به گزارش یزد آوا ، بعد از مخالفت علما و متدینین دارالعباده با برگزاری جشن «صلح و وحدت» در آتشکده زرتشتیان، برخی رسانه ها ادعا کردند، شورای اسلامی شهر کمک به جشن زرتشتیان را لغو کرده است. حجت الاسلام زارع ریاست شورای شهر هم در مصاحبه ای هر گونه حمایتی از این جشن را تکذیب کرد.

هر چند علی رغم تمامی مخالفت ها با این جشن، تنها محل آن از آتشکده به پردیس مارکار تغییر یافت و جشن کماکان در سکوت کامل خبری برگزار شد.

عکاسان و خبرنگاران رسانه های مختلف از حضور در این جشن بازماندند تا تصاویر و اخبار مخابره شده از این فعالیت های حساسیت برانگیز اعتراضات مردمی را بر نیانگیزد و راه را برای فتنه گری های آتی باز بگذارند.

با وجود اینکه؛ به اعتراف روابط عمومی اداره ارشاد اسلامی استان، کما کان پنج نهاد دولتی شامل استانداری، فرمانداری، شهرداری، هلال احمر استان و وزارت امور خارجه اداره ارشاد را در برگزاری جشن یاری می کنند ولی ظاهراً تمامیت خواهی های افراطیون پایانی ندارد.

فشار از پائین، چانه زنی از بالا

شایان ذکر است شنیده ها از عدم لغو مصوبه کمک 12 میلیونی شورا به این جشن حکایت دارد. گویا امروز و در ساعت  16:30 شورای اسلامی شهر قرار است پرداخت این مبلغ و یا عدم پرداخت آن به برگزارکنندگان را بررسی کند.

در همین راستا افراطیونی که تا کنون سابقه چندین تجمع - از اعتراض به تدفین شهدا گرفته تا پیگیری مطالبات سیاسی در سایه خواسته های صنفی-  را در کارنامه خود دارند، این بار شورای شهر را برای فشار و پتانسیل سنجی خود انتخاب کرده اند.

این عده برای توجیه حرکت خود راه نیافتن تعدادی از شهروندان و خبرنگاران به جلسه شورا را دستمایه قرار داده اند. اتفاقی که در صورت صحت لزوم عذر خواهی مسئولین را می طلبد؛ اما نکته چیز دیگری است.

گویا این عده قرار است با جمع کردن عده ای به بهانه همین اشتباه، طبق همان سیاست « فشار از پائین، چانه زنی از بالا » در واقع شورا را مجبور به تصویب کمک به جشن زرتشتیان بکنند.

حال باید منتظر ماند و دید این کمپین فرمایشی باعث حضور احساسی، هماهنگ و هدفمند چند نفر در محل شورای اسلامی شهر می شود، ولی چند سوال بی پاسخ هم از گردانندگان این نمایش مضحک در اذهان عمومی باقی خواهد ماند.

آیا این حضور فرمایشی، لطمه ای به کار شورا وارد نمی کند؟ آیا این حرکت نهادی را که باید در خدمت تمامی شهروندان باشد، به کیف پول عده ای فرصت طلب بدل نخواهد کرد؟

براستی افراطیون تا کی نهادهای مدنی را فدای تمایلات نفسانی خود می کنند؟

اصلا شعار زنده باد مخالف من چه می شود؟

آیا با وجود بسیج همگانی ادارات و نهادهای دولتی برای حمایت از چنین حرکتی اصلاً نیازی به حمایت شورای شهر هم باقی می ماند یا صرفاً چنین حرکتی برای تسویه حساب و زهر چشم گرفتن از مسئولین متعهد است؟

شورای «اسلامی» شهر تا کی باید تاوان مصوبات منطبق بر «اسلام» خود را بدهد؟

سوالی هم از اعضای شورای شهر، سوالی که اعضای شورا با کردار خود و برای ثبت در حافظه تاریخی شهروندان بدان پاسخ خواهند گفت:« آیا شورا تسلیم خواست غوغا سالاران خواهد شد؟»

منبع: عصر فرهنگ