عصرسیاست؛ یکی از مواردی که دولت و شبکه گسترده‌ی رسانه‌ای همسو با آن مدام بر روی آن مانور می‌دهند، مسئله‌ی قیمت نفت و اینکه در زمان دولت یازدهم قیمت نفت کاهش پیدا کرده و دولتی‌ها با قیمت پایین نفت، کشور را اداره می‌کنند. جناب حسن روحانی رئیس‌جمهور محترم نیز چند روز قبل و در سفر به قزوین بار دیگر بر این مسئله تاکید کرد و اداره کشور با نفت 40 دلاری را معجزه دولت یازدهم عنوان کرد.

اما سئوال مهمی که در این رابطه وجود دارد این است که چه چیزی موجب کاهش قیمت نفت شده است؟ چرا هر موقع سیاست خارجی دولت‌های حاکم بر ایران به سمت تسامح با غربی‌ها می‌رود، شاهد کاهش قیمت نفت هستیم و هرگاه دستگاه سیاست خارجی دولت مواضعی انقلابی و محکم در مقابل دشمنان اتخاذ می‌کند، قیمت نفت افزایش می‌یابد؟ آیا غیر از این است که بخش قابل توجهی از عوامل کاهش یا افزایش قیمت نفت به سیاست‌های دولت بر می‌گردد؟ مگر غیر از این است که در ابتدای روی کار آمدن دولت یازدهم، ایالات متحده آمریکا و عربستان سعودی با یکدیگر دست به یکی کردند و برای ضربه زدن به ملت ایران، قیمت نفت را کاهش دادند؟ دولت جناب روحانی مگر ادعای همکاری و دوستی با رژیم آل‌سعود ندارد، پس چطور می‌شود که نتیجه‌ی این سیاست کاهش قیمت نفت است؟ تردیدی نیست که سیاست‌های دولت جناب روحانی خود از جمله عوامل مهم و موثر در کاهش قیمت نفت است و رئیس‌جمهور که از این وضعیت شکایت می‌کند، باید توجه داشته باشد که این وضعیت نتیجه رویکرد سیاسی دولت در عرصه‌ی خارجی است.

افزون بر این، دولت‌مردان محترم باید بدانند که کاهش قیمت نفت صرفا منحصر به زمان کنونی نیست و قبل از این هم حتی کشور با نفت 10 دلاری هم اداره شده است. این در حالی است که دولت فعلی کشور را در شرایط رکود شدید قرار داده و علیرغم شعارها و تبلیغات گسترده دولتی‌ها در زمینه جذب سرمایه خارجی و ارتباط با دنیا و دیپلماسی تعاملی و...، سرمایه‌گذاری خارجی در کشورمان نسبت به قبل کاهش داشته است.

فضاسازی دولت‌مردان و رسانه‌های حامی دولت پیرامون کاهش قیمت نفت در شرایطی صورت می‌گیرد که آن‌ها خود اصلی‌ترین عامل چنین مسئله‌ای هستند و آن‌ها هستند که باید پاسخگو  باشند چگونه با تبدیل دیپلماسی فایده به دیپلماسی هزینه، موجبات کاهش قیمت نفت را فراهم کرده و هزینه‌های هنگفتی را بر کشور تحمیل کرده‌اند.

نویسنده: ارسلان پورذهبی