یزدرسا؛ اگر رئیس‌جمهور محترم  از همان ابتدا رفتاری صادقانه با مردم داشت، یقینا امروز در شرایطی نبود که برای جلب آراء مردم به هر دری بزند و سخنانی بگوید که نه تنها صحت ندارد بلکه در تضاد با مواضع گذشته خود او است.

همگان به یاد دارند که در بحبوحه نهایی شدن توافق هسته‌ای ایران و غرب، رئیس‌جمهور چگونه با قاطعیت از لغو بالمره همه تحریم‌ها سخن می‌گفت و وعده حل و فصل مشکلات مردم به واسطه برجام را به مردم می‌داد. به طوری که این مواضع را جناب روحانی در موراد مکرر بیان کرده بود.

با این وجود، اما به راحتی شاهد این هستیم که جنابشان خیلی راحت آن مواضع گذشته و وعده‌های قبلی خود را نادیده گرفته و به راحتی به دنبال دستاوردسازی برای برجام است. در حالی که به گفته آقای روحانی، قرار بود برجام عامل لغو همه تحریم‌ها باشد، اما شاهد آن هستیم که حالا دیگر نه خبری از لغو تحریم‌ها است و نه حتی خود دولتی‌ها بر این گزاره تأکید دارند. بلکه رئیس‌جمهور روحانی برای اینکه اثبات کند برجام برای کشور بی‌فایده نبوده، ادعا می‌کند برجام موجب شده سایه جنگ از کشور برداشته شود! سخنی که کاملا در تضاد با واقعیت است و چیزی جز خلاف‌گویی توسط روحانی نیست.

واقعی نبودن این ادعای رئیس‌جمهور تا حدی است که واکنش رهبر معظم انقلاب را نیز به دنبال داشت، به طوری که ایشان چند روز قبل گفتند آنچه موجب شده سایه جنگ از کشور دور شود، حضور مردم است نه مسؤولین. با وجود این سخنان رهبر معظم انقلاب، اما آقایان دولتی باز هم تلاش کردند سخنان ایشان را تحریف کنند و برای نیل به قدرت بار دیگر به خلاف‌ واقع‌گویی متوسل شدند و سعی کردند در استدلالی مضحک سخنان رهبر انقلاب را اینگونه تحریف کنند که منظور ایشان این است که مردم در صحنه حاضر شده‌اند و به ما رأی داده‌اند تا سایه جنگ از کشور دور شود!

همین مسئله بود که موجب شد رهبر انقلاب بار دیگر واکنش نشان دهند و بر اهمیت حضور و اقتدار مردم تأکید کرده و آن را جدای از اینکه کدام دولت بر سر کار باشد عنوان کردند. ایشان روز گذشته در جمع و معلمان و فرهنگیان فرمودند: «نیایند حرفی را که بنده به صراحت بیان کرده‌ام، تعبیر کنند و تأویل کنند و بگویند «نخیر؛ مراد فلانی این است که این حضور مردم -فرض کنید- یک دولتی را سر کار می‌آورد که آن دولت [هیبت ایجاد میکند]»؛ نه آقا! دولتها تأثیری ندارند. [مگر] یادتان رفته که در دهه‌ی ۷۰، یکی از دولتهای اروپایی، رئیس‌جمهور ما را متّهم کرد و به دادگاه احضار کرد؟(۱۰) رئیس‌جمهور ایران را! با اینکه اتّفاقاً آن رئیس‌جمهور با آن دولت، روابطشان روابط خیلی نزدیکی بود؛ باهم پیام مبادله میکردند، نماینده میفرستادند، نامه میدادند، گاهی شاید تلفنی صحبت میکردند -حالا این تلفنی‌اش یادم نیست امّا مرتّب نامه و‌ نامه‌نگاری- و او اظهارِ [دوستی میکرد]؛ همان دولت، رئیس‌جمهور ما را با وجود اظهار دوستی و ارادت و علاقه، در دادگاه‌های کشورش به‌صورت متّهم احضار کرد! توی دهنش زدیم که عقب نشست؛ اگر توی دهنش نمیخورد، پیش میرفتند. دشمن، دشمن است؛ این دولت و آن دولت ندارد. اگر بتواند دشمنی کند، اگر بتواند زهرش را بریزد، میریزد؛ ملاحظه‌ی هیچ‌کس را هم نمیکند. ملاحظه‌ی لفّاظی و زبان‌بازی و موضع‌گیری سیاسی و مانند اینها را هم اصلاً نمیکند؛ دشمن است دیگر. آن چیزی که مانع میشود دشمن اِعمال دشمنی کند، ترس از حضور مردم است. میبیند که اگرچنانچه دشمنی بکند، نتیجه بعکس خواهد شد؛ برای خاطر اینکه یک کشور هشتاد میلیونی در مقابلش می‌ایستد. این شوخی است؟ هشتاد میلیون جمعیّتیم ما؛ کشور باعظمت، با مردم آگاه و هوشمند، با نیروی انسانی قوی، با این‌همه جوان؛ این است که در چشم دشمن ابُّهت ایجاد میکند، عظمت ایجاد میکند برای نظام جمهوری اسلامی. این را توجّه داشته باشید.»