یزد آوا؛

شاید این قطره ی خون قطره ی آخر باشد            بعد از این نوبت آن موج مقدر باشد

در روزگار بیداری اسلامی و زمان دست و پازدن استکبار جهانی به سرکردگی آمریکای جهانخوار، دولت هایی که کشورهای خود را آبستن حوادث بزرگی در آینده جهان اسلام می بینند و همچون شخص فرو رفته در مرداب برای نجات خود دست و پا می زنند، اقدامات کوری را برای به راه اندختن جنگ طایفه ای و مذهبی به حد اعلای خود رسانده اند و علمای بزرگ و موثر در جهان اسلام را بخاطر روشنگری آنان از سر راه خود بر می دارند که نمونه آن اقدام زشت و شنیع دولت نحس آل سعود در به شهادت رساندن آیت الله الشیخ باقر النمر بود که اگر در مقابل این کار سخیف، کاری در خور شان ملت های مسلمان برای حفظ جان شخصیت های بزرگ علمی و فرهنگی صورت نپذیرد باید منتظر حوادث تلخ و پیاپی دیگری همچون صدمه زدن به آیت الله شیخ سلمان عالم بزرگ بحرین و آیت الله شیخ زکزاکی در نیجریه باشیم.

شهادت آیت الله نمر که در غربت و مظلومیت عجیبی رخ داد نشان از عجله کردن آل سعود برای سرنگونی خود بود.

این عالم فرزانه که تربیت شده فرهنگ سرخ کربلا بود و شهادت را برای خود سعادت می دانست، در حالی در سکوت مدعیان حقوق بشر مظلومانه به شهادت رسید که وقتی حادثه تلخی مثل حادثه پاریس رخ می دهد آنقدر این خبر برایشان تاسف بار است که بلا فاصله برای همتای خود در پاریس پیام تسلیت می دهند و برای تسلای جان باختگان شمع غریبی روشن می کنند. اما در قبال شهادت یک عالم مجاهد و مجتهدی بصیر فقط ابراز تاسف می کنند و حتی از مسببان این حادثه نیز ابراز انزجار نمی کنند.

وقتی در کشور ایران اسلامی کسانی به عنوان تعامل با دنیا چشمشان را بر تمام جنایات رژیم های قرون وسطایی که حتی در کشورشان بویی از آزادی و دموکراسی به مشام نمی رسد، می بندند و اعمال ننگین آنان را در خور فهم آنها جواب نمی دهند، وقتی 500 نفر از مردم مسلمان این مرز وبوم در بهترین لباس یعنی احرام به شهادت می رسند و رئیس دولت بجای پاسخی دندانشکن می گوید «اگر در این بین ماموری قصوری داشته باید محاکمه شود»!!!! و بس، وقتی در حرم امن الهی به جوانان مومن و متدین ما بی حرمتی می شود و دولت ما سکوت می کند و اقدامی در خور شأن ملت انجام نمی دهد، دیگر هیچ انتظاری از سران کفر و کسانی که به نوعی در این جنایت سهیم هستند نیست.

شهادت این شخصیت عالم و عامل به امر به معروف و نهی از منکر به دلیل سیاست های غلط در روابط خارجی ماست. اگر در حادثه منا پا در رکاب فرزند علی مرتضی(علیه السلام) می گذاشتند و بر حرامیان آل امیه می تاختند و بجای دیپلماسی لبخند کمی اخم کردن را هم می آموختند امروز شاهد این جنایت بزرگ برای بشریت نبودیم.

انتظار مردم ایران از دولتمردان این است که  اولا از زحمات شما تشکر به عمل می آید که کاملا در این دوسال نرمش کردید ولی لطفا کمی قهرمانی را هم نشان این ملت دهید تا مطمئن شویم شما هم دغدغه جهان اسلام را و جهان خالی از تروریسم را دارید چون «به عمل کار براید به سخنرانی نیست».

و ثانیا از همه آحاد مردم فهیم و همیشه در صحنه انتظار می رود در قبال این گونه جنایات ساکت نباشند و فعالیت خود را در محکومیت این جنایت دوبرابر کنند و نگذارند که خون این عالم مجاهد که بر زمین ریخته شده است پایمال شود.

در آخر این حادثه غمبار را به ساحت مقدس حضرت بقیة الله الاعظم(روحی و ارواح للعالمین له الفداء) و نائب بر حق آن حضرت امام خامنه ای(مدظله‌العالی) و شیعیان صبور و مظلوم عربستان تسلیت عرض می نمایم و از خدای منان مسئلت دارم شر آل سعود را به خودش و حامیانش برگرداند.

نویسنده: حجت الاسلام یوسف کریمی

انتهای پیام/