به گزارش یزدرسا  به نقل از عصرهامون، بندر چابهار در جنوب استان سیستان و بلوچستان تنها بندر اقیانوسی ایران در کرانه دریای عمان و اقیانوس هند است. بندری که قابلیت پهلوگیری کشتی‌های اقیانوس‌پیما را دارد و از مناطق آزاد بازرگانی ایران می‌باشد. اگر به اهمیت استراتژیکی و ژئوپلتیکی این بندر توجه کنیم متوجه خواهیم شد که ایران در طول جنگ با عراق با بهره‌گیری از این بندر توانست نقش مهمی در تداوم روابط بازرگانی و تجاری خود داشته باشد.

صاحبنظران منطقه ای بر این باورند که برخلاف ایران که هدف آن توسعه اقتصادی منطقه و تبدیل چابهار به قطب اقتصادی منطقه است، برای پاکستانی ها بعد امنیتی در توسعه بند گوادر در اولویت قرار دارد، در حالی دولت این کشور کریدور مشترک چین و پاکستان را بزرگترین موفقیت اقتصادی خود می‌داند اما در حال حاضر بندر گوادر بیش از آنکه یک بندر تجاری باشد یک دژ نظامی است.

موید دیدگاه امنیتی پاکستان در توسعه بندر گوادر استقرار کشتی‌های جنگی در این بندر و کار گذاشتن رادارهای پیشرفته و همچنین تلاش برای حضور زیردریایی‌های جنگی چینی در این بندار تنها می تواند ناشی از دیدگاه امنیتی پاکستان به موضوع توسعه این بندر ‌باشد.

برای پاکستانی ها وجود هند در هر نقطه ای در همجواری این کشور یعنی تهدید، پس نباید چندان امیدوار بود که همه گروه های سیاسی در پاکستان برای سرمایه گذاری 500 میلیون دلاری هند در چابهار مسرور باشند.

چندی پیش بود که مقامات سابق دفاعی پاکستان از جمله ژنرال یاسین ملک و ژنرال لودهی با شرکت در یک سیمینار، توسعه بندر چابهار به دست هند را تهدید امنیتی برای پاکستان دانستند که این موضع‌گیری به خوبی دیدگاه امنیتی پاکستان را در این خصوص مشخص می‌کند.

در هر حال توسعه بندر چابهار آنقدر برای پاکستانی ها مهم بود که پای این موافقتنامه را به سنای این کشور باز کرد،  روز گذشته، 'سرتاج عزیز' مشاور نخست وزیر پاکستان در امور خارجی برای پاسخ گویی به نمایندگان سنا از جمله درباره مواضع دولت پاکستان درخصوص موافقتنامه چابهار در جمع سناتور ها حضور یافت.

سرتاج عزیز که پیشتر مواضع دولت پاکستان را درباره موافقتنامه چابهار میان ایران، هند و افغانستان اعلام کرده و گفته بود که بندرهای چابهار ایران و گوادر پاکستان می توانند مکمل یکدیگر باشندو قرار است از طریق خط حمل و نقل ریلی برای همکاری بهتر، به هم متصل شوند، روز گذشته نیز همین مواضع را تکرار و بر آن تاکید کرد.

وی گفت: پاکستان یک یادداشت تفاهم در زمینه خواهرخواندگی چابهار و گوادر امضا کرده است ضمن این که موضوع وصل کردن این دو بندر از طریق یک خط ریلی هم در دست بررسی قرار دارد.

سرتاج عزیز در پاسخ به نگرانی های برخی سناتورها از توسعه بندر چابهار با سرمایه گذاری هند گفت: ما برای ایجاد شبکه های ارتباطی و تجاری در منطقه، حتی به بنادر بیشتری نیاز داریم .

صحبت های سرتاج عزیز اما برای قانع کردن نمایندگان سنای پاکستان کافی نبود، به طوری که بعد از این سخن نمایندگان مخالف در نطق های جداگانه از دلایل مخالفت خود با موافقتنامه ایران و هند گفتند.
'عتیق شیخ' یکی از نمایندگان سنا مخالف با موافقتنامه چابهار گفت: هندی ها بیش از 500 میلیون دلار در بندر چابهار سرمایه گذاری کرده اند. من اعتراضی به این بندر یا موافقتنامه سه جانبه ندارم بلکه نگرانی من این است که چابهار پا به پای بندر گوادر پاکستان درحال توسعه است و این دو بندر در آینده به رقبای هم تبدیل خواهند شد.

'فرحت الله' بابر دیگر نماینده سنای پاکستان تاکید کرد: درصورتی که طرح کریدور اقتصادی چین-پاکستان به درستی پیش برود، بندر چابهار تهدیدی برای پاکستان نخواهد بود. پاکستان به طور روزافزون درحال منزوی شدن است و این مسئله هم تقصیر اهداف و برنامه های نادرست سیاست خارجی پاکستان است.

'مشاهد حسین' یکی از نمایندگان ارشد سنای پاکستان هم به عنوان مخالف توسعه بندر چابهار گفت: ما باید با طرح هایی مثل طرح چابهار از طریق دیپلماسی عاقلانه مخالفت کنیم.
'سیف الله ماگسی' دیگر نماینده سنای پاکستان هم گفت: ما باید دست از این داد و فریاد ها برداریم. ایران به عنوان یک کشور مستقل درحال دنبال کردن منافع ملی خود است درست مثل ما که به دنبال توسعه گوادر برای منافع ملی خود هستیم.

در هر حال اگر برخی از طیف های سیاسی پاکستان همچنان با دید سیاسی امنیتی به توسعه بندر چابهار بنگرند بعید است روابط این کشور با ایران مانند گذشته پیش برود در هر حال آنچه این روزها از سخنان و رفتار برخی جریان های سیاسی پاکستان به دست برداشت می شود اینکه پاکستان ها بیشتر از دیدگاه امنیتی به موضوع نگاه می‌کند که این نمی تواند چندان خوشحال کننده باشد.

کارشناسان معتقدند که اگر پاکستان جنبه‌های اقتصادی این بنادر چابهار و گوادر را در نظر بگیرد و در زمینه امنیتی از خود انعطاف نشان دهد پیوندهای اقتصادی اش مسلما با ایران گسترش پیدا می‌کند که البته با توجه به نقش آفرینی هند در چابهار این فرضیه دور از انتظار است.

انتهای پیام/ص