به نقل از روابط عمومی سازمان ثبت احوال، محمدابراهیم طریقت اظهار داشت: این سازمان از سال 88 مأموریت یافت تا نسبت به طراحی و صدور کارت هوشمند ملی بر اساس مصوبه شورای عالی فناوری اطلاعات اقدام کند و فردا با حضور رئیس جمهوری، برخی از وزرا و مسئولان سازمان ثبت احوال کشور در نهاد ریاست جمهوری رونمایی می‌‌شود. وی با بیان اینکه مراحل طراحی و زیر ساخت‌های موجود برای صدور این کارت صورت گرفته است، افزود: کارت هوشمند ملی با هدف تسهیل مبادله اطلاعات و خدمات به ایرانیان داخل و خارج از کشور ارائه می‌شود. طریقت، ضریب امنیتی بالا، فاقد جعل بودن، امضای دیجیتال و استفاده از کارت هوشمند ملی به صورت پول الکترونیکی در همه بخش‌های مختلف را از مزایای این کارت برشمرد. این مقام مسئول در سازمان ثبت احوال کشور با بیان اینکه تا پایان برنامه پنجم توسعه همه ایرانیان دارای کارت هوشمند ملی می‌شوند، ادامه داد: پس از مراسم رونمایی از این کارت، افراد بالای 15 سال استان قم در مرحله پایلوت( آزمایشی) صاحب کارت هوشمند ملی می‌شوند. طریقت با بیان اینکه صدور کارت هوشمند ملی به صورت اینترنتی خواهد بود، گفت: این کارت در آینده در ادارات ثبت احوال و دفاتر پیشخوان دولت با هزینه 50 هزار ریال صادر می‌شود. وی با بیان اینکه هفت جلد کتاب در زمینه کارت هوشمند ملی تالیف شده است، افزود: در این کارت اطلاعات شخصی، تصدیق هویت، عکس و اثر انگشت درج می شود و غیر از فرد حقیقی قابل استفاده برای افراد دیگر نخواهد بود. پس از مراسم رونمایی از این کارت، افراد بالای 15 سال استان قم در مرحله پایلوت (آزمایشی) صاحب کارت هوشمند ملی شوند و صدور این کارت به جای کارت ملی های کنونی به صورت اینترنتی صورت پذیرد. امکانات بالا و ایمنی مناسب کارتهای هوشمند باعث شده که مسئولان بر جایگزینی آن با کارت ملی تاکید داشته باشند. وظایف کارت هوشمند ملی کارت ملی هوشمند مثل تمام کارت‌های شناسایی دیگر، نخستین وظیفه‌اش شناسایی است. به این منظور ابتدا در زمان ثبت نام، اطلاعات صاحب کارت روی کارت قرار داده می‌شود. این اطلاعات، اقلام هویتی مثل نام، نام خانوادگی، تاریخ و محل تولد و مواردی از این قبیل را شامل می‌شود. به این ترتیب هر کجا که نیاز به اطلاعات هویتی صاحب کارت باشد، وی می‌تواند کارت خود را ارائه دهد و به صورت دیجیتالی شناسایی شود. شناسایی الکترونیکی موجب کاهش تقلب در شناسایی می‌شود. کاربرد اصلی دیگر کارت هوشمند ملی، تصدیق هویت است. در کارت‌های سنتی، به کمک عکس صاحب کارت که روی کارت چسبانده شده و یک مهر مخصوص روی آن خورده، عمل تصدیق هویت انجام می‌شود. در کارت هوشمند ملی هم روال مشابهی وجود دارد؛ اما تصدیق هویت در اینجا تنها به عکس محدود نمی‌شود. علاوه بر عکس، اطلاعات بیومتریکی (اثر انگشت) صاحب کارت نیز می‌تواند روی کارت قرار گیرد. از همه مهمتر اینکه اطلاعات بیومتریکی به صورت الکترونیکی قابل بررسی هستند. این به این معنی است که در یک مرکز بهره‌برداری که به حسگر اثر انگشت مجهز است، صاحب کارت بعد از قرار دادن کارتش در کارتخوان، انگشت خود را روی حسگر اثر انگشت قرار می‌دهد؛ سپس سیستم بررسی می‌کند که آیا اثر انگشت صاحب کارت با اثر انگشتی که روی کارت به صورت الکترونیکی ذخیره شده یکسان است یا خیر. در صورت یکسان بودن امکان ادامه عملیات وجود خواهد داشت. به این ترتیب امکان جعل هویت به حداقل می‌رسد. یکی از کاربردهای مهم دیگر که روی کارت هوشمند ملی قرار می‌گیرد، کاربرد امضای دیجیتال است. به این ترتیب، صاحب کارت می‌تواند اسناد الکترونیکی را در فضای دیجیتال امضا کند. امضای دیجیتال از نظر کاربرد، همان امضای سنتی است؛ اما در فضای دیجیتال، در اسناد کاغذی، گیرنده یک نامه یا سند، می‌تواند