع‌آوری انبوه گل و لای‌های به‌جامانده از سیل.

حضوری از جنس نیش و کنایه!

دراین میان، برخی افراد و گروه‌ها نه‌تنها خود در عمل به کمک سیل‌زده‌ها نمی‌شتابند، بلکه حتی از همسویی و قدردانی از کسانی که عاشقانه وقت و توان خود را وقف خدمت به مردم بحران‌زده کرده‌اند، دریغ می‌کنند و ترجیح می‌دهند با انتشار پست‌هایی با چاشنی تخریب و تمسخر، حضوری از جنس دیگر! داشته باشند. از جمله برخی افراد موسوم به سلبریتی که نه‌تنها حضور میدانی در عرصه کمک‌رسانی نداشته‌‌اند بلکه با نیش‌ و کنایه‌های سخیف، موجب حاشیه‌سازی‌های کودکانه در فضای مجازی و انصراف نگاه‌ها از اصل موضوع سیل و اولویت خدمت‌رسانی فوری شده‌اند، و گاه برای رسانه‌های بیگانه و معاند نیز آتش‌ تهیه تدارک می‌بینند.

طلاب ایثارگر؛ آماج هجمه سلبریتی‌ها

در یکی از آخرین موارد، به پوشش طلاب جهادی در مناطق سیل‌زده ایراد گرفته‌ و گفته‌اند که چرا اینان باید عمامه بر سر به لایروبی و خدمت‌رسانی به سیل‌زدگان مشغول باشند! و بلافاصله نتیجه گرفته‌اند که این طلاب برای تظاهر کار می‌کنند! این گزافه‌گویی‌ برخی سلبریتیون در حالی است که خودشان حضوری در خدمت‌رسانی به سیل‌زده‌ها نداشته‌ و ندارند و تنها نقشی که ایفا‌کرده‌اند، مجازی‌گردی از پشت گوشی و سیستم و زیرسؤال بردن خدمات دیگران با ارسال پُست‌های بی‌ارزش بوده است!

چرایی خدمت‌رسانی با نشان طلبگی

اولا؛ عموم طلاب خدمت‌رسان، علیرغم این‌که وضع مالی نابسامانی دارند و سطح زندگی‌شان از متوسط جامعه هم پایین‌تر است، با هزینه شخصی خود به مناطق سیل‌زده رفته‌‌اند و با عشقی برخاسته از معرفت دینی و شور با تمام توان به خدمت‌رسانی به هموطنان مصیبت‌زده خود مشغول هستند.

ثانیا؛ طلاب به واسطه شأن مذهبی خود محل مراجعه آحاد مردم هستند و حضورشان در مواقع عادی نیز موجب دلگرمی است؛ از این رو طبیعی است هموطن سیل‌زده‌ای که کاشانه و دارایی خود را از دست داده، با دیدن طلبه‌ای که درس و بحث و خانه و خانواده خویش را رها کرده و برای خدمت به او از فرسنگ‌ها آن‌طرف‌تر آمده و آستین همت بالا زده با تمام وجود مشغول کارهای خدماتی و لایروبی به منظور کاهش مشکلات اوست، به تدریج روحیه و امید خود به زندگی را باز‌می‌یابد و آوار مصیبت را بهتر تحمل می‌کند. وانگهی به همراه داشتن نشان روحانیت، موجب می‌شود که مردم سیل‌زده پی به حضور طلاب ببرند و در کنار دیگر فواید آن، بتوانند تکیه‌گاهی برای درددل‌کردن و واگویه داشته باشند.

ثالثا؛ اگر طلاب بدون لباس و نشان طلبگی به خدمت مشغول شوند، آیا همین جماعت پرادعا اعتراض نمی‌کنند که چرا طلاب و روحانیون درس و بحث خود را رها نمی‌کنند و به یاری هموطنانشان نمی‌روند؟!

رابعا؛ طلاب به واسطه ماهیت راهی که برگزیده‌اند، در راه انجام وظیفه نیازی به دست‌یازیدن به راهکارهای مورد تعرض برخی سلبریتی‌ها ندارند و همواره در مسیر خدمت‌رسانی و عمل به تکلیف پیشتاز بوده و هستند. و از همین روست که در دوران هشت ساله دفاع مقدس نیز در مقایسه با سایر اقشار، بیش‌ترین شهید را تقدیم نظام و انقلاب کرده‌اند؛ عزیزانی که در خط مقدم جبهه تا آخرین قطره خون به مقابله با دشمنان دین و دنیای ملت پرداختند و اخلاص خود را با شهادت به معرض نمایش گذاشتند.

واقعیت این است که شنیدن شکوه و ادعاهای گزافه از جماعت سلبریتی، شگفت نیست. پس عجیب نیست که یک روز اعتراض کنند چرا طلاب برای خدمت نمی‌روند، و روز دیگر برآشوبند که چرا این ریاکارها با عبا و عمامه رفتند! و این دور باطل همواره در منطق این جماعت وجود دارد.

 خوشبختانه عموم جامعه به درجه‌ای از بلوغ رسیده‌اند که تهمت‌زنندگان را از کسانی که با تمام وجود به خدمت سیل‌زدگان شتافته‌اند، تمییز دهند. در این باره گفتنی‌ها فراوان است.

نویسنده: عبدالله مهرجردی