به گزارش یزدرسا به نقل از مجله مهر، همین الان اگر سایت worldometers را باز کنید می توانید جمعیت جهان رابه صورت آنلاین ببینید. حدود ۷ میلیارد و ۲۳۵ میلیون. جمعیتی که میزان پراکندگی آن در سطح زمین به طور یکسان نیست. در حال حاضر بسیاری از کشور‌های صنعتی و توسعه یافته با وجود امکانات بیشتر و بهتر میل کمتری به فرزندآوری دارند و حتی در خیلی از مواقع به ازدواج نیز رغبت نشان نمی‌دهند و این می‌تواند پیری را در آینده نزدیک به جمعیت این کشور‌ها تحمیل کند و چرخه اقتصاد را از حرکت بازدارد. به طور مثال کشورهای اروپایی در سال ۱۹۵۰ حدود۲۱/۷ درصد از جمعیت جهان را در اختیار داشتند که این مقدار در سال ۱۹۹۹ به ۱۲/۲درصد رسید و اگر آهنگ رشد جمعیت در این کشور‌ها به این منوال ادامه داشته باشد طبق پیش‌بینی‌ها در سال‌ ۲۰۵۰ به ۷درصد و در سال ۲۱۵۰ به ۵/۳ درصد خواهد رسید. حالا دیگر شعار «فرزند کمتر زندگی بهتر» در هیچ جای دنیا کاربردی ندارد و رهبران کشور‌ها با تبلیغات بسیار و وضع قوانین مختلف سعی در تشویق خانواده‌ها به فرزند آوری دارند تا بتوانند چرخه اقتصادشان را همچنان روی پا نگه دارند. این سیاست‌ها بسته به فرهنگ و وضعیت اجتماعی کشور‌ها باهم متفاوت است. جالب ترین سیاست های تشویقی دولت ها برای فرزندآوری را بخوانید:

روسیه: خانه ای برای فرزند سوم

جمعیت کشور روسیه ۱۴۳ میلیون نفر و رشد جمعیت آن منفی است. بعد از روی کار آمدن پوتین در کشور روسیه سیاست‌های تشویقی برای افزایش جمعیت بیش از پیش قوت گرفت. خانواده‌هایی که دارای فرزند می‌شوند از پرداخت ماهیانه تا سقف معینی معاف می‌شوند و مورد حمایت‌های مالی برای تربیت و رشد فرزندشان قرار می‌گیرند. دولت این کشور برای فرزنداول ۱۵ هزار دلار و برای تولد فرزند سوم یک خانه به پدر و مادر نوزاد هدیه می‌دهد. همچنین مادری که دارای فرزند می‌شود می‌تواند۹ هزار و ۶۰۰ دلار کمک هزینه دریافت کند.

ژاپن: خوشبختی با کودوموتیت

ژاپن یکی از پیرترین کشور‌های جهان است که نرخ رشد جمعیت آن ۰/۰۳- درصد است. به گفته کارشناسان اگر این روال ادامه داشته باشد. در سال ۳۰۱۱ دیگر در ژاپن کودک زیر ۱۵ سالی وجود ندارد. برای همین برای بهبود وضعیت هرم جمعیتی در این کشور، قانونی به نام « کودوموتیت» وضع شد که طبق این قانون، خانواده‌هایی که فرزند تا سن ۱۵ سال دارند ماهانه تا ۱۳ هزار ین کمک مالی دریافت می‌کنند. همچنین پدر و مادر یک به یک می‌توانند با دریافت نصف حقوق خود تا سقف تعیین شده به مرخصی بروند و این درحالی است که بعد از آن می‌توانند بدون هیچ تغییر به کار قبلی خود بازگردند.

فرانسه: سالی ۱۰۰۰ یورو و البته سبد کالا

جمعیت کشور فرانسه حالا از مرز ۶۷ میلیون گذشته است و میزان موالید آن بیشتر از باقی کشور‌های اروپایی است. در فرانسه نرخ باروری به ازای هر زن ۲/۰۸ است. با این حال دولت فرانسه امکانات رفاهی زیادی را برای بچه‌دار شدن خانواده‌ها در نظر گرفته است. مادران فرانسوی درصورت بچه دار شدن ۱۶ هفته مرخصی با حقوق و مزایای کامل دارند. پس از این دوره والدین می‌توانند به مرخصی سه ساله و بدون حقوق بروند و بعد از آن بدون هیچ محدودیتی به شغل قبلی‌شان بازگردند. در فرانسه خانواده ها در صورت داشتن فرزند سوم مبلغ ۱۰۰۰ یورو دریافت می‌کنند. همچنین دولت تضمین می‌کند که از خانواده برای تامین مخارج فرزندان از سنین کودکی برای پیش دبستانی تا مدرسه و دانشگاه حمایت مالی کنند. اگر خانواده‌ها برای تولد فرزندشان خدمتکار استخدام کنند، دولت بخشی از این هزینه را می‌پردازد. از دیگر سیاست‌های افزایش جمعیت در کشور فرانسه می‌توان به اختصاص سبد کالا و کاهش مالیات اشاره کرد.

