علامه محمدرضا حکیمی دار فانی را وداع گفت
به گزارش یزدرسا، شاگرد علامه محمدرضا حکیمی در گفتوگویی اظهار کرد: علامه حکیمی امشب به علت کهولت سن به ملکوت اعلا پیوست.
استاد محمدرضا حکیمی به علت ابتلا به کرونا و ضعف جسمانی ناشی از بیماری چندین بار طی ماههای اخیر در بیمارستان بستری و تحت درمان قرار گرفت، اما پس از بهبود وضعیت و با نظر پزشکان از بیمارستان ترخیص و روند درمان در منزل پیگیری میشد تا اینکه در ساعت ۲۲:۳۰ دقیقه شامگاه ۳۱ مردادماه، دار فانی را وداع گفت.
محمدرضا حکیمی در ۱۴ فروردینماه سال ۱۳۱۴ در مشهد زاده شد. پدر او عبدالوهاب از یزد به مشهد مهاجرت کرده بود و از معتمدین و محترمین بازار محسوب میشد. حکیمی در سال ۱۳۲۰ تحصیلاتش را آغاز کرد. در سال ۱۳۲۶ وارد حوزه علمیه خراسان شد و تا ۲۰ سال از عمر خود را در این حوزه به تحصیل دروس مقدمات و سطح، خارج، فلسفه، ادبیات عرب، نجوم و تقویم گذراند. حکیمی اجازه اجتهاد را از آقا بزرگ تهرانی در سال ۱۳۴۸ شمسی دریافت کرد و از جمله اساتید او میتوان از شیخ مجتبی قزوینی خراسانی، محمد تقی ادیب نیشابوری، احمد مدرس یزدی، سیدمحمدهادی میلانی، اسماعیل نجومیان و حاج سیدابوالحسن حافظیان یاد کرد.
آثاری در زمینه قرآن، فقه و اندیشه اسلامی با رویکرد اجتماعی و انقلابی از علامه حکیمی منتشر شده است. از جمله این آثار میتوان به «جامعهسازی قرآنی»، «منهای فقر»، «خورشید مغرب»، «عاشورا: مظلومیتی مضاعف»، «عاشورا؛ عدالت»، «عاشورا؛ غزه»، «سه یار خراسانی در انقلاب»، «نان و کتاب»، «دانش مسلمین»، «بیدارگران اقالیم قبله»، «مکتب تفکیک»، «اجتهاد و تقلید در فلسفه» و «امام در عینیت جامعه» اشاره کرد. وی همچنین با رویکرد مکتب تفکیک به نقد برخی آراء حکمت متعالیه پرداخت که «معاد جسمانی در حکمت متعالیه» و «مقام عقل» در این خصوص قابل اشاره است.
کتاب «الحیاة» یک دایرةالمعارف اسلامی است و از شهرت و اعتبار خاصی در جهان اسلام برخوردار است. این اثر ۱۲ جلدی به زبان عربی، نوشته زنده یاد محمدرضا حکیمی و دو برادرش علی و محمد حکیمی است. آغاز نگارش این کتاب در سال ۱۳۵۳ بوده و آخرین جلد آن در سال ۱۳۹۴ ش منتشر شده است. هدف نویسندگان، ارائه سیمای اسلام و تشیع، بر محور عدالت اجتماعی و آزادگی فردی بوده و منبع اصلی خود را قرآن و حدیث دانستهاند. احمد آرام شش جلد اول را به فارسی ترجمه کرده است.
كتاب «منهای فقر» اثری برگرفته از مجموعه آثار علامه محمدرضا حكيمی و حاوی دیدگاه عدالتخواهانه علامه حکیمی و حاوی موضوعات اقتصادی در اسلام و نحوه مواجهه پيشوايان دينی با موضوع فقر است.
علی شریعتی او را به عنوان وصی خود جهت هرگونه دخل و تصرف در آثارش انتخاب کرده بود.
خانواده محمدرضا حکیمی در پی رحلت او در بیانیهای اعلام کردند:
«انا لله و انا الیه راجعون
یا ایتها النفس المطمئنه! ارجعی الی ربک راضیه مرضیه، فادخلی فی عبادی وادخلی جنتی.
مرزبان توحید و فیلسوف عدالت، حامی محرومان و مستضعفان، استاد علامه محمّدرضا حکیمی، به ملکوت اعلی پیوست. فرزانهای که علوی زیست و پس از عمری پُربرکت و تألیف بیش از یکصد کتاب و مقاله در مرزبانی از ارزشهای توحیدی و انسانی به لقاءالله شتافت.
این ضایعه جانگداز را به حضور نورانی حضرت ولی عصر (عج) و دلسوختگان عدالت و انسانیت در سراسر گیتی تسلیت میگوییم. روح بلندش با سیّد آزادگان جهان، حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام محشور باد.»
انتهای پیام/