به گزارش یزدبانو، کمتر از دو ماه دیگر بازی‌های المپیک توکیو برگزار خواهد شد. این در حالیست که در فاصله کوتاهی که به پایان دولت باقی مانده، وعده و وعیدهای مسئولان برای کمک مالی به ورزش و ورزشکاران از سر گرفته شده؛ از پاداش میلیاردی به مدال‌آوران المپیک گرفته تا واریز بودجه به فدراسیون‌های ورزشی.

* وعده‌های میلیاردی در پایان دولت

آنچه که همیشه در پایان دولت‌ها دیده شده، وعده‌هایی است که داده می شود اما مشخص نیست با روی کار آمدن دولت جدید چقدر از آنها جامه عمل خواهد پوشید. ورزش و به دنبال آن میدان المپیک هم جدا از جار و جنجال‌های سیاسی نبوده و حالا که فرصت کمی به این رویداد باقی مانده، مقامات سیاسی با حضور در جمع ورزشی‌ها وعده‌هایی می‌دهند که مشخص نیست تا پایان دولت چقدر می‌تواند محقق شود. البته، سوالی هم هست که تا امروز، نوبخت کجا بوده و در واپسین نفس های فعالیت خود، چگونه شد که به یاد ورزش افتاد؟ چنین نمایش هایی که معمولا تاثیری هم ندارد، یک بازی رسانه ای و موسمی است که به زودی هم از یاد می رود چرا که فاقد راهبرد وعقلانیت است.

* ورزش در اولویت دولت روحانی؟

محمدباقر نوبخت رئیس سازمان برنامه و بودجه یکی از مقامات سیاسی است که روز دوشنبه در اردوی کشتی و جمع روسای فدراسیون‌های المپیکی حاضر شد و به درد و دل‌های ورزشی‌ ها که همه مالی و پولی بود، گوش داد و در پایان گلایه‌ها قول‌هایی داد.

نوبخت با اشاره به حمایت مالی و پشتیبانی از ورزش، گفت: "ما حداکثر پرداخت‌ها را در ردیف‌ بودجه که تعیین شده، انجام می‌دهیم. برخی از توزیع بودجه نیز خارج از ردیف اما براساس ظرفیت‌های قانونی خواهد بود. من در ۸ ماه اخیر ۳ بار در جمع ورزشی‌ها بودم و این رفت و آمدها به خاطر این است که بگوئیم ورزش در اولویت است."

البته سالهاست ورزشی‌ها از چانه کوچک بودجه به ورزش می‌گویند اما به نظر می‌رسد چیزی که در دولت تدبیر و امید اهمیت نداشت، همین ورزش بود. بی توجهی مسئولان دولتی در کنار ناتوانی وزارت ورزش باعث شد تا عملا، ورزش در دولت روحانی به موضوعی دست دوم و چندم تبدیل شود. اکنون هم با همین رویکرد، در روزهای آخر دولت یاد ورزش کرده اند و آمده اند تا عمس یادگاری بگیرند و بروند برای همیشه تاریخ. 

* عدم اجرای عدالت در ورزش

اینکه رئیس سازمان برنامه و بودجه در پایان دولت از کمک ۲۰۰ میلیاردی برای تجهیز آزادی و از کمک ۳۰ میلیاردی به کشتی می‌گوید، سوالاتی را در اذهان ایجاد می‌کند مبنی براینکه در این ۵ سال که تیم‌ها برای المپیک آماده می‌شدند، کجا بودید؟ آیا حالا که یک ماه به پایان دولت مانده، این بازدیدها و قول‌ها نمایش نیست؟ آیا قرار نیست مسئولان سیاسی کشور به مدیریت ویرانگر خود پایان دهند و ورزش روزهای خوبی مدیریتی ببیند؟

نوبخت همچنین در بازدید از اردوی کشتی از مزیت‌های این رشته و همین طور فوتبال صحبت کرد که همین موضوع عدم برقراری عدالت را در دولت روحانی نشان می‌دهد. ووشو همانند کشتی در بازی‌های آسیایی جاکارتا خوش درخشید و وزنه‌برداری بیشتر از کشتی در المپیک ریو مقتدر حاضر شد، اینکه بودجه خاصی برای کشتی و فوتبال در نظر و رشته‌های دیگر نادیده گرفته شوند، درست بوده و عدالت اجرا شده است؟ بر چه مبنای کارشناسی نوبخت چنین از بیت المال می بخشد و عکس یادگاری می گیرد؟ همین نشان از عمق تحلیل و شناخت نوبخت و البته مدیران ارشد ورزش کشور است که چنین ویرانه ای را به ارث می گذارند.

مدیریت سلطانی‌فر در وزارت ورزش بارها مورد نقد قرار گرفته، به طوری که اگر موضوع از رسمیت افتادن کابینه نبود، سلطانی‌فر خیلی زودتر از پایان دولت صندلی وزارت را ترک می‌کرد اما همین موضوع باعث شد تا همچنان بر مسند قدرت تکیه زند. حالا که فرصت کمی به پایان دولت باقی مانده وی در تلاش است با وعده‌های حمایت مالی وجهه خوبی از خود برجای بگذارد اما باید دید این وعده‌ها تا چه اندازه اجرایی و عملیاتی خواهد شد و البته، ورزش این سالهای رکود و رخوت و مسببان آن را فراموش نخواهد کرد.