آقای رجایی! از کدام امام سخن می گویید؟!
یزدرسا، چندی پیش غلامعلی رجایی، مشاورهاشمی رفسنجانی در دانشگاه آزاد یزد با عنوان بررسی سیره عملی حضرت امام خمینی(ره) سخنرانی کرد. وی در ابتدا به بیان خاطراتی از حضرت امام (ره) و سپس به هجو دولت قبلی و مدح دولت فعلی پرداخت. پس از اینکه گوشه هایی از سخنان وی مورد تشویق جمعی از حضار قرار گرفت وی که علی الظاهر جمع را موافق و همراه خود می دید پا را فراتر نهاد و به انتقاد از برخورد نظام اسلامی با سران فتنه و حصر خانگی موسوی و کروبی برخاست.
اما در همین هنگام با پرسش یکی از دانشجویان - از قضا کسی بود که دو بار با کف زدن سخنان قبلی سخنران را تایید کرده بود - مواجه شد. جوان دانشجو سؤال کرد: پس فتنه 88 و جرم این آقایان چه می شود؟ وی شروع به توجیه کرد و اینکه پاره کردن عکس امام خمینی(ره) کار صداوسیما بوده است و ... در واکنش به این سخنان سخیف از گوشه و کنار مجلس سؤالات و انتقادها شروع شد. اعتراضاتی که هر بار با تشویق ممتد و طولانی حضار مواجه شد.
رجایی که توقع نداشت حضار اینگونه به تطهیر وی از سران فتنه واکنش نشان دهند، نتوانست جمع را قانع کند و با پراکنده گویی سخنرانی اش را به اتمام رساند.
چند سؤال که امکان طرح در جلسه را پیدا نکرد را با همدیگر مرور می کنیم:
آقای رجایی در سخنان خود امام(ره) را فردی معرفی کرد که نسبت به دروغ و تهمت حساس بودند و در عین حال نظام اسلامی را به دروغگویی، تقلب و دستکاری آرای مردم متهم کرد. جناب مشاور! شما که کتاب خاطرات امام می نویسید، آیا خاطره برخورد شدید حضرت امام (ره) با نوه خود(سید حسین خمینی، فرزند آقا سید مصطفی)را شنیده اید؟ وقتی وی در سخنرانی اش در شهر مشهد در طرفداری از بنی صدر جنجال بپا کرده و در مواجهه با مأمورین کمیته اسلحه کشیده بود، فرموده بودند وی را دستگیرکرده و به تهران بیاورید و اگر مقاومت کرد با تیر بزنیدش.
حضرت امام(ره) در برخورد با نزدیکترین وابستگانش، بدون ملاحظات متفرقه، فقط به منافع مردم و نظام اسلامی می اندیشید. آیا این خاطرات امام (ره) قابل بازگو کردن نیست؟ اگر امام عظیم الشان (قدس سره) در قید حیات بودند در قبال خیانت عده ای از مسئولین به مردم و رهبری مظلوم در سال 88 و همنوایی و همراهی سران فتنه با دشمنان کینه جوی اسلام چه عکس العملی نشان می دادند؟!
سخنرانی آقای رجایی در یزد نشان داد بعضی از مدعیان خط امام(ره) تا چه حدی از اندیشه های ناب حضرت روح الله (ره) و سیره عملی آن بزرگوار فاصله گرفته اند و نام و یاد امام(ره) را صرفاَ و منحصراَ برای دستیابی به اهداف و امیال پست دنیوی و سیاسی خود می خواهند و اراده می کنند و البته این را هم نشان داد که با وجود انحراف بعضی از مدعیان و خواص دنیازده، جوانانی هم هستند که گرچه امام عزیز را هرگز ندیده اند و حضورش را درک نکرده اند اما با جان و دل آموزه های مکتب امام (ره) را در محضر خلف صالحش امام خامنه ای(حفظه الله) تلمذ و شاگردی کرده اند و در مقابل منحرفین می ایستند.
حبیب فلاح