یزدرسا؛ برخی گروه‌ها و شخصیت‌های سیاسی ابایی از تمسک به انواع ترفندهای ناصواب برای کسب یا استمرار قدرت ندارند و از آن جمله است وارونه نمایی و قلب واقعیت. از مردم دم می‌زنند اما منافع شخصی خود را دنبال می‌کنند؛ از مبارزه با مفاسد اقتصادی می‌گویند و خود یا اعوان و اقربایشان تا خرخره غرق در فساد اقتصادی‌‌اند؛ درباره ضرورت شفافیت سخن می‌گویند اما از روشن‌شدن میزان دارایی و ثروت خویش واهمه دارند؛ و بالاخره از اصلاح‌طلبی دم می‌زنند اما رفتار و کردارشان، بیش‌تر افساد است تا اصلاح.

سال 76 بود که رئیس دولت اصلاحات واژه اصلاح‌طلبی را وارد قاموس سیاسی جامعه کرد. از آن زمان دولت هفتم، به تدریج دولت اصلاحات نام گرفت و حامیان آن، اصلاح‌طلب! رئیس دولت مدام از اصلاح و جامعه مدنی و ... دم می‌زد؛ اما دریغ از تفسیر این تعابیر. او یک بار البته گفت جامعه مدنی موردنظرش ریشه در مدینه‌النبی دارد؛ که بعدا رهبر معظم انقلاب با توجه به این تفسیر فرموده اگر چنین باشد، ما برای تحقق چنین جامعه‌ای جان می‌دهیم.(نقل به مضمون) هرچند رویکردهای بعدی نشان داد که اصلاح‌طلبی و جامعه مدنی موردنظر مدعیان در عمل هیچ شباهتی با اصلاح واقعی و مدینه‌النبی ندارد.

متاسفانه اصلاح‌طلبی از سال‌ها‌ی گذشته تاکنون اغلب مصداقی شده از «کلمه حق یراد بهاالباطل» و مواضع و عملکرد بسیاری از مدعیان اصلاح‌طلبی تداعی‌کننده این آیه شریفه است که «و اذا قیل لهم لاتفسدوا فی الارض قالوا انما نحن مصلحون«.

به راستی این چه نوع اصلاح‌طلبی است که به راحتی بدیهیات قانونی و اخلاقی را زیر پا می‌گذارند و به جنگ نظام مستقر می‌روند و به نفع دشمنان حاکمیت، خود را به آب و آتش می‌زنند؟! عملکرد بسیاری از مدعیان اصلاح‌طلبی مصداقی شده است از «یکی بر سرشاخ و بن می‌برید» و تناسبی با مفهوم واقعی اصلاح و اصلاح‌طلبی ندارد.

فراموش نکرده‌ایم که در دوران زمامداری اصلاح‌طلبان که ما به درستی آن‌ها را «مدعیان اصلاح‌طلبی» می‌نامیم، چگونه در رسانه‌های زنجیره‌ای‌شان به جنگ مقدسات دینی و ارزش‌های انقلابی می‌رفتند و بدیهی‌ترین اصول اخلاقی و دینی را هم زیر پا می‌گذاشتند وباز هم خود را اصلاح‌طلب می‌نامیدند!

فراموش نکرده‌ایم که چگونه پول‌های نامشروع از فلان مفسد اقتصادی دریافت می‌کردند  و باز از ضرورت اصلاح سخن می‌گفتند.

از یاد نبرده‌ایم که بزرگ‌شهردار اصلاح‌طلبشان به جرم اختلاس و سوءاستفاده مالی محاکمه و محکوم شد و به زندان افتاد و باز از اصلاحات کذایی دم می‌زد!

اصلاح‌طلبی برای بعضی‌ها یعنی لانه جاسوسی را تسخیر کنی و چند سال بعد از کار خود تبری جویی؛

اصلاح‌طلبی برای بعضی‌ها یعنی زمان وقوع جنگ بین دو شیطان بزرگ و کوچک آمریکا و عراق، بر حمله به آمریکا اصرار ورزی و اینک اما بر خلاف بدیهیات عقل  سیاسی، سینه چاک امریکا شوی؛

اصلاح‌طلبی برای برخی یعنی هرکجا به نفع بود، سخنان ولی فقیه را علم کنی( و از آن جمله است حمایت کلی رهبری از تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای و ...) و در عین حال، پیوسته به ایده‌پردازی ضد ولایت‌فقیه بپردازی؛

اصلاح‌طلبی برای بسیاری از سینه‌زنان زیر بیرقش یعنی یازده میلیون اختلاف رای در سال 88 را برنتابی و چهار سال بعد ازآن، 270 هزار اختلاف رای را حماسه باشکوه حضور بنامی؛

اصلاح‌طلبی در قاموس بعضی‌ها یعنی شعار زنده باد مخالف من سر دهی و در عمل، منتقدان را آماج غیراخلاقی‌ترین هجمه‌ها و تخریب‌ها قرار دهی؛

اصلاح‌طلبی یعنی در دوران زمامداری خود و همپیمانانت قبح اختلاس بشکند؛ اما با اعتماد به نفسی مثال‌زدنی ظهور مفسدان اقتصادی را ثمره دولت نهم و دهم بنامی؛

اصلاح‌طلبی بعضی‌ها یعنی جوانان حزب‌اللهی و انقلابی را افراطی بنامی؛ اما خودت پس از ناکامی در انتخابات به خیابان‌ها بریزی و مسجد و بانک و اتوبوس آتش زنی و جنایت‌ها مرتکب شوی؛

اصلاح‌طلبی بعضی‌ها یعنی توهین ‌بی‌شرمانه به مردم مسلمان و مراجع شیعه و تشبیه مقلدان در مسائل شرعی به میمون، در عین دم زدن از حقوق شهروندی و جامعه مدنی!

اصلاح‌طلبی بعضی‌ها یعنی هجو مقدسات و هتک ارزش‌ها و ارزش‌مداران؛

اصلاح‌طلبی بعضی‌ها یعنی چنان موضع بگیری که مدام قند در دل آمریکا و دشمنان دین خدا آب کنی؛

اصلاح‌طلبی بعضی‌ها یعنی پنجه در صورت انقلاب و نظام اسلامی کشیدن و هم‌آوا شدن با بدخواهان دین و ملت؛

اصلاح‌طلبی بعضی‌ها یعنی....

و این قصه سر دراز دارد....

 ‌به راستی چرا اصلاح‌طلبان این‌گونه مورد حمایت آمریکا و رژیم صهیونیستی قرار دارند؟! چرا لیست‌های انتخاباتی‌شان رادیو بی.بی.سی را چنان به سر شوق می‌آورد که بی‌پروا همگان را به تلاش برای پیروزی آن فرامی‌خواند؟!

چه نسبتی است میان اصلاح‌طلبان و نظام استکبار؟!

اندکی تامل در این زمینه واقعیت‌های دردناکی را برای جویندگان حقیقت خاصه جوانان روشن خواهد کرد.

نویسنده: فائزه شورکی