یزد آوا؛ با گذشت قریب به یک هفته از سفر تفرقه آفرین رئیس دولت یازدهم به استان یزد و به بار آوردن هزینه‌های گزاف برای این مردم سخت کوش و زحمت‌کش و اهانتی که به آنان شد و در عملی که دور از انتظار از این طیف هم نبود، نام حسینیه ایران را به پایتخت اصلاحات آمریکایی تغییر دادند تا کلید فتنه‌ای دیگر را زده باشند برای بیرون کشاندن افعی‌های هفت سری که در سال 88 به طور نانجیبانه در مقابل دین و مکتب ایستادند.

همان‌هایی که وقتی دیدند در روز عاشورا پرچم‌های عزای امام حسین(علیه السلام) را طیفی بی فرهنگ آتش زدند، به جای ابراز انزجار بیانیه صادر کردند و از آنان به عنوان مردمی خدای جوی سخن به میان راندند.

شاید در ذهن برخی این باشد که چرا چنین اتفاقاتی در ایران اسلامی می افتد؟

جواب خیلی ساده است با مرور کوتاهی بر تاریخ صدر اسلام همه جواب‌ها در آنجا داده شده است.

به یک نمونه تاریخی و بسیار عجیب توجه کنید:

پس از تنها 75 روز از رحلت پیامبر گرامی اسلام(صلی الله علیه وآله) درب خانه وحی آتش می‌گیرد و تنها دختر او که بارها فرموده بودند که فاطمه پاره تن من است بین در و دیوار می‌ماند، سینه‌اش مجروح از مسمار در می‌گردد و محسنش به شهادت می‌رسد و..... راستی چرا چنین می‌شود؟

حضرت زهرا(سلام الله علیها) علت این همه ظلم را در این مدت کوتاه بیان می‌کنند:

«فلما اختار الله لنبیه دار انبیائه و مأوی اصفیائه ظهرت فیکم حسکه انفاق»: «نفاق باعث شد که دین از مسیر اصلی خودش خارج شود.»

همان کسانی که جرأت نداشتند در زمان رسول خدا حرفی بزنند بلافاصله بعد از او بر خاندان وحی تاختند. این یک نمونه از تاریخ پرفراز و نشیب انقلاب پیامبر بود که نتوانستند علی زمان خود را فراموش کنند چون درد دین ندارند. دغدغه مردم ندارند.

اما در مورد این سفر بی خیر و برکت باید یک درس تاریخی را برای بیان کنندگان حرف‌های بی سر و ته گذاشت تا علاوه بر درس اقتصاد که نمره ضعیفی دریافت کرده‌اند، نشان دادند که تاریخ را هم خوب نخوانده و جای مفاخر را با اراذل اشتباه گرفته اند.

درس تاریخ یزد:

یزد یک شهر تاریخی با آثار باستانی و بقاع متبرکه امام زادگان و فرهنگی کهن در مرکزیت ایران است که به خاطر عشق و ارادت مردم مومن و سخت کوش این دیار به اهل بیت علیهم السلام به حسینیه ایران شناخته می‌شود.

با چرخی کوتاه در اطلاعات این استان خواهی فهمید که یزد علمای بزرگی را در خود پرورش داده است که امروز فخر جهان تشیع به حساب می آیند.

