سالگرد آیت‌الله خاتمی، سخنران و یک نکته
حضور باشکوه مردم در مراسم سالگرد رحلت حضرت آیت‌الله خاتمی امشب(پنجشنبه 7 آبان) بار دیگر تداعی‌گر عشق جامعه به اسوه‌های اخلاق و عالمان عامل شد؛ عالمانی که جز به عمل به تکلیف الهی خود نمی‌اندیشیدند و همواره برای حفظ نظام اسلامی آماده بودند و در راه اطاعت از ولایت فقیه سرازپا نمی‌شناختند.
آیت‌الله خاتمی نمونه‌ای ناب از عالمان خودساخته‌ای بود که به‌سان سربازی هوشمند و فداکار، گوش به فرمان مقتدای خویش بود و کم‌ترین گفتار و کرداری در تضعیف نظام جمهوری اسلامی را برنمی‌تابید.
خوشبختانه سخنران محترم مراسم نیز به نقش علما اشاره داشتند و البته تاکید کردند که امنیت و عزت امروز همه مدیون خون‌های مطهر شهداست. ایشان البته در بخش‌هایی از سخنان خود از تفرقه و دودستگی بین آنچه نیروهای ارزشی خواندند، گله کردند و در سخنانی کنایه‌آمیز گفتند که در این میان رندی آمد و نفت را با دکل برد!
سخنران البته به نوشتن برخی اطلاعیه‌ها علیه رژیم پهلوی به قلم رئیس دولت اصلاحات هم اشاره کرد و سخنانی در تمجید از وی به زبان آورد و از آنچه اختلاف بین بزرگان و ... می‌نامید، گله کرد و ... .
درباره برخی مطالب مطرح شده تاملات فراوانی وجود دارد اما در این نوشتار تنها به یک نکته اشاره می‌شود و آن این‌که طرح برخی موضوعات در چنین مجالسی به صورت تک‌بعدی ممکن است برای کسانی از جمله نسل نوجوان موجب سرگردانی و نتیجه‌گیری‌های نادرست شود.
برای نمونه چه بسا نوجوان 16 ساله کنونی که اصولا در دوره هشت‌ساله موسوم به اصلاحات به دنیا نیامده بوده و حوادث دردناک 88 را درک نکرده، با شنیدن برخی مطالب مطرح شده دچارسردرگمی ذهنی و تحیر در تشخیص حق شود.
در این‌گونه موارد، انصاف اقتضا می‌کند که سخنران محترم یا اصولا وارد طرح چنین مباحثی نشود و یا از طرح یکجانبه مسائل پرهیز کند. برای نمونه اگر به صدور بیانیه‌هایی برضد حکومت پهلوی به قلم رئیس دولت اصلاحات اشاره می‌کند، به مواضع و رویکردهای وی در دوران یازده‌ساله تصدی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی هم بپردازد؛ همان دورانی که رهبر معظم انقلاب درباره تهاجم فرهنگی هشدار می‌دادند و وزیر وقت ارشاد به جای تلاش برای تحقق منویات رهبری، استعفای خود را روی میز گذاشت! یا برای نمونه به برخی مواضع و رویکردهای دردناک در دوران هشت‌ساله اصلاحات اشاره کند؛ همان دورانی که برخی روزنامه‌ها به تعبیر صریح رهبری به «پایگاه دشمن» تبدیل شده بودند و ناجوانمردانه علیه مقدسات دینی هم قلم‌فرسایی می‌کردند، توهین به امام(ره) و علما و انقلاب و شهدا که جای خود داشت!! یا برای نمونه به نقش علنی و پشت پرده سران طیف موسوم به اصلاح‌طلب در حوادث 88 هم اشاره می‌کرد. اهمیت رعایت انصاف و تعادل فوق‌الذکر در این است که مخاطب ناآشنا دچار سرگردانی نشود و ناخواسته و تحت تاثیر القای یکجانبه و بزرگنمایی روتوش شده، به سهل‌اندیشی و ساده‌انگاری مبتلا نگردد.
نوجوان و جوان اهل تحقیق، زودباور نیست و احساساتی قضاوت نمی‌کند. او اگر سخنی درباره نقش شخصی علیه حکومت طاغوت می‌شنود، آن را به تنهایی معیار قضاوت خود قرار نمی‌دهد؛ بلکه همه رویکردها و تطورات فکری و عملی او را در سال‌های پس از انقلاب نیز مدنظر قرار می‌دهد و با ملاک کردن این اصل شرعی و عقلایی که میزان حال فعلی افراد است، می‌کوشد تا فارغ از حب و بغض‌های سطحی به قضاوتی صحیح و فراتر از هیجانات گذرا دست یابد؛ قضاوتی که در پیشگاه عقل و شرع و وجدان قابل دفاع باشد؛ هرچند کسانی را ناخوش آید.
ای کاش در مراسم سالگرد آيت الله خاتمی و همه مراسم مشابه همواره بر این نکته تاکید می‌شد که هم و غم ایشان تقویت نظام جمهوری اسلامی و پیروی از ولی فقیه زمان بوده است و هرگفتار و کرداری که موجب اندکی خدشه به نظام اسلامی شود، در تضاد کامل با سیره و اندیشه‌های خاتمی بزرگ است. تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل.
نویسنده: فائزه فاطمی
