به گزارش خبرنگار صبح تفت، مشکلات آغاز زندگی مشترک این روز ها نقل هر محفلی شده است. از جلسات کارشناسی و میزگردهای شبانه تلوزیون تا دورهمی های خانوادگی، هر کس به نوعی با این مسئله مواجه است؛ اما وقتی این مشکلات با مسائل دانشجویی پیوند بخورد کار دشوارتر می شود، به قول قدیمی ها، کار هر کس نیست و «مرد کهن» می خواهد. البته این مسائل ومشکلات برای دانشجویان خانم و آقا متفاوت است و هر کدام دغدغه های خاص خود را دارند.

بخش اعظمی از نیازهای دانشجویان در زندگی دانشجویی توسط خانواده ها تامین می شود و انتظار اصلی از آن ها پرداختن به درس و تلاش برای ایجاد یک آینده ی روشن است.در این میان وقتی موضوع ازدواج مطرح می شود  شغل  ومسکن برای آقایان؛ جهیزیه و مسئولیت های تاهل برای خانم ها از جمله مسائلی هستند که ادامه کار را برای آن ها دشوار می کند.

برای اینکه درک صحیحی از این شرایط داشته باشیم پای صحبت چند خانم دانشجوی متاهل نشستیم و از مشکلات زندگی مشترک با طعم دانشجویی پرسیدیم .گزارش زیر حاصل این گفتگوست.

سقف  دو نفره

در شرایط فعلی جامعه، دغدغه مسکن اولین و مهمترین مسئله ی زوج های جوان برای شروع زندگی مشترک است. حال اگر دانشجویی که خود ساکن خوابگاه است تصمیم به ازدواج بگیرد مشکلاتش دو چندان می شود. انسیه .خ .می گوید:« با اینکه تامین مسکن به عهده خانم ها نیست اما وقتی ازدواج دانشجویی را می پذیرید نگرانی های جستجوی مسکن به نحوی که هم توان پرداخت اجاره آن را داشته باشیم و هم نزدیک به دانشگاه هر دو نفر باشد به شما هم فشار می آورد و  از طرفی به تعویق افتادن  مراسم  تا به سرانجام رسیدن این جستجو را باید تحمل کنید.» ریحانه .م می گوید: «تامین خوابگاه متاهلی کار خیلی دشواری است و می بایست در نوبت باشید و البته  برای تحویل هم شرایطی دارند. خوابگاه متاهلی آنقدر کوچک است که حتی تعداد لباس هایی که با خود به آن آورده ایم بسیار محدود است تا حدی که اگر به مهمانی دعوت شویم ، یک بار می رویم به شهرمان تا چند دست لباس مناسب با خود بیاوریم.از داشتن بسیاری از وسایل  ضروری  مثل لباسشویی اجتناب می کنیم چرا که جایی برای نگه داری آن نداریم.از طرفی خوابگاه دانشجویی که از طرف دانشگاه   به همسرم داده شده به محل تحصیل من خیلی دور است و تقریبا هر روزسه ساعت در راه هستم».

به نظر می رسد اگر مسئولین به ساختن خوابگاه های دانشجویی در داخل بافت شهر اقدام می کردند به نحوی که هر دانشجویی به محض ازدواج بتواند از اولین نیاز معقول خود بدون دغدغه بهره مند شود دیگر هیچ نیازی به شعار و همایش و ....برای ترقیب دانشجویان به ازدواج به موقع  دانشجویی نبود.

روزی دو نفره

نداشتن شغل ثابت به جهت شرایط دانشجویی برای اکثر دانشجویان مقطع کارشناسی امری بدیهی است ،اما در مقاطع بالاتر اغلب به واسطه وسعت وقت و کم شدن ساعات کلاس درس می توانند شغلی برای خود دست و پا کنند و در مورد دانشجویان دکتری باید گفت به تناسب رشته و دانشگاهی که می خوانند در مسئله ی شغل و کسب در آمد با هم متفاوتند . بعضی از دانشگا ه ها دانشجویان خود را به نحوی تامین می کنند که دغدغه مالی  و مسکن برای زندگی مشترکشان ندارند اما تعداد این دانشگاه ها بسیاراندک است.