1. مرحوم سید محمد کاظم طباطبائی یزدی(صاحب عروه الوثقی) که مقدمات خود را در مدرسه دومنار یزد نزد ملا محمد ابراهیم اردکانی و آخوند زین العابدین عقدایی که هر دو استاد ادبیات بودند می‌گذراند. در جریان مشروطه و استعمار پیر نقش سیاسی فعالی را در رهبری نیروهای انقلابی در برابر استعمارگران دارد و در زمانی که دولت ایتالیا قصد اشغال لیبی را دارد و شمال ایران در اشغال روس و جنوب ایران در اشغال انگلیس است فتوای جهاد می‌دهد.
   «در این ایام که دول اروپایی مانند ایتالیا به طرابلس غرب (لیبی) حمله نموده و از طرفی روس‌ها شمال ایران را با قوای خود اشغال کرده‌اند، و انگلیسی‌ها نیز نیروهای خود را در جنوب ایران پیاده کرده‌اند و اسلام را درمعرض خطر نابودی قرار داده‌اند، بر عموم مسلمین از عرب و ایرانی واجب است که خود را برای عقب راندن کفار از ممالک اسلامی مهیا سازند و از بذل جان و مال در راه بیرون راندن نیروهای ایتالیا از طرابلس غرب و اخراج قوای روسی و انگلیسی ازایران هیچ فروگذار نکنند، زیرا این عمل از مهم‌ترین فرایض اسلامی است تا به یاری خداوند دو مملکت اسلامی از تهاجم صلیبی‌ها محفوظ بماند.» (محمد کاظم طباطبایی).
   سوال: آقای روحانی آیا برادر عزیزی که در سخنرانی از او نام بردی از این کارها برای انقلاب و اسلام انجام داده بودند؟ پس چرا در دولت ایشان به خدا هم توهین شد؟
    
2. مرحوم آیت الله شیخ عبدالکریم حائری یزدی موسس حوزه علمیه قم بودند که در زمان استبداد رضاخانی حوزه علمیه را از خطر نابودی با درایت تمام نجات دادند.
    
3. مردم ایران یزد را با مرحوم آیت الله شیخ محمد تقی بافقی می‌شناسند که در نوروز سال 1306 به خاطر هتک حرمت خاندان پهلوی به ساحت حرم حضرت معصومه(سلام الله علیها) در مقابل آن قلدر ایستاد که حضرت امام در مورد ایشان فرمودند:«هر کس بخواهد در این عصر مومنی را زیارت کند مومن بافقی را زیارت کند».
    
4. شیر بیشه مردان حاج احمد متوسلیان یزدی اگرچه در جنوب تهران متولد شده است اما اصالتی یزدی دارد که تاریخ جنگ پر است از رشادت‌های او.

و خلاصه نمی‌توان درس مهم تاریخ را در این مجیزه بیان کرد. چون شهدایی تقدیم این انقلاب شده‌اند که با بیان رشادت‌های آنان جایی برای اسم آوردن از کسانی که می‌خواستند حداقل در دو نوبت مهم (78و 88) نام و یاد این عزیزان را از یادها ببرند، نمی گذارد.

جریان مذکور اگرچه در سال 76 برنده انتخابات ریاست جمهوری شد، اما به هیچ هنوان جریان متبوع و مورد علاقه همه مردم یزد نبوده و نیست و تغییر نام «یزد حسینیه ایران» به «پایتخت اصلاحات» می‌تواند توهینی به فهم و شعور مردم مومن و متدین و انقلابی یزد باشد که امروز به خاطر این سفر دوازده ساعته و پرهزینه در سطح شهر مشاهده می‌کنیم.

بنابراین از رئیس دولت انتظار می‌رود به جای پرداختن به مسائل اختلافی که هیچ اجماعی بر آن نمی‌توان یافت به فکر توبه از این تفرقه باشد و برای حل مشکل بی آبی، بیکاری، تعطیلی کارخانه‌ها، حقوق عقب افتاده، طرح‌های نیمه تمام، وعده‌های توخالی و آمار غیر واقعی که می دهد، چاره‌ای بیندیشد و هرسال مردم را وعده به سال آینده ندهد که سال آینده سال رونق اقتصادی خواهد بود!! چون سال آینده خیلی دیر است.

از مسئولین شهرستان هم انتظار می‌رود که جوگیر فضای انتخابات نشوند و به فکر حل معضلات مهمه مردم باشند که از این حرف و حدیث‌ها غیر از بی آبرویی برای افراد چیز دیگری ماحصل نخواهد داشت.

به امید گوشی شنوا
یوسف کریمی