به گزارش یزدرسا به نقل از یزدهنر؛ حجت الاسلام صداقت کشفی از پژوهشگران و هنرمندان استان یزد در تبیین پیام رهبری و نقش هنرمندان در برابر فرمان آتش به اختیار، دست به قلم شد:

آتش به اختیار چه اصطلاح عجیبی است و چقدر حرف دارد. از نیزه تا نیزه چقدر راه است؟! یک زمان نیزه بر جان عطشان، یک زمان نیزه های محمل قرآن و زمانی نیزه های کوچک لغزنده بر پوست لطیف آهو برای نگاشتن و توصیف احوال یاران...

 حکایت آتش به اختیار هم همین موج و تلاطم را داراست. یکی از ماشه می گوید یکی از چکاچک شمشیر یکی از صدای خشک اما لطیف نیزه خطاطی روی کاغذ نرم ابر و باد... میدان جنگ جسم وجان...منهم آتش را از دریچه ای دیگر نگاه می کنم. این فقط یک احساس است که انتهایش نگاهی به آسمان دارد...وقتی می گویی آتش ! همه اش شلیک گلوله نیست. گاهی باید خودت بروی داخل آتش یعنی خودت را شلیک کنی یا بگذاری ظاهرا پرتت کنند در میان شراره ها...آن وقت اگر نگاهت به آسمان باشد پاهایت گر نمی گیرد...هیزمهای آتش می شود گل...و شاید باز تکرار شود: قُلْنَا يَا نَارُ كُونِي بَرْدًا وَسَلَامًا عَلَىٰ إِبْرَاهِيمَ "ﮔﻔﺘﻴﻢ ﺍﻯ ﺁﺗﺶ ﺑﺮﺍﻯ ﺍﺑﺮﺍﻫﻴﻢ ﺳﺮﺩ ﻭ ﺑﻰ ﺁﺳﻴﺐ ﺑﺎﺵ"

اما آنچه این آتش به اختیار می خواهد بی گداری نیست، باید نگاه آتشی شدن آسمانی باشد تا برای خودت گلستان شود و برای دشمنانت جهنم... و باید دلت ولایی باشد و از جایی فرمان بگیری که متصل به آبی لاجوردی آسمان است و ابرهای باران رحمت را برای سرد کردن آتشت با خود به همراه دارد. این شلیک، سلیقه ای نیست. عین هدفمندی است. عین ولایتمداری است. عین مراقبت است چون آدم می خواهد خودش را شلیک کند وسط میدان اما معطلی ندارد ،که اگر معطل شدی به جای آنکه تو بروی، آنها شعله ها را به رویت می پاشند.

صداقت کشفی

انتهای پیام/ا.م