یزد رسا به نقل از  بافق خبر؛ ای کاش اینطور نمی شد تا اینگونه مجبور نشویم گفته هایمان را ثابت کنیم.

به یاد دارم سال قبل در مناظره -ای در پسابرجام گفتم جمهوری اسلامی باید منتظر حمله ها در نقاط حساس کشور شود، یک درصد احتمالش را بدهید اکنون که تمام اطلاعات سایت های هسته ای ما در اختیار امریکاست این حمله ممکن بود به یکی از سایت های هسته ای صورت بپذیرد، فعلا مجال واکاوی این نیست که بگوییم چرا مجلس و حرم امام را انتخاب کردند. اما امروز همه فهمیدند امنیت یعنی چه؟

امروز همه فهمیدند اگر در سوریه نجنگیم چه می شود؟ امروزهمه فهمیدند سپاه یعنی چه؟ امروز همه فهمیدند نوشتن شعار روی موشک ها یک قدرت بازدارندگی است.

کجایند انهایی که می گفتند چو ایران نباشد تن من مباد، کجایند انهایی که مدافعان حرم را پولکی خواندن، کجایند انهایی که سپاه را محکوم می کردند و ببینند امروز بچه های سپاه هستند که به شهادت می رسند.

اما چه شد که اینطور شد، آن روز که برای پر کردن سبد رای خود راه افتادیم و در کوچه و بازار همه نظام را متهم کردیم از نهادهای نظارتی تا سپاه، همان روزی که عکس ما شد تیتر یک رسانه های غربی و برای ما به به و چهچه می زدند که در بین مسئولان جمهوری اسلامی و نهادهای امنیتی شکاف ایجاد شده.

آری همان روز که سپاه را محکوم کردیم که چرا روی موشک ها شعار می نویسید، همان روز باید می فهمیدیم هزینه این سخنان ما باعث گستاخ تر شدن دشمن و امیدواری او می شود. آن روز که سرگرم دعواهای سیاسی شدیم و پای نهادهای امنیتی را به دعواهای سیاسی هزینه بردار باز کردیم باید فکر امروز را هم می کردیم.

روزی که دغدغه نهادهای امنیتی شده بود مقابله با افراد نادان و جاهلی که مسئله رفع حصر را کلید زدند چرا که تبعات این مسئله بیشتر از این حملات خواهد بود. در یک کلام امروز همه فهمیدند نتیجه سازش چیست؟

نهایت حماقت است که اگر فکر کنیم سازمان های جاسوسی امریکا و اسرائیل پشت چنین حملاتی نباشند.

و كلام آخر اينكه، وسيعلم الذين ظلموا اَي منقلب ينقلبون !

حبیب حسن زاده