یزد آوا؛ انقلاب اسلامی ایران از بدو پیدایش خود در سال 57 دیپلماسی خود را برمدار عزت و قدرت تنظیم کرده است و کوشیده است در پناه این تفکر انقلابی خود، حقوق به یغما رفته ملت را از چنگال استکبار جهانی و متحدانش استیفا کند. بر همین اساس فصل یازدهم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران یعنی اصول یکصدوپنجاه دوم تا یکصدو پنجاه پنجم از این قانون وظایف مسئولین سیاست خارجی کشور را به روشنی ترسیم نموده است.

اصل یکصد و پنجاه و دوم: سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران بر اساس نفی هر گونه سلطه‌جوئی و سلطه‌پذیری، حفظ استقلال همه جانبه و تمامیت ارضی کشور، دفاع از حقوق همه مسلمانان و عدم تعهد در برابر قدرت‌های سلطه‌گر و روابط صلح‌آمیز متقابل با دول غیر محارب استوار است.

اصل یکصد و پنجاه و سوم: هر گونه قرارداد که موجب سلطه بیگانه بر منابع طبیعی و اقتصادی، فرهنگی، ارتش و دیگر شئون کشور گردد ممنوع است.

اما برخی مواقع نیز پیش‌آمده که آن دیپلماسی عزتمند و باقدرت نظام، تبدیل به یک نوع رفتار خوار و ذلیلانه و در اکثر مواقع ملتمسانه در مقابل دیگر کشورهای به‌ظاهر قدرتمند شده است.

یکی از کسانی که از ابتدای دولت یازدهم مرتباً و البته با رعایت انصاف کامل و با داشتن اطلاعات دقیق، بارها عدم خوش‌بینی خود را از مذاکره با آمریکا با صدای بلند اعلام نموده‌اند، امام خامنه‌ای(مدظله‌العالی) می‌باشند.

به طور مثال در تاریخ 20 فروردین ماه 94 خطاب به دولت فرمودند: گفتیم به طرف مقابل اعتماد نکنید، به لبخند او فریب نخورید، به وعده نقد که       می‌دهد- وعده نقد- نه عمل نقد- اعتماد نکنید، چون وقتی خرش از پل گذشت، برمی‌گردد و به ریش شما می‌خندد، این‌قدر این‌ها وقیحند.

حال امروز ما همان پیش‌بینی دو سال قبل حضرت آقاست.

اگرچه این دولت به لطف تخلفات گسترده انتخاباتی، تخریب چهره نظام توسط عالی‌ترین مقام اجرائی کشور و حمایت از اقدامات تروریستی منافقین در سال‌های 60 و 61 و ناراحتی از اعدام عوامل این گروهک در سال67، استفاده گسترده از امکانات دولتی در زمان تبلیغات انتخاباتی به نفع جریان مطبوع،رقیب هراسی، تخریب چهره‌های ارزشی نظام، حمله به نهادهای نظامی و امنیتی کشور و صدها تخلف دیگر، مجدداً از ملت رأی اعتماد گرفت، اما در مقابل دشمن قسم‌خورده نظام یعنی آمریکا همان روش پوسیده سال 92 خود را ادامه می‌دهد و بنای شنیدن حرف حق را از هیچ احدی هم ندارد.

امیرالمومنین علی علیه‌السلام در خصوص عاقبت خواب رفتن به سبک خرگوش ، این‌طور بیان می‌دارند: «کسی که در برابر دشمنش به خواب برود(از او غافل بماند) حیله‌های غافلگیرانه دشمن او را از خواب بیدار می‌کند».

دیپلماسی ذلیلانه دولت در این چهار سال و با بسته شدن پرونده برجام، مشخص شد که سهم جمهوری اسلامی ایران از این همه صرف وقت و هزینه در زمانی که دولت مدعی بود خزانه خالی را تحویل گرفته است، تخریب منابع ملی به همراه منافع آن مانند بتن ریختن در نظنز و تعطیلی فردو، به انبار رفتن ماهواره تحقیقاتی شریف ست(دوستی) با یک تشر آمریکا، بر باد رفتن دستاورد دانشمندان هسته‌ای کشور در تولید و غنی‌سازی 20 درصدی و کاهش آن تا 5/3 درصد و عدم صادرات آن، و صدها موارد دیگر بود.

و حالا کار به جایی رسیده است که با آن همه وادادگی در مقابل غرب و عدم رفع تحریم‌ها و بازگشت و تمدید دوباره تحریم‌ها، ما هنوز برای اجرای برجام معطل امضای آمریکا هستیم و دولت ترامپ اکنون باید پایبندی ایران را به برجام تایید کند (از این ذلیلانه‌تر دیگر سراغ دارید؟!)

امروز وزیر محترم خارجه ما به آمریکا سفر می‌کند تا ملتمسانه و در اوج ذلت از دولت وحشی ترامپ بخواهد که «ای آمریکا با روح برجام مخالفت نکن».

غافل از اینکه این قبری که جناب فخرالزمان ظریف الممالک بر سر آن ندبه می‌کند هیچ مرده‌ای در آن دفن نشده است.

لَقَدْ كَانَ فِي قَصَصِهِمْ عِبْرَةٌ لِأُولِي الْأَلْبَابِ مَا كَانَ حَدِيثًا يُفْتَرَى وَلَكِنْ تَصْدِيقَ الَّذِي بَيْنَ يَدَيْهِ وَتَفْصِيلَ كُلِّ شَيْءٍ وَهُدًى وَرَحْمَةً لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ ﴿۱۱۱﴾

به راستى در سرگذشت آنان براى خردمندان عبرتى است‏ سخنى نيست كه به دروغ ساخته شده باشد بلكه تصديق آنچه [از کتاب‌هایی] است كه پيش از آن بوده و روشنگر هر چيز است و براى مردمى كه ايمان می‌آورند رهنمود و رحمتى است.(آیه111 سوره مبارکه یوسف)

آیا این دیپلماسی التماسی تخیل است یا واقعیت؟ جواب با شما.

پس فعتبروا یا اولی الابصار.