به گزارش یزد آوا؛ حسن روحانی هرچند شعار اعتدال می‌دهد اما در عمل هیچ‌گاه به آن پایبند نبوده است. به عنوان مثال نوع مواجهه وی با دوره‌های مختلف ریاست جمهوری و دولت‌های مختلف، نشان داده که وی در عمل هیچ اعتقادی به اعتدال ندارد. به طوری که او به صورت افراطی و هیجانی از دولت‌های سازندگی و اصلاحات دفاع می‌کند و طوری در رابطه با این دولت‌ها صحبت می‌کند کأنه در رابطه با کشوری غیر از ایران سخن می‌گوید. اما مواجهه وی با دولت نهم و دهم کاملا با سیاه‌نمایی و تخریب گسترده همراه است.

این در حالی است که تورم 49 درصدی دولت سازندگی و فسادهای اقتصادی دولت اصلاحات مانند استات اویل و شهرام جزایری چیزی نیست که بتوان آن را انکار کرد. لذا آنچه روشن است اینکه، همه‌ی دولت‌ها از ابتدا تا کنون نقاط ضعف و قوتی داشته‌اند و نمی‌توان از دولتی صددرصد دفاع کرد و یا دولتی را صددرصد نفی کرد و این سبک مواجهه با دولت‌‌ها حداقل با اعتدال که شعار روحانی است هیچ سازگاری ندارد!

اما فارغ از آنچه بیان شد، نوع مواجهه حسن روحانی با دولت‌های سازندگی و اصلاحات به مثابه اذعان وی بر یک واقعیت است و آن هم اینکه در طول 28 سال بعد از جنگ، یعنی از سال 68 تا کنون، 20 سال روحانی و همفکران او بر دولت حاکم بوده‌اند. لذا اگر قرار است کسی پاسخگوی شرایط حاکم بر کشور و اوضاع اشتغال و بیکاری و رکود و ... باشد خود جناب روحانی است. در واقع پاسخگویی روحانی به اوضاع کشور منحصر به دوران ریاست جمهوری او در چهار سال اخیر نیست، بلکه او و رفقایش بیش از 20 سال از 28 سال گذشته، دولت را در اختیار داشته‌اند.

این در حالی است که در چهار سال اخیر هم جناب روحانی رئیس‌جمهور این کشور بوده و او نمی‌تواند طوری شعار بدهد که انگار سال 92 است و وی تازه برای ریاست جمهوری کاندیدا شده است! لذا جناب روحانی باید بداند که در اوضاع کنونی او و دولتش باید پاسخگوی عملکردشان باشند و نمی‌توانند از مردم طلبکار باشند.

یزد رسا