به گزارش عصرسیاست؛ در این روز ها که دومینو وحشتناک تعطیلی کارخانه‌ها و بیکاری کارگران با فریادی خاموش نشدنی، عدم تحقق وعده های دولتی که خود را فاتح صد روزه مشکلات کشور می دانست را سر می دهد، مدیران استان یزد هم سعی دارند تا با الگو برداری از دولت از قافله عقب نمانده و به جای رسیدگی به امور مردم، کسی ر ا بیابند که تمام کاسه کوزه ها را بر سرش بشکند.

سید حسینی معاون عمرانی استاندار یزد که در یادداشتی گفته است:« این روزها بعضی نمی توانند خوشحالی خود را از بسته شدن کارخانه ها و بالا رفتن نرخ بیکاری پنهان کنند .بعضی دنبال مقصرند و بعضی دنبال توجیه ،یکی میگوید برجام ودیگری از وعده نافرجام ،یکی هورا میکشد وآن یکی هوار ،یکی شعار میدهد ویکی از شعور میگوید.»

این یادداشت نشان از ان دارد که در روزهایی که حقوق نگرفتن کارگران رکورد یکساله خود را به رخ می کشد، مسئولان استان به جای رسیدگی به مشکلات، با ادامه بازی های نخ نمای سیاسی، فریادهای حق طلبانه مردم  و دلسوزان جامعه را مقصر می دانند که هیچ، آنان را از سر خوشحالی هم می دانند!

آقای معاون! چه خوب است بدانید این فریاد ها سال هاست آمدن این روز ها را مضطربانه هشدار می دادند و شما یا نمی شنیدید و یا همچون دولت، با تهمت و توهین بدرقه شان می کردید، ولی امروز همه جا پر از این فریاد ها شده و چاره ای جز شنیدن ندارید؛ این ها نه نعره سرمستی و خوشحالی است ، بلکه فریاد خواهش وعده هایی است که بهایش را دادیم ولی دستی دستمان را نگرفته است.

آقای معاون چه خوب است که به جای متهم کردن دلسوزان این مرز و بوم، سوء مدیریت های چند ساله را دنبال کنید که البته داشتن این توقعات از دولتی که از بدو ورود تمام تقصیرها را به گردن مخالفان و دولت قبل انداخته است بلند پروازی است.

چه خوب است که بدانید این فریاد ها طلب حق خود از دولتی است که برای شناسایی و قطع یارانه ناچیز مردم چه تبلیغات که نکرده و چه نهاد ها که برپا نساخت ولی مدیران خود را با صد ها میلیون تومان حقوق ماهیانه روانه خانه می کرد؛ البته جای شکر دارد که تعیین حقوق ها را هم به دولت قبل حواله نمی کنید و ما از این بابت از شما سپاس گذاریم.

آقای معاون! در آخر باید گفت: ایران را کسانی به تابوت فرامی‌خوانند که فریاد حق خواهی را هوار و هشدارهای دلسوزانه را هورا کشیدن می شنوند؛ کسانی که درد مظلومان جامعه را سال ها نمی بینند و فقط به دنبال آویزی برای تقصیر ها می گردند؛ البته چه خوش خیالی است که تصور کنیم تا دلواپسان زنده اند تاریخ تابوت ایران را ببیند.

انتهای پیام/  د