به گزارش یزدرسا، «محمد سپهری»، کارشناس ارشد حوزه محیط زیست در طی یادداشتی، نوشت:

در خبرها آمده بود مدیر عامل شرکت آب منطقه ای استان یزد بیان داشته با ادامه روند فعلی مصرف آب در اردکان، این منطقه تا 15 سال دیگر تبدیل به برهوت خواهد شد. اشاره به نابودی این شهر در آینده ای نزدیک اگر برای بسیاری از خوانندگان و یا خود ایشان موضوع جدیدی است ما مدت ها واقف به این موضوع هستیم.

زمانی که مهندس درویش را که از برجستگان حوزه منابع طبیعی و آبخیزداری و از فعالین محیط زیست کشوری هستند را به اردکان دعوت نمودیم، ایشان حتی بازه زمانی ده ساله را برای زندگی کردن در این شهر پیش بینی نمودند.

بماند آنچه ایشان گفته بودند را از محمدرضا تابش، در قالب سوالی در بحبوحه انتخابات در مسجد امیرالمومنین(ع) مطرح کردیم و ایشان در جواب، اعتبار ایشان را  کاسته و مطلبشان را رد کردند. اما امروز این پیش بینی متاسفانه در حال به وقوع پیوستن است و باید علاج واقعه قبل از وقوع کرد.

مشکل از این جا باز قوت می گیرد که مقامات مسئول من جمله آقای مدیرعامل، مشکل را به درستی شناسایی نکرده اند. ایشان به نحوی بیان داشته اند که کشاورزی باعث بروز این مشکل است و متاسفانه اصلا اشاره ای به بحث صنعت نکرده اند.

البته این حرف ایشان درست است که توسعه کشاورزی در اردکان منطقی نیست و ما هم موافق این مطلب هستیم اما باید برای حفظ آنچه باقی مانده تمام تلاشمان را بکنیم؛ زیرا کشاورزی بسیاری از پارامترهای بهبود محیط زیست انسانی را ارتقا می دهد؛ برعکس صنایع که کاهش دهنده هستند.

وی بیان داشته است 85 درصد آب این منطقه توسط کشاورزی مصرف می شود. اما احتمالا این موضوع را در نظر نگرفته اند که حدود 40 درصد آبی که در کشاورزی استفاده می شود به سفره های زیر زمینی باز می گردد. یا تاثیرات مثبت کشاورزی در تولید اکسیژن و بهبود روحیه و کاهش آلایندگی ها هم از واضح ترین تاثیرات کشاورزی هستند که صنایع برعکسِ این فاکتورها عمل می کنند.

می خواهیم با هم یک حساب سرانگشتی انجام دهیم. برای تولید هر متر مربع کاشی در روش تر تقریبا 14 لیتر آّب مورد نیاز است که تقریبا تمام آن نیز بخار می شود. هر خط کاشی حدودا روزی معادل 7000 متر مربع کاشی تولید می کند.

تنها یکی از کارخانه های کاشی اردکان تقریبا 16 تا 18 خط تولید کاشی دارد. 7000×16×14= 1568000 لیتر آب، مصرف تقریبی یک روز تنها یک کارخانه کاشی شهر اردکان است. این در حالیست که کارخانه های کاشی مصرف آب کمتری نسبت به کارخانه های فولادی دارند.

با توجه به اینکه بعضی کارخانه ها مجوز برداشت آب به اندازه نیازشان را ندارند، طبق شنیده ها این آب توسط صنایع از چاه های کشاورزی خریده می شود و یا اقدام به حفر چاه غیر قانونی در مجموعه های خود می نمایند.

سوالم از آقای مدیر عامل این است این آب ها که از کشاورزی به سمت صنایع می آیند را برای کدام نوع مصرف در نظر گرفته اید؟ آیا برداشت های غیر قانونی بعضی از صنایع هم در محاسابات شما مد نظر بوده است؟

همچنین صنایع به جز آب، مصرف کننده های وحشتناکی برای برق و گاز هم هستند. آیا در محاسبات برای اعداد و ارقام مصرفی این عوامل و آب مجازی استفاده شده برای این فاکتورها هم در نظر گرفته می شود؟

انتهای پیام/