به گزارش یزد آوا، فاطمه سادات شاطرچی در گفتگو با خبرنگار یزدبانو مهمترین علل گرایش و بازگشت افراد به اعتیاد را نداشتن مهارت‌های کافی برای زندگی بیان کرد و افزود: نا ‌آگاهی در ازدواج از جمله عواملی است که بسیاری از افراد مراجعه کننده به کمپ عنوان کرده‌‍اند؛ در واقع فردی که مهارت زندگی را آموزش نبیند به زودی در مقابل مشکلات زندگی شکست خورده و چه بسا که خود را تسلیم اعتیاد می‌کند.

وی احساس خود نسبت به این کارش را خوب توصیف کرد و ادامه داد: در اولیل کار با سختی‌های زیادی همراه بود اما اعتیاد را در افراد خانواده‌ام دیده بودم و می‌دانستم که خیلی تلخ است این کار را انتخاب کردم.

شاطرچی در مورد تلخی و شیرینی کار خود اینچنین گفت: شیرینی کار جایی است که افرادی که روز اول بیمار، با حال بد و چهره‌ای برافروخته وارد کمپ شده‌اند در نهایت پس از درمان با حال خوب از اینجا بیرون می‌روند؛ اینکه آنان تجربیات ما را به کار می‌گیرند و زندگی مجدد خود را آغاز می کنند در ما انرژی مثبت ایجاد می‌کند.

وی ادامه داد: تلخی کار هم  روز اولی است که افراد را با حال زار از سطح شهر جمع‌آوری کرده و به اینجا میاورند؛ خیلی دردناک است دیدن این صحنه که مجبوریم برای آراسته کردن مویشان، آنها را قیچی کنیم.

شاطرچی عدم توجه خیرین یزدی به زنان معتاد استان را از دیگر تلخی‌های کار خود عنوان کرد و افزود: خیرین یزدی اصلا زن معتاد را قبول ندارند و در این راستا چندان کمکی نمی‌شود؛ کاش مسئولان و خیران بدانند که اعتیاد زنان بسیار مهلک تر از اعتیاد مردان است.

مسئول کمپ ترک اعتیاد بانوان استان یزد با بیان اینکه اعتیاد ممکن است به هر خانه‌ای ورود پیدا کند، اذعان کرد: تجربه ثابت کرده است، اگر به کسی که به خاطر اعتیاد طرد شده و آواره خیابان گشته است، رسیدگی شود، احتما دستیابی مجدد به سلامتی‌اش وجود دارد؛ولی خیران یزدی اصلا در این زمینه کمک نمی‌کنند و اگر تا الان هم حمایت‌های شورای هماهنگی مبارزه با مواد مخدرو سازمان بهزیستی نبود، تک کمپ بانوان یزد سر پا نبود.

وی با بیان اینکه تاکنون افرادی را که بی‌پول بوده‌اند را نیز پذیرش کرده‌ایم، خاطر نشان کرد: روال کار کمپ بدین صورت است که با ورود بیمار به کمپ توسط خانم دکتر ویزیت شده و سلامتی آنها سنجیده می شود و در نهایت در صورت تاییدیه از پزشک با تشکیل پرونده طی یک دوره 21روزه درمان بیمار آغاز می‌شود.

شاطرچی در مورد نحوه اداره کردن این کمپ تصریح کرد: 14سال پیش موفق شدم با کمک انجمن na و جلسات نارانا که در 12 قدم کمک می‌کند تا افراد سلامتی خود را بازیابند، شوهرم را از دام اعتیاد نجات دهم؛ از همان زمان تصمیم به ایجاد کمپ ترک اعتیاد با هدف کمک به دیگران گرفتم؛ همسرم نیز در این زمینه به من کمک کردند، اوایل دایر کردن کمپ ترک اعتیاد به مدت 3ماه به خانه نرفتم. در حال حاضر 6نفر به صورت دائم در کمپ فعالیت دارند.

وی ادامه داد: معتادانی که به کمپ مراجعه می‌کنند تا 4 روز در اتق سبز می‌مانند. خانواده‌ها در این مدت هیچ تماسی با فرد نخواهند داشت و تنها می توانند از طریق تماس تلفنی از مسئولان کمپ جویای احوال باشند.بعد از این مدت کارشناسان برای خانواده ها کلاس‌های نحوه رفتار با معتاد رادایر می‌کنند و همچنین به افراد بیمار خودشناسی و نحوه جدا شدن از اعتیاد برای همیشه آموزش داده می‌شود.

شاطرچی با بیان اینکه درب کمپ به روی افرادی که سلامت خود را بایافته‌اند  باز است، اذعان کرد: بعضی وقتها افراد بهبود یافته به دلیل حساس بودن، عدم اعتماد به نفس و ...با کمی سختی میل شدیدی به بازگشت دارند؛ با تدابیری که اندیشیده شده است این عده می توانند به کمپ آمده و با هم‌نوعان خود درد دل کرده تا کمی آرام گیرد و از بازگشت به اعتیاد صرف نظر کنند.

وی در مورد تعداد افراد مراجعه کننده از ابتدا تاکنو، خاطر نشان کرد: از ابتدا تاسیس این کمپ یعنی بهمن‌ماه سال 1388 تاکنون تعداد یک هزار و 598نفر و بین فاصله سنی 13تا75سال مراجع داشته‌ایم.

مسئول کمپ ترک اعتیاد یزد ضرورت وجود پایگاه‌های مشاوره به خانواده معتادان در درمانگاه‌ها را یادآور شد و افزود: با ارائه مشاوره به خانواده‌ها می‌توان به کاهش گرایش به اعتیاد در اعضای خانواده کمک کرد.

وی با بیان اینکه احتمال بازگشت زنان به اعتیاد بسیار بیشتر از مردان است، گفت: متاسفانه بسیاری از خانواده‌ها با بانوی معتاد عضو خانواده برخورد خوبی ندارند؛ وقتی با آنها تماس میگیریم که به دنبال فرد سلامت یافته بیایند، او را در شأن خانواده ندانسته و طردش می‌کنند. به ناچار این بانوی از همه‌جا رانده شده مجدد به کارهای خلاف و اعتیاد روی می‌آورد.

این بانوی فعال در زمینه ترک اعتیاد درمورد دایر کردن خانه بهبودی و تاثیر آن اذعان کرد: خانه بهبودی وکمپ ترک اعتیاد به تنهایی موثر نیستند؛ زمانی ما موفق عمل کرده‌ایم که کمپ ترک اعتیاد، محلی برای فعالیت اقتصادی و اشتغال و خانه بهبودی در کنار یکدیگر باشند و فرد را تا زمان استقلال حمایت کند.