یزدامروز؛ "گمان نشود اسلام مثل مسيحيت‏ هست و فقط يك رابطه معنوى بين افراد و خداى تبارك و تعالى است و بس. اسلام برنامه زندگى دارد؛ اسلام برنامه حكومت دارد؛ اسلام قريب پانصد سال- تقريباً يا بيشتر- حكومت كرده است."

جملات بالا بخشی از سخنرانی حضرت امام خمینی (رضوان الله علیه) بود که آبان ماه 1344 در نجف صورت گرفته است.(صحيفه امام، ج‏2، ص: 29)

موضوع این سخنرانی تبیین وظيفه سران کشورهای اسلامى و مسئوليت علما در معرفى برنامه‏ هاى اسلام‏ است.

رهبر فقید انقلاب بر این مطلب تأکید دارند که باید اسلام حقیقی به دنیا مخابره بشود تا کسی تصور نکند اسلام فقط شامل نماز و دعا و زيارت می شود بلکه سیاست هم بخشی از اسلام است.

ایشان می گویند در زمان رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) و خلفاء بعد از پیامبر، مسجد مركز سياست اسلام بوده است.

امام راحل در بخشی دیگر می گویند مسؤلیت علماء و مراجع بسیار زیاد است و باید اسلام حقیقی را به دنیا معرفی کنند و در مقایسه با مسیحیت تأکید می کنند که آن ها انجیل دروغین را به همه دنیا رسانده اند ولی ما در محیط خودمان هم نتوانسته ایم اسلام واقعی را عرضه کنیم. ما از احکام اسلامی فقط به طهارت و خمس پرداخته ایم ولی از سیاست حرفی نمی زنیم.

معمار کبیر انقلاب تأکید دارند که بايد اسلام را آن طورى كه هست تبیین کرد و اسلام واقعی آن چیزی نیست که چهار تا مقدس مآبِ مفاتيح به دست فهمیده اند بلکه ما باید به دنیا بگوئیم که در تمام مسائل اجتماعی قوانين مترقى داريم و محتاج نيستيم به اينكه در قوانين به كسى ديگر مراجعه كنيم. اگر ما اسلام را آن طور که هست تشریح نکردیم باعث می شود جوانهاى ما در ايران یا در ساير کشورها با اصل اسلام آشنا نشوند و در نتیجه خواهند گفت که اسلام جز چند برنامه عبادی چیز دیگری ندارد.

علماء و روحانیون وظیفه دارند که اسلام ناب را ابلاغ کنند و امروز پرداختن به مسائل اصولیِ سیاست در اسلام یک ضرورت مهم برای صاحبان محراب و منبر است و نباید عمامه به سرها بین اسلام و سیاست تقابل ایجاد کنند.

تقابل بین اسلام و سیاست به خوبی در فیلم یتیم خانه ایران به تصویر کشیده شده است.

دو شخصیت روحانی در فیلم حضور دارند، یکی پیرمردی سید به نام ثقه الاسلام اصفهانی که با زیرکی و هوش بالا در سیاست دخالت دارد و در مقابلش یک شیخ با محاسن بلند و عمامه ای بزرگ که به شدت با سیاست مخالف است.

این شیخ که اتفاقا با ثقه الاسلام نسبت فامیلی هم دارد جمله ای را بر زبان می آورد که گویای حماقت و بلاهت او است.

او می گوید:  "ورود روحانیت در امور پلیتیک (سیاست) حرام است ، پلیتیک را چه به نعلین و عمامه؟!"

جناب شیخ وقتی در مراسم تشییع جنازه پدر سالار خان (شخصیت اصلی فیلم) حضور پیدا می کند و گوشه ای می نشیند به محض آمدن ثقه الاسلام ، از جا بر می خیزد و می رود و  می گوید من با این سید سیاسی کاری ندارم.!

یکی از طرفداران انگلیس که آن جا نشسته است وقتی این برخورد را می بیند خطاب به ثقه الاسلام می گوید انگار این فامیلتان با شما سازگاری ندارد.

سید بلافاصله به او جواب می دهد در عوض راه هردوی شما یکی است و به  سفارت بریتانیا ختم می شود.!

تقابل دو شخصیت روحانی در حقیقت نمادِ تقابل اسلام ناب و اسلام آمریکایی_انگلیسی است که در زمانه حاضر نیز به خوبی قابل لمس است. وقتی بلندگوهای اسلام از تبیین همه زوایای آن شانه خالی کنند در نتیجه مردم هم به یک باور غلط می رسند و تصور می کنند که اسلام همان است که این ها می گویند.

قبلا هم در یادداشتی نوشتم که منبرها و مرثیه  های عاری از سیاست در طول سالیان متمادی موجب شده است تا تعداد قابل توجهی از مردم به این باور برسند که لابد هویت هیئت و منبر و مرثیه خوانی همین است و به مرور زمان با این سبک ، انس نا شایستی پیدا کرده اند و بنابر این به محض شنیدن کلمه ای درباره سیاست که از دهان یک منبری یا مرثیه خوان خارج شود برنمی تابند و خرده می گیرند که منبر و مرثیه جای سیاست نیست و این نتیجه عملکرد ناصحیح برخی عمامه به سرها است.

رهبر فرزانه و فرهیخته انقلاب مردادماه 1395 در جمع امامان جماعت تهران فرمودند:

"بعضیها مسجد را از مسائل سياسی ميخواهند بکلّی برکنار بدارند. [ميگویند] آقا شما وارد سياست نشوید، کار خودتان را بکنيد. کار خودتان یعنی چه؟ یعنی بيایيد همان نمازتان را بخوانيد و بروید؛ فقط پيشنمازی محض. این همان سکولاریسم است. سکولاریسم به معنای بی دینی نيست، سکولاریم به معنای این است که دین در غير عمل شخصی، هيچ بُروز و ظهوری نداشته باشد."

اسلام مقدس آب ها دقیقا همان چیزی است که سفارت بریتانیا می خواهد.

محمد هادی سمتی

انتهای پیام/ک