به گزارش صبح مهریز؛ رئیس اداره محیط زیست مهریز با بیان اینکه خشکسالی پوشش گیاهی را تخریب کرده است در گفتگو با خبرنگار صبح مهریز گفت:  بالغ بر 70 درصد پوشش گیاهی بوته ای علفی و درختی مانند آنغوزه شیرین و تلخ و زیره سیاه به خاطر خشکسالی و عدم بارندگی در مناطق بیابانی و نیمه بیابانی حفاظت شده شهرستان خشک شده است.

مهدی تیموری افزود: به علت نامناسبت بودن زمان بارندگی و پراکندگی ریزش های جوی، در بعضی قسمت های شهرستان مهریز دچار مشکل شده ایم. در مناطق میانکوه و کنجکوه که مناطق ییلاقی و کوهستانی شهرستان هستند، از لحاظ بارندگی مشکل خاصی نداشتیم اما در مناطق دشتی خشکسالی بیداد می کند.

وی با تاکید بر اثر سوء خشکسالی در کاهش جمعیت گونه های جانوری  خاطرنشان کرد:  بنا بر اعلام محیط بانان، زادآوری گونه های جانوری نسبت به سال های گذشته کمتر بوده است.

این مسئول با بیان اینکه خشکسالی یک عامل محدود کننده است و می تواند در روند رو به رشد جمعیت گونه های جانوری و مقدار پوشش گیاهی موجود تاثیر منفی بگذارد اضافه کرد: افت سفره های زیرزمینی و برداشت های بی رویه از منابع زیرزمینی آب که بیش از ظرفیت طبیعت بوده است باعث بروز مشکلاتی مانند ناپایداری خاک و فرونشست زمین و ایجاد ریزگردها شده است.

رئیس اداره محیط زیست مهریز درخصوص افزایش جمعیت گونه های جانوری مناطق حفاظت شده شهرستان مهریز برآورد کرد: حداقل 8000 رأس گونه های شاخص مانند آهو، کل و بز، قوچ و میش در جمعیت حیات وحش شهرستان مهریز وجود دارد که اگر دوقلوزایی که در حیات وحش متداول است بر اثر شرایط مطلوب صورت گیرد، می بایست حداقل هر سال 2000 راس به این حیوانات افزوده شود؛ هرچند علیرغم کاهش شکار های غیر مجاز اما جمعیت آنها افزایش پیدا نکرده است.

تیموری افزود: از اقداماتی که محیط زیست برای مقابله با خشکسالی و اثربخشی و پایدار کردن منابع آب در این مناطق انجام داده است، به پایدار کردن منابع آب، ساخت آب انبارها و مرمت چشمه ها در مناطق حفاظت شده شهرستان برای تامین آب مورد نیاز حیات وحش می توان اشاره کرد و این اقدامات باعث شده است بتوانیم وضعیت حیات وحش به ویژه در فصل گرما که منابع آبی و چشمه ها محدود شده است را مدیریت کنیم.

این مسئول عنوان کرد: از ییلاقات و مناطق کوهستانی شهرستان مهریز و تا دشت های مهدی آباد اختلاف ارتفاع این دو منطقه به حدود 2000 متر می رسد و این باعث وفور و تنوع زیستی و ایجاد پوشش های گیاهی بسیار متنوع در این مناطق شود تا جایی که می توان به جرات گفت تقریبا تمام اکوسیستم و گونه های جانوری و گیاهی استان یزد را یکجا در شهرستان مهریز داریم.

وی افزود: منطقه حفاظت شده کالمند بهادران 230 هزار کیلومتر  است که قدمت این منطقه حفاظت شده و شرایط ویژه آن در استان و حتی در بعضی نقاط کشور در نوع خود کم نظیر است و شهرستان مهریز پرجمعیت ترین منطقه حیات وحش به ویژه در بحث جمعیت کل و بز در استان و همچنین درمورد جمعیت گورخر ایرانی، بعد از فارس و سمنان سومین منطقه در کشور است. درخصوص نگهداری یوزپلنگ آسیایی نیز با توجه به شرایط اقلیمی خاص شهرستان مهریز می تواند تاثیر گذار باشد.

رئیس اداره محیط زیست مهریز درخصوص پرندگانی که  در محیط زیست مهریز یافت می شوند اظهار داشت: بیش از 70 گونه پرنده مانند باقرقره، گندمی، سینه سیاه و زاغ بور در مناطق حفاظت شده مهریز زیست می کنند و زاغ بور تنها پرنده بومی ایران است و یکی از مناطقی که می توان به آسانی این پرنده را به سهولت مشاهده کرد، مناطق حفاظت شده مهریز مانند دشت علی آباد چهل گزی است.

تیموری ضمن ابراز خوشحالی از همکاری جوامع محلی و مردمی که در مجاورت مناطق حفاظت شده ساکن هستند خاطرنشان کرد: با توجه به خشکسالی و گرما و افزایش دما ممکن است حیوانات در این مناطق حفاظت شده برای رفع تشنگی به مزارع و جاده ها روی بیاورند. از مردم خواهشمندیم در صورت رؤیت حیوانات وحشی به محیط بانان یا با اداره محیط زیست شهرستان اطلاع دهند.

انتهای پیام/ج