به گزارش یزدبانو؛ زنان و دختران نیروهای پنهان تاب آوری هستند، این جمله در روز جهانی کاهش خطرات بحرانها سال ۲۰۱۲ به گوش تمام دنیا رسانده شد. در واقع این ظرفیت بسیار آشکارتر از آن است که بتوان پنهانش نامید زنان همیشه علاوه بر پرورش توانایی های خود وظیفه و مسئولیت مراقبت و محافظت از دیگران را نیز به نوعی بر عهده داشته اند.

پرورش و توسعه نهایی هرخانواده و اجتماعی در ارتباط مستقیم با اقتدار و توانایی زنان آن اجتماع است و این صرف نظر از جملات متعارف در قاموس فمینیستی پذیرفتنی است.

در هرحال مراقبت و پروررش دیگران برای زنان یک صفت به شمار آمده و این مهم به نتیجه بهینه نخواهد رسید مگر اینکه گام های نخستین در توسعه توانایی های زنان برداشته شده باشد و این قدرت و توان مقابله وبرآمدن از عهده این مسئولیت خطیر همان است که خداوند در وجود ایشان به ودیعه نهاده است.

توسعه تاب آوری امکان مقابله بهتر و امیدواری بیشتری را نسبت به آینده فراهم ساخته است چالش های عمده زندگی زنانه اعم از ازدواج، تحصیل، اشتغال و همسری و مادری، آسیب پذیری بیشتر در سوانح و بلایای طبیعی و تصادفات و سوانح عمده ترین مسایل و مشکلاتی هستند که تاب آوری زنان را به چالش می کشند.

تاب آوری برای بسیاری از زنان قدرت و مهارتی آموختنی و ضروری است اگرچه این برای مردان هم ضروری به نظر می آید اما زنان برای غلبه بر موانع و سازگاری و سازندگی خود و خانواده به توانایی بیشتری نیازمندند.

سالانه بیش از دویست میلیون زن از بحرانهای مختلف و بلایا وسوانح متعدد صدمه می بینند وچنانچه صدمات ناشی از آسیبهای اجتماعی و… به آن اضافه کنیم در می یابیم که برنامه هایی برای توانمندسازی و تقویت تاب آوری زنان لازم است که از انتشار و تسری آسیب جلوگیری کند. تاب آوری زنان میتواند شامل مولفه های بدین قرار باشد.

تاب آوری زنان میتواند شامل مولفه های بدین قرار باشد: پذیرش ، جذب و تعدیل مخاطرات و آسیبها، یادگیری رشد در شرایط پرتنش، تشخیص و پرورش توانایی و استعداد های خاص، تمرین ومدیریت خشم و استرس، پرورش و کاربست شوخ طبعی و طنز، یافتن معنا در بحران ها، تحمل تنهایی و شکست های اجتماعی، شناسایی وتشخیص دوره ها و بخشهای پر تنش زندگی، و صد البته بصورت اقتضایی میتوان مولفه های دیگری از تاب آوری را در این اولویت ها لحاظ کرد. اما وجه غالب تاب آوری زنان زندگی معنوی است.

زنان تاب آورسرمایه های واقعی عبور از چالش های اجتماعی و خانوادگی  هستند. اگرچه تاب آوری بر ایمنی کامل دلالت نمیکند و وجود عوامل آسیب زا و خطرناک احتمال وقوع صدمه را افزایش میدهد اما از جهت دیگر میتوان گفت که آسیب پذیری و خطر هم مترادف نیستند. بنا براین در شرایط پر خطر هم میتوان با منطق تاب آوری جان سالم بدر برد و زندگی بارور و سرشاری رقم زد.

مخاطرات ،بلایا و سوانح طبیعی و آسیبهای اجتماعی همیشه  بوده وهست از طرف دیگررشد فن آوری نیز با خود آسیب های متنوع و متعددی همراه دارد که بخش عمده آنها بصورت واقعی یا از کنترل خارج یا غیر قابل پیش بینی است در این میانه تنها راه باقی مانده تقویت وتوسعه تاب آوری زنان است.

زنان تاب آور علاوه بر خود کنترلی و خودکارآمدی به خوبی از عهده عوامل موثر بر رشد و کیفیت سلامت و بهزیستی روانشناختی خویش آگاه هستند و از آن بهره می گیرند.

زنان تاب آور در یافت حمایت و مشارکت اجتماعی نیز توانایی ویژه و چشمگیری از خود نشان می دهند.

شگفت انگیزی انسان در ایجاد فرصتها و خلق ظرفیتها متجلی میشود واین موهبتی است که در سایه هوش معنوی بدست می آید.

اغلب اوقات آسیب پذیری زنان قابل رویت نیست اما صدمات و آسیبها را میتوان به خوبی مشاهده کرد.این نکته بسیار حایز اهمیت است که آسیب پذیری را بعنوان یک صفت همیشگی و دایم همراه خود بدانیم این باعث میشود که  با هشیاری بیشتر و مسئولانه تر رفتار کنیم. در نظر داشته باشیم  که با توسعه تاب آوری زنان میتوان سطح آسیب پذیری هر جامعه ای را کاهش داد.

در خاتمه متذکر می گردد  صرف نظر از آسیب های اجتماعی خاص، ایران در میان ده کشور سانحه خیز جهان است و می بایست  به توسعه وتقویت تاب آوری زنان کماکان توجه ویژه داشت. رشد طلاق ومسایل و مشکلاتی که به تبع آن پیش خواهد آمد نیز از جمله دلایل دیگر بر ضرورت توسعه و تقویت تاب آوری زنان است.

یادداشت: محمدرضا مقدسی (مدرس و پژوهشگر تاب آوری)

منبع: شبستان

پایان پیام/81