به گزارش یزد آوا؛ یکی از مشکلات اصلی دولت کنونی، عدم پذیرش واقعیت است، بدین شکل که دولت علاوه بر اینکه عزمی برای حل وفصل مشکلات مردم ندارد، حتی حاضر نیست واقعیت‌های موجود و مشکلاتی که مردم با آن‌ها دست وپنجه نرم می‌کنند را بپذیرد. به عنوان نمونه سخنان نوروزی روحانی مصداقی بود که نشان داد دولت نمی‌خواهد واقعیت‌های جامعه را بپذیرد و رئیس‌جمهور طوری از اوضاع کشور سخن می‌گوید که انگار در حال تشریح اوضاع کشوری دیگر است.  

در شرایطی که بسیاری از شاخص‌های اقتصادی بیانگر رکود گسترده در اجزای مختلف اقتصاد است، اما بازهم آقایان حاضر نیستند آن را ببینند و بپذیرند. خوب است حضرات افزایش نقدینگی، افزایش ضریب جینی نسبت به گذشته حتی در روستاها، کاهش تأسف‌بار رشد علمی کشور، کاهش صادرات غیرنفتی کشور در سال‌های اخیر، تقلیل سرمایه خارجی وارد شده به کشور در مقایسه با سال‌های قبل از دولت یازدهم و... را هم ببینند. علاوه بر این دیدن افزایش چشمگیر اختلاف و شکاف طبقاتی در 3 سال اول دولت آقای روحانی و زدن رکورد نرخ بیکاری توسط دولت یازدهم هم توصیه می‌شود.

در حالی که در جریان مذاکرات هسته‌ای در دولت یازدهم و برجام، نظام و مردم هزینه‌های زیادی را متحمل شدند و دولت آقای روحانی با دادن امتیازهای فراوان به طرف غربی و با وجود اینکه طرف ایرانی حتی قبل از موعد، به وعده‌های خود به طور تام عمل کرد؛ اما در این مدت و به ویژه در ماه‌های اخیر به کرات شاهد عهدشکنی‌های طرف غربی بودیم و آمریکایی‌ها نه تنها خصومت‌شان نسبت به ایران را کاهش ندادند که گستاخی بیش ازپیش خود را علنا به رخ کشیدند.

در چنین شرایطی و با وجود آنکه دولت ایالات متحده در ماه‌ها اخیر مکرر به برجام لگد زده و بر اساس بندهای مختلف متن برجام، آن را نقض کرده؛ اما تاکنون شاهد اقدام درخور و قاطعی از سوی دولت آقای روحانی نبوده‌ایم. نه تنها اقدام قاطعی انجام نشده که حتی حضرات -علیرغم اینکه خودشان هم نتوانسته‌اند عهدشکنی‌های طرف آمریکایی را انکار کنند-، سعی کرده‌اند این همه بدعهدی را حتی توجیه کنند! حال باید از آقایان پرسید آیا این همه بدعهدی و لگدپراکنی به برجام را ندیده‌اند؟!

 تعطیلی یا نیمه تعطیل شدن بسیاری از کارخانه‌ها و واحدهای تولیدی، گرانی دلار و کاهش ارزش پول ملی، 3 برابر شدن هزینه‌های جاری دولت و... از دیگر مواردی است که احتمالا آقایان دولتی اصلا اطلاعی از آن ندارند که اینگونه از وضعیت کشور سخن می‌گویند!

دولت و حامیان وی در جریان مذاکرات هسته‌ای بارها وعده لغوه بالمره همه تحریم‌ها را به مردم داده بودند، به طوری که رئیس‌جمهور محترم در فرودین 94 گفته بود: «طبق این توافق همه تحریم‌ها چه مالی، اقتصادی و بانکی در همان روز اجرای توافق لغو خواهد شد.» آقای روحانی حتی پا را از این هم فراتر گذاشته بود و امضای توافق را منوط به اجرای برجام دانسته بود: «هیچ توافقی امضا نمی‌شود مگر آنکه در همان روز، تمام تحریم‌ها علیه ایران برداشته شود.» اما وی بجای پاسخ به وعده‌هایی که به مردم داده بود، آن‌ها را به غیب حواله می‌دهد و از «اگر»ها و اینکه «اگر برجام نبود، فلان می‌شد و بهمان می‌شد» سخن می‌گوید.

ارسلان پورذهبی