به گزارش یزد آوا به نقل از فرهنگ نیوز، یکی از آفاتی که همواره گریبان گیر هنرمندان و فضای هنری در کشورما بوده و هست، رفتارهای مبتذل اقلیتی بوده است که این رفتار خود را به اسم همه ی فعالان آن رشته ی هنری تمام کرده اند.

یکی از این رشته های هنری، رشته ی موسیقی است. علیرغم اینکه هنر موسیقی نیز می تواند همانند سایر رشته های هنری در خدمت فرهنگ جامعه‎ی ایران اسلامی قرار گیرد، وضع به گونه ای شده که عرصه برای هنرمندان این رشته تنگ شده و مردم نیز به نوعی نسبت به این رشته و فعالان آن دیدگاهی بعضاً منفی پیداکنند.

شاید بتوان گفت اصلی ترین دلیلی که باعث بروز این مسئله شده است؛ رفتارهای مبتذل و تولیدات خارج از حدود عده‎ی قلیلی است که در این رشته فعالیت می کنند و فضا را خراب می‎کنند.

به عنوان مثال اخیرا آوازه خوانی پیداشده است که علیرغم اینکه در ایران زندگی می کند، در شبکه های معاند اجراهای زنده‎ی تلویزیونی می‎کند. وی اخیرا نیز تلاش می کند تا در شهر تهران اجرای زنده داشته باشد و بساط آوازخوانی زنان را در ایران دوباره به راه اندازد.

مهدیه محمدخانی که گفته می‎شود فارغ التحصیل رشته ی معماری است و به حسب علاقه، به موسیقی روی آورده است؛ مدتی است که به سراغ خوانندگی نیز آمده و در شبکه هایی نظیر«من و تو۱» و «بی‎بی‎سی» حضور پیدا کرده و آوازخوانی کرده است. وی همچنین آلبومی را هم تهیه کرده و به صورت غیررسمی(بخوانید زیرزمینی) به توزیع و انتشار آن در فضای مجازی می‎پردازد. وی در مصاحبه ای که در نهم ژوئن۲۰۱۴ با رادیو«چشم انداز بامداد» وابسته به بی‎بی‎سی فارسی داشت اعلام کرد که قمرالملوک وزیری-معروف به قمر- اولین زن کاباره ای ایران را الگوی کاری خود قرارداده است. قمرالملوک وزیری معروف به «قمر» اولین زنی بود که به صورت بی حجاب در در کنسرت حاضرشد و تکخوانی کرد.
 

وی که در ایران زندگی می کند و به راحتی در محافل عمومی ظاهر می شود؛ مجوز خوانندگی ندارد. اما به راحتی آلبوم تولید می کند و در شبکه های اجتماعی قرار می دهد. جالب تر اینجاست که معلوم نیست چگونه یک فردی که مجوز انتشار آلبوم ندارد، می تواند مجوز برگزاری کنسرت را از وزارت فرهنگ و ارشاد دریافت کند و در فرهنگسرای وابسته به وزارت ارشاد-فرهنگسرای نیاوران- کنسرت برگزار کند!

این مسئله از دوحالت خارج نیست: اول این که وزارت فرهنگ و ارشاد دچار سهل انگاری شده است و یا دوم این که عمدی در کار بوده است که این فرد که با شبکه های معاند هم همکاری می کند توانسته است دوبار به اجرای زنده و تکخوانی در تهران بپردازد.

البته در آبان ماه سال گذشته که مهدیه محمدخانی در تالار وحدت تهران کنسرتی اجرا کرد، شایعاتی مبنی بر حضور علی جنتی-وزیر وقت فرهنگ و ارشاد-در آن برنامه وجود داشت. که ظاهرا ایشان مسئله ی حضور خود در آن برنامه را تکذیب کرده بودند.

جالب اینجاست که این وادادگی که در مورد اجرای کنسرت نامبرده صورت گرفته است، به عَلَمی تبدیل شده است برای بدخواهان نظام مقدس جمهوری اسلامی برای تحقیر انقلاب اسلامی. ویدئوی اجرای مهدیه محمدخانی در یوتیوب قرار گرفته و تاکنون حدود ۲۶۹هزار بار دیده شده است. در این صفحه از محمدخانی با عنوان قهرمان شکست طلسم ۳۵ ساله جمهوری اسلامی یادشده است! از وی با عنوان اولین زنی که توانسته است قبح شکنی کند و در ایران آوازخوانی کند یادشده است.

باید دید چگونه یک زن آوازه خوانی که یک مطرب آوازه خوان پیش از انقلاب را الگوی خود قرار داده است اینچنین در پی تغییر فضای فرهنگی هنری ایران است و به این راحتی عرصه برای او باز است!

این یکی از مصادیقی است که فضای هنر موسیقی را مسموم می کند و هنرمندان فعال در این رشته را حاشیه دار. امروز فضای هنر موسیقی طوری است که خانواده ها نمی‎توانند فرزند خود را در آکادمی های موسیقی نام نویسی کنند و از سلامت اخلاقی وی اطمینان حاصل کنند. همه ی اینها به خاطر رفتارهای هنجارشکنانه و خارج از عرف عده‎ی معدودی است که فضا را برای علاقه مندان به هنر تنگ می‎کنند.

مهدیه محمدخانی از زمانی روی کار آمدن دولت تدبیر و امید تاکنون دوبار توانسته در شهر تهران کنسرت اجرا کند. بار نخست در آبان ماه سال گذشته بود که وی در تالار وحدت تهران اجرای زنده داشت و تکخوانی کرد و اخیرا هم در شامگاه ۲۲ مرداد امسال(به نقل از رسانه ها) به صورت زیرزمینی در فرهنگسرای نیاوران-وابسته به وزارت فرهنگ و ارشاد- کنسرتی اجرا کرده و درآن تکخوانی کرد.

حال همچنان جای این سؤال باقی است که تا چه زمانی بی تفاوتی نسبت به ارزش های دینی و فراتر از آن، نشر و تبلیغ و در اختیار قرار دادن تریبون برای این فعالیت ها ادامه پیدا خواهد کرد. وزارت ارشاد بر مبنای کدام بند و تبصره نسبت به صدور مجوز اجرای چنین برنامه هایی اقدام می کند. آلودگی فضای فرهنگ و هنر به چنین آسیب هایی آنچنان مهلک است که در صورت عدم سکوت قاطعانه و به هنگام دیگر نمی توان به فرجام نیک آن به راحتی امیدوار بود.