به گزارش یزد آوا به نقل ازعصرسیاست؛ معلوم نیست دچار آلزایمر شده اند یا اینکه آرزوی هایشان را در قالب تاریخ بیان می کنند که ادعا می کنند فساد اقتصادی در دولت اصلاحات نبوده است! انگار وقتی عکس شهرام جزایری در صفحه اول روزنامه هایشان نقش می بندد و او را نابغه و فعال اقتصادی می خوانند، باورشان شده که او واقعا نابغه اقتصادی بوده و دولت اصلاحات نابغه اقتصادی به جامعه تحویل داده که مثلا عده ای افراطی سعی می کنند او را مفسد اقتصادی بنامند! البته حق دارند؛ چطور می توانند او که به روزنامه هایشان کمک مالی آنچنانی می کرد و نمایندگان مجلس ششم را هم از الطاف خود بی بهره نگذاشته بود، را مفسد اقتصادی معرفی کنند. آخر نامردی است! 

همین تعریف شان از نابغه اقتصادی است که موجب می شود فساد کرسنت را هم نبینند و نتیجه بگیرند، در دولت اصلاحات مفاسد اقتصادی نبوده است! و فراموش کنند که رفیق شفیق خودشان جناب محتشمی‌پور که آن زمان رئیس فراکسیون دوم خرداد در مجلس ششم بود، مدیریت زنگنه در وزارت نفت در زمان دولت اصلاحات را فاجعه و نگران کننده بخواند.

طوری ادعا می کنند در آن دولت مفاسد اقتصادی نبوده که انگار پرونده قطور فساد استات اویل مربوط به دولت بنی صدر است! نه آقایان خودتان را به خواب نزنید و آرزوی هایتان را بر روی کاغذ نیاورید، این پرونده هم مربوط به سال 80 و دولت فخیمه شما است. راستی وزیر کار و اقتصاد دولت اصلاحات که بود؟ همین صفدرخان حسینی نبود! همان که از اعضای حزب افراطی مشارکت نیز بوده و در حال حاضر یار غار رئیس دولت اصلاحات است. همو که نقش تعیین کننده ای در بستن لیست موسوم به «امید» در تهران داشت تا جایی که با رانت و لابی دختر خودش را هم وارد مجلس کرد! همو که چندی قبل به دیدار مصطفی تاج زاده از عوامل اصلی آشوب های سال 88 رفته بود. او حالا به یک «برند» تبدیل شده است؛ برند مدیران نجومی بگیر در دولت یازدهم!

برندی که از صندوق توسعه ملی حقوق 57 ملیونی و وام کم بهره 300 ملیونی دریافت کرده بود و البته باز هم نسبت به این حقوقش اعتراض داشته و درخواست افزایش حقوق هم داده بود! جالب است بدانید که او در دولت اصلاحات از اعضای ستاد هماهنگی مبارزه با مفاسد اقتصادی و بر اساس برخی اخبار رئیس این ستاد نیز بوده است!

معلوم است، دولتی که مسئول ستاد مبارزه با مفاسد اقتصادی اش، برند مدیران فاسد دولت یازدهم باشد؛ باید هم حامیانش مدعی شوند در آن دولت مفاسد اقتصادی نبوده است!

نویسنده: ارسلان پورذهبی