یزدرسا؛ اگر مسئولان محترم لختی به میان جوانان بیایند و بی‌واسطه پای درددل‌های آن‌ها بنشینند، می‌توانند واقعیت‌ها و مشکلات زندگی آنان را بهتر درک کنند، برای حل آن‌ها آستین همت بالا زنند و چاره‌ اندیشند.

این روزها اگر پای درددل خانواده‌ها و جوانان یزدی بنشینی، یکی از مهم‌ترین مشکلات آنان بیکاری است‎. چه بسیار جوانانی که مدت‌هاست جویای شغل هستند  اما همچنان با غول بیکاری دست و پنجه نرم می‌کنند. دردناک‌تر از آن، چه بسیار سرپرستان خانواری که در اثر رکود سنگین کنونی، حتی اندک آب باریکه درآمدی‌شان را هم از دست داده‌ و از کار بیکار شده‌اند!

کافی است نگاهی اجمالی به بسیاری از واحدهای تولیدی در استان بیندازیم تا دریابیم در اثر رکود کنونی و مسائل دیگر، چه تعداد کارخانه و واحد تولیدی تعطیل شده‌اند یا ظرفیت تولید آنان کاهش یافته است و به تبع آن چه تعداد از کارگران و نان‌آوران خانواده‌ها در شرایط بغرنج مالی و اضطراب ناشی از بیکاری و آینده مبهم به سر می‌برند.

بیکاری شاید برای برخی مسئولان و متصدیان امور، مشکلی در سطح مشکلات دیگر تعریف شود و نتوانند آنگونه که باید و شاید، با تمام وجود به کُنه آن پی ببرند اما این معضل گسترده چنان پیامدهای وخیمی در ابعاد گوناگون به دنبال دارد که گزافه نیست اگر آن را ام‌المعضلات جامعه و بخصوص نسل جوان به شمار آوریم.

جوانی که پس از فراغت از تحصیل- در هر مقطعی اعم از تحصیلات متوسطه و مقاطع بالاتر- شغلی متعارف به دست آورده باشد، می‌تواند به آینده خوش‌بین باشد و با اتکا به درآمد- هرچند ناچیزِ- خود، به تشکیل خانواده و تدارک زندگی مشترک بیندیشد و ...الخ. در مقابل، جوانی که فرصتی شغلی برایش فراهم نشده، هر روز با نگرانی‌های فراوان روبرو است و آینده‌ای مبهم را فراروی خود می‌بیند.

بیکاری برای نسل جوان، معضلی است که در صورت استمرار طولانی می‌تواند آسیب‌های متعدد و گاه‌ جبران‌ناپذیری را برای فرد بیکار و خانواده‌اش به دنبال داشته باشد.

واقعیت‌ها را انکار نکنیم. این روزها استان یزد نیز مانند استان‌های دیگر وضعیت خوشایندی از لحاظ اشتغال ندارد وآمار بیکاری در این استان نگران‌کننده است. زمانی کم‌ترین نرخ بیکاری در کشور از آنِ یزدی‌ها بود، اما متاسفانه میزان نرخ بیکاری استان یزد در سال گذشته حتی از میانگین کشوری هم بالاتر رفته است! این زنگ خطر بزرگی برای مردم و مسئولان استان است. سیاست‌زدگی و گروه‌گرایی، بازی با آمار و نادیده‌گرفتن واقعیت‌ها و ... از سوی هر شخص و جریانی که باشد، شایسته شدیدترین توبیخ‌ها و بازخواست‌ها است؛ و پیامدهای آن بر سر جامعه و شهروندان آوار می‌شود.

عموم جوانان و خانواده‌های یزدی دل خوشی از شعارهای شیک و رفتارهای اتوکشیده ندارند. آن‌ها خواهان اهتمام جدی همه مسئولان ذی‌ربط برای مقابله با بحران بیکاری هستند؛ بحرانی که متاسفانه در سال‌های اخیر نشانی قابل توجه از مهار آن به چشم نمی‌خورد و پیامدهای سنگینی را در کوتاه و بلندمدت بر جامعه و خانواده‌ها تحمیل می‌کند.

انتظار مردم یزد از مسئولان استان، گشودن پرونده‌ای ویژه برای مقابله عملی و عینی با معضل بیکاری است؛ اقدامی که مابه‌ازای ملموس بیرونی داشته باشد و صرف بازی با آمار و شیک‌گویی نباشد. مقابله با بیکاری، اراده‌ای پولادین و مدیریتی جهادی می‌خواهد.

نویسنده: فاطمه فائزی