نظام نوپای جمهوری اسلامی ایران در طول عمر سی و چند  ساله خود، انواع فتنه ها و توطئه ها را پشت سر نهاده و با درایت رهبران و هوشیاری مردم معتقد، همه را ناکام گذارده است. یکی از بزرگترین این فتنه ها، حوادث سال 1388 بود. پروژه سنگینی که در خارج طراحی و پشتیبانی شد و عده‌ای در داخل، خواسته یا ناخواسته، بازیگران و مهره های پیش برنده آن شدند. فتنه عظیم سال 88 ابعاد بسیار پیچیده و معماگونه ای دارد و آنچه تاکنون درباره آن تحلیل شده، هنوز نتوانسته به رمزگشایی از برنامه ریزی ها و بازنمایی عمق حقایق آن برای مردم بپردازد. 8 ماه آشوب و اغتشاش و فتنه‌گری کسانی که دم از قانون و قانون گرایی و دموکراسی و آزادی می‌زدند، اوضاع مملکت را پیچیده و قند در دل دشمن آب کرده بود. سران مستکبر دنیا در تمام طول آن 8 ماه مواضع و دغدغه های اصلی خود را معطوف به حمایت از سران فتنه و آشوبگران در ایران کرده بودند و به امید آن‌که کار جمهوری اسلامی رو به اتمام است، انواع حمایت های مالی و دلاری و معنوی و حتی تسلیحاتی خود را از فتنه گران دریغ نکردند. در میان این خوش خیالی منافقین داخلی و دشمنان خارجی، حوادث روز عاشورای سال 88 صبر و تحمل ملت انقلابی را از 8 ماه آشوب و فتنه انگیزی لبریز کرد و مردم با خروش عاشورایی و کم سابقه خود در 9 دی ماه، بساط خیابانی فتنه گران را برچیدند و خیال خام دشمن را باطل کردند. شکی نیست که این روز بزرگ در تاریخ و حافظه تاریخی این سرزمین ماندگار شد و البته پوشیده نیست که بسیاری از کسانی که در آن حوادث نقش داشتند، از ماندگاری این روز ناراحت و عصبانی باشند! این دسته از افراد و اشخاص حق هم دارند که از یادآوری این روز و مطالبات مردم در جریان راهپیمایی عظیم خود، ناراحت و نگران باشند. چرا که چهره عوامل اصلی فتنه نظیر موسوی، خاتمی، کروبی و ... در روز 9 دی سیاه شد و مردم تنفر خود را از آنها ابراز کردند و در کنار آن، سایر کسانی که به هر طریقی حامی سران فتنه بودند نیز از یادآوری روزی که به آمال و آرزوهایشان خاتمه داد، دل خوشی ندارند. اما متاسفانه دولت یازدهم، که علی رغم شعار اعتدال خود، اقدام به انتصاب های گوناگون افراد افراطی و دخیل در فتنه آمریکایی 88 کرده و در برخی موارد پست های حساسی نیز به برخی از حامیان فتنه داده است، در این روزها روزه سکوت گرفته و در بزرگداشت این حادثه تاریخی و به تعبیر رهبر معظم انقلاب، ماندگار، نه تنها اقدامی نکرده، بلکه از یک موضع گیری کوچک نیز صرف نظر کرده است! انتظار از کسانی که به عنوان « مسئول » در نظام اسلامی منصوب شده است این است که ضمن اعتقاد راسخ به انقلاب و خط امام و رهبری، از دشمنان نظام نیز بیزار بوده و در مواقف حساس، پشتیبان نظام باشند و با موضع خود یاری‌گر رهبری باشند. نگرانی ما این است که نکند خدای ناکرده مسئولین کنونی دولت هم از یادآوری حماسه 9 دی ناراحت باشند؟! با تمام این احوال یادمان و یادشان باشد که خوشحال باشیم یا ناراحت، تاریخ پاک شدنی نیست؛ ولو کره الــ.... احسان عابدی