انسیه .خ می گوید:« تامین شهریه دانشگاه ، پرداخت اقساط و اجاره مسکن مرا هم به این کار واداشت که علی رغم کمبود زمان برای درس خواندن و مسئولیت های داخل خانه به دنبال شغل بیرون از منزل باشم تا در تابستان تمام وقت و در طول ترم نیمه وقت به آن بپردازم . داشتن چند مسئولیت همزمان کار بسیار دشواریست.همسرداری، دانشجویی، خانه داری و اشتغال خارج از منزل.»

ریحانه . م هم می گوید با اینکه همسرم در سطح دکتری تحصیل می کند و شغل متناسبی با رشته  دانشگاهی خود دارد و در خوابگاه متاهلی زندگی می کنیم، اما بعضی وقت ها آن قدر بحث ها مالی به ما فشار می آورد که مجبوریم به قرض از والدین مان هم فکر کنیم. تامین نیاز های خوراک و کتاب و تحصیل دو نفره کار ساده ای نیست.»

وقت دو نفره

عنوان زندگی مشترک برای دو نفری اطلاق می شود که تصمیم می گیرند همه ی اجزاء زندگی شان را باهم مشترک باشند. همه ی سختی ها، شادی ها و به اختصار همه لحظه ها.اما در زندگی مشترک دانشجویی ، آن ها لحظات با هم بودن را کم دارند.

فرصتی هم اگر فراهم شود آنقدر درس ها و پروژه ها ی عقب افتاده وجود دارد که دل آرامی ِبا هم بودن  را، از آن ها دریغ می کند.

انسیه .خ می گوید: «اگر بخواهید همه وظایف و نقش ها را به نحو احسنت انجام دهید باید با همه توان تلاش کنید و حتما بعد از مدتی دچار خستگی مفرط می شوید و باید یکی از آن ها را کم رنگ تر کنید تا به آن  نقش که از همه مهمتر است خدشه ای وارد نشود».

زکیه .ت می گوید: «گاهی متوجه نمی شوم که روز چطور شب می شود، خیلی برنامه ها برای زندگی مشترک داشتم، اما الان فقط می دوم و مدام وقت کم می آورم».ریحانه .م هم از این شرایط مستثنی نیست و می گوید:«شب ها که به خانه می رویم آنقدر خسته ام که تا به خانه برسیم من در اتومبیل خوابم می برد.گاهی  آنقدر خسته ایم که با همسرم از خوردن  شام صرف نظر می کنیم تا زودتر بخوابیم و مثل اغلب روزها خواب نمانیم و به کار و درسمان برسیم»

فاطمه. ر نیز حرف های جالبی دارد؛ او می گوید: « زندگی متاهلی در دوران دانشجویی واقعا سخت است اما لذت زندگی مشترک در این دوران بی نظیر است؛ من و همسرم خیلی از مشکلات روانی و... دانشجویان مجرد را نداریم و راحت تر به امور خود می پردازیم.»

زندگی مشترک نهال تازه ایست برای دوام و محکم شدن پایه ها در ابتدای راه نیازمند مساعدت است. اگر دانشجو علی رغم درگیری های تحصیلی و مسئولیت جدید همسری که پذیرفته است زیر بار فشار مالی و دغدغه های دیگر هم قرار بگیرد و یاری نشود واضح است که نمی تواند به نتیجه ای که همه این مشکلات را برای به دست آوردن آن، تحمل می کند؛ برسد .این مسئله قابل چشم پوشی نیست . اگر حقیقتا خواست مسئولین ترقیب جوانان به ازدواج به موقع  باشد باید تلاش درخوری را در این زمینه شاهد باشیم.آن طور که اگر جوانی تصمیم به این ازدواج در دوران دانشجویی گرفت ، مهمترین دغدغه اش انجام صحیح  وظایفی  باشدکه  به  عنوان دانشجو  و همسر به آن ها متعهد شده است. 

انتهای پیام/م*