به گزارش یزدامروز، اوایل آذر ماه بود خبر رونمایی از یک مستند در صدر اخبار کشور قرار گرفت، مستندی که به گفته بینندگان آن روایتی بدون روتوش از یک گذر مبهم انقلاب است، مستندی که بعد از اکران آن جنجال زیادی را به پا کرد.

«قائم مقام»؛ علیرغم همه تلاش عده ای برای سانسور فراز و فرود‌های زندگی آیت الله منتظری، حقیقتی را بیان می کند که شاید در طول این سال های انقلاب بیان نشده است و شاید به خاطر همین صراحت کلام در این مستند است که جنجال آفرین شد.

این مستند که برای نسل سوم و چهارم انقلاب روایتگری می کند بعد از اکران عمومی و خصوصی برای شخصیت های مختلف سیاسی و خبرنگاران رسانه های مختلف واکنش های زیادی را به همراه داشت هر چند که به گفته سازندگان این مستند برای یک بازخوانی مستقل و بیطرف همه طرف های مدعی این پرونده را به میز روایت آورده اند و هرکسی به تعریف قائم مقام –مرحوم منتظری- از دیدگاه خود می کند.

«قائم مقام» بدون نتیجه گیری، قضاوت نهایی را درباره عملکرد مرحوم منتظری در آن برهه از زمان را به خود مخاطب واگذار می کند.

اما واکنش برخی رسانه های اصلاح طلب به این بازخوانی یکی از مسائل قابل تأمل پس از اکران گسترده این مستند بود چراکه علی‌رغم شفافیت مواضع امام و سران سیاسی و نزدیکان آیت‌الله نسبت به مرحوم منتظری آن‌ها مدعی وارونه‌نمایی این قرائت تاریخی شده‌اند!

هرچند عموم اصلاح طلبان نسبت به مستند قائم مقام ساکت هستند اما همین انتقادها و حتی رد آن از سوی اپوزیسیون داخل و خارج کشور از دو موضوع نشأت می گیرد، اول پذیرش آسیب های ایت الله را نوعی شکست و باخت  و تولید حقانیت برای نظام می دانند و دوم  با مستند مشکلی ندارند اما نسبت به سازندگان احساس ناهمسویی و غیریت دارند و از انجا که این مستند از جبهه انقلابی تدوین و تولید شده است سوظن  شان نسبت به نیت سازندگان  به صورت وارونه خودنمایی می کند!

به عبارت بهتر آنچه «قائم مقام» را برای اپوزیسیون و اصلاح طلبان تلخ می کند نیت سازندگان نیست بلکه بخاطر این است که این مستند جایی برای دفاع از آیت الله باقی نمی گذارد.

«قائم مقام» تکانه های شدیدی است که بیننده را متوجه مواجهه امام راحل با مرحوم منتظری می کند چراکه برخورد امام (ره) در قبال مرحوم منتظری به قدری صریح و قاطع است که سازندگان این مستند نمی توانند با هیچ هنری از آن بالاتر روند و چون کسی جسارت ورود به تصمیم امام راحل را ندارد با وارونه سازی درباره «قائم مقام» سعی در کوبیدن این مستند دارند.

اصلاح‌طلبان که همواره خود را پرچم‌دار خط امام (ره) و اصلاح‌طلبی را جریان اصیل انقلابی معرفی کرده‌اند و در هنگامه انتخابات خود را بیش از جریانات انقلابی و متعهدان به امام و روحانیت اصیل و مبارز اسلامی، به امام (ره) نزدیک می‌دانند؛ در دوگانه‌های تاریخی مردودین را بر امام ترجیح می‌دهند و نمونه بارز آن ترجیح دادن شیخی بر امام است که باعث شد امام بخاطر اقدامات وی آرزوی مرگ کند که همین نکته سند مظلومیت امام راحل در تاریخ انقلاب است.

برخی مدعیان اصلاح‌طلبی که سال ۸۸ نیز به عیان با «پرچم خط امام» به «جنگ خط امام» آمدند همچنان حمایت از «امام تحریف شده» را ترجیح می‌دهند و با پنهان شدن در پشت خط امام، همان مسیری را می‌روند که منتظری رفت.

اما یک تفاوت اساسی بین آیت الله منتظری و فتنه گران سال 88 است آن اینکه شاید همه انحرافات و نفوذ در مرحوم منتظری برای تقابل با انقلاب از سر ساده لوحی منتظری بوده باشد اما حقیقتا سران فتنه را می توان ساده لوح انگاشت؟!

در گوشه هایی از این مستند به اعترافات مهدی هاشمی معدوم می پردازد که چگونه با سواستفاده از موقعیت ها و جلب اعتماد در دفتر مرحوم منتظر بر رفتار و عملکرد وی نفوذ می کرده اند اما نکته قابل تآمل اظهار ندامتی است که این دسته افراد می کنند و ایتکه اظهار می کنند بر علیه این نظام اقدام کرده اند و ابراز گناه در پیشگاه خدا، ولایت فقیه و ملت دارند.

در گوشه هایی از این مستند به اعترافات مهدی هاشمی معدوم می پردازد که چگونه با سواستفاده از موقعیت ها و جلب اعتماد در دفتر مرحوم منتظر بر رفتار و عملکرد وی نفوذ می کرده اند اما نکته قابل تآمل اظهار ندامتی است که این دسته افراد می کنند و ایتکه اظهار می کنند بر علیه این نظام اقدام کرده اند و ابراز گناه در پیشگاه خدا، ولایت فقیه و ملت دارند.

هر چند بر اساس مصلحت به حصر سران فتنه بسنده شد و گویا هنوز هم مصلحت برای محاکمه سران فتنه نیست اما کاش  مانند «قائم مقام» روزی هنرمندان انقلاب برای روشن شده برگ مبهم فتنه 88 دست به دوربین شوند و صراحت کلام افراد حاضر در این قائله را بی پرده و بدون روتوش به رخ تصویر بکشند.

انتهای پیام/س*