به گزارش یزد آوا، پایگاه خبری تحلیلی طنین یاس، روز گذشته دانشکده رسانه فارس میزبان برگزاری نشست خبری «گزارش یک فاجعه» بود که به موضوع بررسی و افشای اسناد و ابعاد سازمان فساد در گلوگاه‌های اقتصادی کشور پرداخت. حقایق مطرح شده در این نشست به قدری تاسف برانگیز و مشمئز کننده بود که قلم از نوشتن آن در عین وضوح و قطعیت موضوع عاجز و ناتوان است.

اما بگذارید این قصه غم انگیز را از «برجام» آغاز کنیم آنجا که دولت محترم همه چیز این ملت حتی آب خوردنشان!! را وابسته به برجام کرد که اگر این قرارداد امضا شود و به قول معروف ما با غربی‌ها کنار بیایم ایران گلستان می‌شود. سخن فرسایی از رفع تحریم ها بود و ارقام میلیاردی و نجومی که قرار بود از حساب‌های بلوکه شده ما نزد غربی‌ها به کشورمان برگردانده شود. چه تیترهای جنجالی و پر سرو صدایی اندر فواید برجام زده نشد و چه تحلیل‌هایی در منفعت این قرارداد برای کشور ما نوشته نشد که نگاه بر آنها آب را هم از دهان جاری می‌کرد و در این بین مخالفان توافق ذلت بار برجام متهم به کج فهمی و مخالف پیشرفت کشور و رفاه مردم قلمداد شدند.

دعوای رسانه‌ها و خبرگزاری ها و شخصیت ها و مسئولان در مورد برجام و ماده و بند و قانون آن بود که راهنمای انقلاب که با چشم بر هم زدنی آنچه ما از «آیینه» برجام ندیده بودیم در «خشت خام»ش دید به تعبیری فرمود: «بلای واقعی ما بعدِ برجام است.»

شاید برای خیلی‌ها حتی آنان که کارشناس و خبره مسایل سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و حتی روابط بین الملل می‌خوانندشان، در لحظه، هضم این گفتار اندکی سخت و سنگین آمد؛ اما امروز که ابعاد وسیع و وسیع تر آنچه بعد از برجام بر سر ما آمده، روشن تر می‌شود تازه به کنه این جمله دست می‌یابیم که «به نظر من «مسئله‌ «بعد از برجام» از «مسئله‌ی برجام» مهم‌تر است»(1)

متاسفانه دولت ما بعد برجام خواست ما را متمدن کند به شکل غربی‌ها! و پیشرفته اقتصادی کند اما باز هم به شکل غربی‌ها!

قفل فراموشی بر هر چه توان و تولید داخلی بود زدیم و با دبدبه و کبکبه راهی دیار فرنگ شدیم (فرانسه و ایتالیا) و درهای تمدن و شکوفایی اقتصاد غرب را با خرید ایرباس!! برای خود گشودیم.

اما ایکاش ماجرا به همین جا ختم می‌شد. خبرهای جدیدی در این نشست از اظهارات زاکانی شنیده شد که نشان می‌داد ریاست محترم دولت که چند روزی است در هر کوی و برزن سخن از نقطه‌ای در درون کشور می‌کند که منبع فساد و رانت و تبهکاری و فشار است خود در جلساتی حضور می‌یابد که معاملاتی مشکوک و سوال برانگیز انجام می‌شود و طرف‌های معامله پرونده‌ای دارند در فساد مالی مثال مثنوی هفتاد مَن!!!

دیگر اینجا صحبت از «ب.ز» و «عین .قاف» نیست. صحبت از «علی ترقی جاه» و «عباس یزدان پناه یزدی» و دانه درشت قدیمی‌شان «مهدی هاشمی» است. شاید بگویید ماجرای پرونده فساد مالی این افراد در کرسنت و هزار جای دیگر مربوط به دولت امروز نیست. قضیه برای سال 80 تا 83 است؛ درست اما باید گفت آن حزبی که امروز داعیه لیست دادن در کشور آن هم در آستانه انتخابات است و البته آقای شخص رئیس جمهور هم در این قضیه اهتمام کمال و تمام را دارد، از «علی ترقی خواه» پول گرفته و اسناد آن موجود است و بدون شک آقای نوبخت به عنوان سخنگوی دولت باید در این زمینه پاسخگو باشد؟!

ریاست محترم جمهور که در سخنرانی خود صحبت از نقطه فساد در کشور می‌کنند بلافاصله رسانه‌های بیگانه در آن سوی آب آن نقطه فساد را «سپاه» معرفی می‌کنند، خوبست به این سوالات آن هم به صورت واضح و شفاف در مقابل ملت پاسخگو باشند؟!

چرا باید دلالان وابسته به سرویس‌های جاسوسی غربی در قراردادهای خارجی کشور ما واسطه باشند؟
سیروس ناصری دلال نفتی بزرگ که به اتهام رانت 500 هزار دلاری از کشور فرار کرد اکنون در شرکت « آشوکا کیش» در فرمانیه چه می کند؟!
چرا سیروی ناصری پای ثابت جلسات جذب سرمایه گذاری خارجی که هر دوشنبه در دفتر روحانی برگزاری می شود، است؟!
چرا آقای روحانی برای پیدا کردن فساد به قراردادهای نفتی وزارت نفتش آن هم با حمایت همه جانبه آقای زنگنه نگاه نمی کند؟
چرا باید شبکه ای در دولت با خارج از کشور ارتباط پیدا کند و در حال فروش و یا به عبارتی غارت کردن اموال بیت المال باشد؟
اینها و هزاران سوال دیگر سوالات بی جواب اما مهمی است که انتظار می‌رود دولت با تدبیر! خود پاسخگو باشد و امید را به ملت ایران باز گرداند.

(1) بیانات مقام معظم رهبری در دیدار رئیس و اعضای مجلس خبرگان رهبری

انتهای پیام/