یزد آوا؛ سخنان چندی پیشِ رهبر انقلاب در جمع مسؤولین نظام را همه شنیده‌اید که:
بررسي‌هاي علمي و کارشناسي نشان مي‌دهد که اگر سياست کنترل جمعيت ادامه پيدا کند، به تدريج دچار پيري و در نهايت کاهش جمعيت خواهيم شد، بنابراين مسوولان بايد با جديت در سياستِ کنترل جمعيت تجديد نظر کنند و صاحبان رسانه و تريبون از جمله روحانيون در جهت فرهنگ سازي اين موضوع اقدام کنند.

خدا رحمت کند مرحوم سیدمحمدحسین طهرانی، آن عالمِ دلسوز و شجاع و آینده‌نگر را که در سالِ 74 کتابی نوشت با عنوان « کاهشِ جمعیت، ضربه ای سهمگین بر پیکر مسلمین» که در آن علاوه بر ذکر آیاتِ رزّاقیّت الهی و روایاتِ توصیه به تکثیرِ نسل و تاکید بر توکل و اعتماد بر خالق قادر و غنیّ، سیاستِ کنترل جمعیت را  به عنوانِ یک سیاستِ استعماری و در راستای کاهش جمعیت مسلمانان معرفی و نسبت به اصل و ادامه‌ی آن، به مردم و مسئولین هشدار داد؛ ولی متأسفانه در آن زمان، نه تنها این هشدارها، جدی گرفته نشد، بلکه هم همان‌طور که در مقدمه عرض شد، شنیدنی‌ها حاکی از آن است که کتاب به چاپ دوم نرسید و خبر رحلتِ چند سال بعدِ این عالم بزرگوار، نیز رسانه‌ای نشد! 

خلاصه، طرفداران کاهش جمعیت، در این بیست سال چهار نعله تاختند و با بودجه‌های میلیاردی و کمک‌های مالیِ سازمان‌های بین المللی که دلسوزِ ما شده بودند! میلیون‌ها زن و مرد شیعه را عقیم نمودند و آن‌هایی را هم که تن به عقیم شدن ندادند، با تبلیغات وسیع از فکر بچه‌دار شدن، منصرف نمودند و همه‌ی مشکلاتی که از حلّ آن عاجز بودند، به گردنِ کثرتِ جمعیت انداختند و به جای ریشه یابی مشکلات اقتصادی، صورت مسأله را پاک کردند! درست مثل آن که اداره‌ی باغ میوه‌ای را به دست شخصی که از باغداری اطلاعی ندارد، بسپارند و او به جای رسیدگی به درختان و مبارزه با آفات، دست به قطع درختان بزند! مسؤولین وقت نیز به جای حلّ ریشه‌ای مشکلات ازدواج و اشتغال و مسکن، راه آسان‌تر را در عقیم کردن زنان و اخته کردن مردان دیدند!

نعوذ بالله من الجهل و الجُهَلاء فقط یک نمونه از کارهایی که تحت عنوان کنترل جمعیت انجام شد را برای برایتان ذکر می کنم تا به عمق فاجعه پی ببرید:
روزنامه خراسان در سوم بهمن سال 1372 تحت عنوان « ارائه‌ برگ‌ تنظيم‌ خانواده‌ شرط‌ اصلي‌ متقاضيان‌ تحت‌ پوشش‌ كميته‌ امام‌ خميني‌، خراسان‌ اعلام‌ شد » می نویسد: « كلّيّه‌‌ی خانواده‌هاي‌ كم‌ بضاعتِ‌ داراي‌ سه‌ فرزند كه‌ قدرت‌ باروري‌ دارند، تنها پس‌ از وازكتومي‌ و يا توبكتومي‌ و ارائه‌‌ی مدرك‌ از سوي‌ مراكز بهداشت‌ مي‌توانند زير پوشش‌ كميته‌هاي‌ امداد امام‌ در آيند.»

الله اکبر! یعنی یک زن و شوهر فقیر که سه فرزند دارند، وقتی می توانند از صدقه‌های انداخته شده در صندوق صدقات استفاده کنند که خود را عقیم سازند!
آن قدر دین و وجدان نداشتند که حداقل بگویند: خانواده‌های دارای چهار فرزند را تحت پوشش قرار نمی دهیم. بلکه می‌خواستند حتی احتمالِ به دنیا آمدن فرزند چهارم را هم منتفی کنند.

خدا می داند چقدر خانواده بی بضاعت و فقیر به خاطر بهره مندی از امکانات کمیته امداد، تن به عقیمی داده‌اند.

یکی از اقوام بنده هم که شش فرزند داشت، در همان سال ها آپاندیسش به درد آمد و بعد از عمل آپاندیس، متوجه شده بود که لوله‌ی رحمش را بدون اجازه و حتی اطلاعِ او بسته‌اند و بعد از اعتراض، شنیده بود: ای خانم، به جای تشکرته؟! ما دلمون به حالت سوخت و راحتت کردیم! و پدرم از پرسنل بیمارستانی در یزد شنیده بود: که از بالا به ما دستور داده‌اند که هر زنی برای هر عملی به شما مراجعه کرد، اجازه دارید که لوله رحمش را هم ببندید! که امیدوارم منظورش از بالا، رئیس بخش یا بیمارستان بوده باشد نه مقاماتِ ارشد مملکت و . . . هزاران گزارش دیگر که با نقلش سرتان را به درد و دلتان را به سوز نمی آورم.

همین قدر بدانید که طبقِ قانونی که در خرداد 1372 در مجلس تصویب شد، فرزند چهارم به بعد، از تمام امتیازاتی که در قوانین، بر اساس تعداد فرزندان یا عائله پیش‌بینی و وضع شده‌اند، محروم گردید و حتی مرخصیِ بارداری و زایمانِ کارگران زنی که به فرزند چهارم باردار شوند، لغو گردید!

گر چه رهبر انقلاب، در سخنان اخیرشان، به مردم و مسؤولین، اعلام خطر نمودند ولی به نظر نگارنده، طرفداران کاهش جمیعت با قدرت و ثروتی که در اختیار داشتند و با تبلیغات وسیع، موفق شدند این فرهنگ را در کشور نهادینه کنند. بچه‌ی زیاد داشتن که در دهه‌ی شصت افتخار به حساب می آمد، اکنون مایه‌ی شرمساری شده است! خانمی که برای به دنیا آوردن چهارمین فرزندش به زایشگاه رفته بود، از پرستار شنیده بود که: مگه تو افغانی هستی که این قدر بچه آوردی؟!

ادامه دارد...

محمد مسلم وافی