ایرلند: تا ۱۴۲۲ یورو حقوق ماهیانه

ایرلند کشوری ۴ میلیون نفر است که با نرخ رشد جمعیت ۲/۲۵ درصدی و نرخ موالید ۲/۰۲ فرزند به ازای هر زن در شمال غرب اروپا قرار دارد. از سیاست‌های جمعیتی این کشور می‌توان به اختصاص حقوق ماهیانه به والدین براساس تعداد فرزندان اشاره کرد که به برای تک فرزند۱۵۰ یورو، دو فرزند ۳۰۰ یورو، سه فرزند ۴۸۷ یورو، چهار فرزند ۶۷۱ یورو، پنج فرزند ۸۶۱ یورو، شش فرزند ۱۰۴۸ یورو، هفت فرزند ۱۲۳۵ یورو و هشت فرزند ۱۴۲۲ یورو است. البته این مقدار به فرزندان زیر ۱۶ سال و یا ۱۹ سالی که به صورت تمام وقت تحصیل می‌کنند تعلق می‌گیرد.

سوئد:ماهی ۲۱ میلیون تومان برای فرزند چهارم

کشور سوئد کشور کم جمعیتی است که نرخ باروری به ازای هر زن در آن در حدود ۱/۶۷ نفر است. در این کشور مرخصی والدین ۱۵ ماه است و آنها اجازه دارند بعد از این مدت تا ۸ سالگی کودکشان به طور متناوب مرخصی بگیرند و در زمان مرخصی، ۸۰ درصد حقوق خود معادل ۴۸۰ روز کاری بهرمند شوند. همچنین خانواده‌هایی که بعد از ۳۰ ماه برای فرزند بعدی اقدام می‌کنند، از امکانات ویژه‌ای برخوردار می‌شوند. دولت سوئد به ازای هر کودکی که متولد می‌شود تا سن ۱۶ سالگی کمک هزینه مشخص و بلاعوضی به خانواده پرداخت می‌کند. میزان این مبلغ ماهیانه برای یک کودک در حدود یك هزار و ۵۰ کرون، دو کودک ۲ هزار و ۲۰۰ کرون، سه کودک ۳ هزار و ۶۰۰ ‌کرون و چهارکودک ۵ هزار و ۵۰۰ کرون (حدود ۲۱ میلیون تومان) تعیین شده است.

آلمان: وزارت خانواده و ۱۴ ماه مرخصی

زنگ هشدار جمعیتی در آلمان خیلی وقت است که به صدا در آمده، از این رو آلمان دروازه‌های کشورش را رو به مهاجرین باز کرده تا بتواند اقتصادش را روی پا نگهدارد. چند سال پیش که میانگین تعداد بچه‌های خانواده در این کشور به ۱/۳ فرزند برای هرخانوادهرسید. آنگلا مرکل صدراعظم آلمان حقوق قابل ملاحظه‌ای را برای مادرانی خودشان مسئولیت مراقبت از فرزندشان را برعهده می‌گیرند در نظر گرفت. همچینی وزیر امور خانواده آلمان چندی قبل دنبال طرحی بود که به پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها اجازه دهد برای نگهداری از نوه‌هایشان مرخصی بدون حقوق بگیرند و در خانه بمانند. همچنین پدر و مادر می‌توانند تا ۱۴ ماه به مرخصی بروند و بعد از آن بدون هیچ مشکلی به شغلشان بازگردند. دولت آلمان برای افزایش نسل، به مهاجرانی که فرزندشان تا ۱۷ سالگی در این کشور تحصیل کرده‌است کمک هزینه‌های تحصیلی پرداخت نماید و با سبد‌های حمایتی خود به این خانواده ها کمک مالی کند.

انگلستان: ۳ سال مرخصی با حقوق برای مادران

این کشور جمعیتی ۵۳ میلیونی دارد و میانگین موالید به ازای هر زن در آن ۱/۹ نفر است. از سیاست‌های این کشور در راستای افزایش جمعیت، اختصاص ۵۲ هفته مرخصی زایمان برای زنان که ۳۹ هفته آن با حقوق است به این صورت که ۶ هفته اول مرخصی با ۹۰ درصد حقوق است و مابقی آن حداقل دستمزد برای پرداخت است. در انگلستان برای خانواده‌ دارای فرزند حقوق هفتگی درنظر گرفته شده که فرزند اول ۲۰/۳ پوند و برای هر فرزند اضافه‌تر ۱۳/۴ پوند پرداخت می‌شود.

نروژ: بچه دارها در اولویت خدمات

این کشور با جمعیتی ۵ میلیونی و نرخ رشد ۱/۳ درصدی است. میانگین نرخ موالید به ازای هر زن در این کشور هم ۱/۷۷نفر است. نروژ مدتهاست به فکر افزایش جمعیت است و از این رو سیاست‌های اجتماعی را مبتنی بر این موضوع طراحی کرده‌است. سیاست‌های این کشور نه فقط در خصوص افزایش جمعیت بلکه بیشتر حمایت از کودکان تازه متولد شده و وضعیت رفاهی آنان است. تخفیف ساعات کاری به همراه دریافت مزایای شغلی برای والدین، تصویلب قوانینی در زمینه ایجاد مراکز رفاهی و حمایتی برای مراقبت روزانه از کودکان از سیاست‌های کشور نروژ برای افزایش جمعیت و میل هرچه بیشتر خانواده‌ها به فرزند آوری است.