یه گزارش یزد بانو به نقل از وب دا یزد، بسیاری از افراد بزرگسال وقتی خاطرات روزهای اول مدرسه‌شان را مرور می‌کنند، می‌گویند تا حدی از جدایی از والدین مضطرب می‌شدند. ولی این احساس وحشت و اضطراب پس از مدت کوتاهی فروکش می‌کرد و عملکرد عادیشان را از سر می‌گرفتند. مشکل از جایی شروع می‌شود که کودک یا نوجوان برای روزهای متمادی و در یک دوره نسبتا طولانی از رفتن به مدرسه امتناع می‌کند. این حالت ممکن است به دلیل دو اختلال «اضطراب جدایی» و یا «فوبی مدرسه» روی دهد.

نگین انباری روان‌شناس بالینی در گفت و گو با خبرنگار وب دا یزد تصریح کرد: اضطراب جدایی، اختلالی است که در بچه‌های کوچک‌تر بیشتر از نوجوانان دیده می‌شود و شیوع آن در دختر و پسر یکسان گزارش شده است.
وی افزود: شروع آن ممکن است در سال‌های پیش از مدرسه باشد اما بیش از همه در سنین ۷-۸ سالگی دیده می‌شود.
انباری خاطرنشان کرد: در این اختلال، کودک یا نوجوان به مدت حداقل ۴ هفته، در این وحشت به سر می‌برد که ممکن است از خانواده خود جدا شود و یا اینکه برای یکی از اعضای خانواده‌اش اتفاق وحشتناکی روی دهد. و حتی ممکن است دچار کابوس‌هایی با این مضمون شود، این عوامل ممکن است باعث امتناع حضور کودک و نوجوان مبتلا، در مدرسه شود. به طوری که درصد بالایی از این کودکان و نوجوانان، ممکن است در روزهای مدرسه نشانه‌های جسمانی اضطراب مثل سردرد، معده درد و تهوع نشان دهند.
این ر وانشناس بالینی متذکرشد: اختلال دیگری که ممکن است باعث امتناع از رفتن به مدرسه شود، فوبی مدرسه است. ترس‌های مربوط به مدرسه، زمانی که کودکان اولین بار به مدرسه می‌روند آغاز می‌شوند و بین ۱۲-۹ سالگی به طور چشمگیری افزایش پیدا می‌کنند.
وی افزود: کودک یا نوجوان مبتلا به فوبی مدرسه، معمولا قبلا حضور یابنده‌های خوبی در مدرسه بودند و عملکرد خوبی در مدرسه داشتند اما ناگهان و بدون علت آشکاری، از رفتن به مدرسه امتناع می‌کنند. این کودکان و نوجوانان معمولا پیشرفت زیادی دارند و می‌خواهند به مدرسه برگردند اما عملا از آن دچار اضطراب می‌شوند.
انباری کارشناس ارشد روانشناسی بالینی در پایان متذکرشد: نوجوانانی که مبتلا به فوبی مدرسه هستند شدید‌تر از کودکان آسیب می‌بینند و کمتر از آن‌ها به درمان پاسخ می‌دهند. این عامل اهمیت درمان زودهنگام و به موقع این اختلال را نشان می‌دهد. درمان این اختلال شامل کاستن اضطراب به علاوه ترس شرطی می‌باشد.