از طریق امضای شخص فرستنده، این اطمینان را حاصل کند که نامه، سند جعلی نیست. همچنین امضای یک نامه، سند، برای امضاء کننده نامه، سند بار قانونی به همراه دارد و نمی‌تواند امضای سند را انکار کند. کارت هوشمند ملی این بستر را هم برای فرستنده و هم گیرنده نامه، سند فراهم می‌کند که اسناد را امضا‌ء و صحت آن را بررسی کنند. ایده امضای دیجیتال بسیار ساده است: نامه، سند فرستنده به صورت دیجیتالی خلاصه می‌شود و به صورت یک بسته در می‌آید. این بسته به کمک کارت فرستنده کد می‌شود و بسته حاصله امضای دیجیتال نام دارد که در انتهای نامه به صورت دیجیتالی قرار می‌گیرد. متن به همراه امضای دیجیتال در انتهای آن به گیرنده ارسال می‌شود. در طرف گیرنده، متن اصلی نامه به همان روش بالا خلاصه می‌شود، ‌بخش امضا دیجیتال نیز با کمک کارت گیرنده کدگشایی می‌شود و با بسته خلاصه شده مقایسه می‌شود در صورتی که این دو با هم برابر باشند به این معنی است که همان شخصی که ادعا کرده، نامه را امضاء کرده است. کارت هوشمند ملی به عنوان یک کلید ورود مناسب برای کاربردهایی همچون هدفمند کردن یارانه‌ها، سلامت الکترونیک و کاربردهای انتخابات و سایر خدمات شهروندی، با هماهنگی نهادهای ذیربط، می‌تواند قابل استفاده باشد. کارت هوشمند ملی با ارائه 3 کاربرد اصلی شناسایی، تصدیق هویت و امضای دیجیتال این امکان را فراهم می‌کند تا بتوان از کارت به عنوان یک ابزار چندکاره استفاده کرد. به کمک کارت هوشمند ملی ، این امکان فراهم می‌شود که کاربردهای مختلف در کنار هم و روی یک کارت قرار گیرند. این کاربردها را می‌توان در زمان صدور یا بعد از صدور روی کارت قرار داد. ایمنی کارت هوشمند ملی دارنده کارت هوشمند ملی فقط امکان دسترسی به اطلاعات مربوط به خودش را دارد. مثل اینکه اطلاعات در صندوقچه‌های مختلفی روی کارت ذخیره شده باشد که هر کدام کلید خودش را داشته باشد. در واقع کارت هوشمند ملی یک رایانه ساده و کوچک است که با اتصال به یک کارتخوان، می‌توان به اطلاعات درون آن دسترسی پیدا کرد. یکی دیگر از امکاناتی که در کارت ملی هوشمند قرار دارد، ویژگی‌های بیومتریکی صاحب کارت است. عکس و اثر انگشت صاحب کارت به صورت الکترونیکی در کارت وی ذخیره می‌شود. به این ترتیب امنیت استفاده از کارت بطور قابل ملاحظه‌ای بالا می‌رود. دیگر هر کس با وارد کردن یک رمز عبور ساده امکان استفاده یا سوء‌ استفاده از یک کارت را ندارد. برای استفاده از کارت حتماً باید صاحب کارت حضور داشته باشد تا اثر انگشت وی به صورت دیجیتالی با اثر انگشتی که در هنگام ثبت‌نام در کارت ذخیره شده است مقایسه و تطبیق داده شود و سپس اجازه استفاده از امکانات کارت به وی داده می‌شود. البته اطلاعات درون کارت ملی هوشمند به صورت رمزنگاری شده نگهداری می‌شوند که خود کارت از دسترسی‌های غیرمجاز به آن جلوگیری می‌کند. در واقع یکی از مزایای اصلی کارت هوشمند ملی، نسبت به کارت ملی کاغذی فعلی، همین امنیت بالای آنچه به لحاظ بصری و چه به لحاظ دیجیتالی است. از جمله مهمترین این مزایای این کارت، می‌توان به شناسایی در حوزه دیجیتال، امکان تصدیق هویت بر اساس رمز عبور، رمزنگاری و بیومتریک، ‌به صورتی که هم کارت، هم صاحب کارت و هم سیستم بهره‌برداری بتوانند دو به دو یکدیگر را تصدیق هویت کنند. امکان امضای دیجیتال، امکان پردازش اطلاعات، امکان تغییر اطلاعات پس از صدور، امکان پشتیبانی از کاربردهای مختلف، امکان افزودن کاربرد جدید پس از صدور، امکان دسترسی به اطلاعات بر حسب مجوزهای دسترسی مختلف و به صورت کاملاً امن و امکان استفاده کارآمدتر از خدمات دولت الکترونیک اشاره کرد. به این ترتیب می‌توان اطلاعات محرمانه ‌تری را با ضریب اطمینان بالاتر روی کارت هوشمند ملی نگهداری کرد.