به گزارش یزد رسا به نقل از آوای اقتصاد، در راستای افزایش بهروری و علمی کردن بخش کشاورزی همایش «آفت‌کش‌ها، سلامت و امنیت غذایی» با مشارکت بسیج مهندسین کشاورزی، سازمان حفظ نباتات و فعالین بخش کشاورزی در سطح شهرستان‌های استان برگزار شد.

بر اساس برنامه‌ریزی‌های بلندمدت انجام شده توسط مسئولین استان این همایش‌ها به صورت سلسله‌ همایش‌های مختلف در طول سال برگزار خواهد شد.

کارشناس مرکز تحقیقات کشاورزی استان یزد در گفتگو با خبرنگار آوای اقتصاد ضمن بیان ضرورت افزایش تولیدات علمی در بخش کشاورزی گفت: راهکارهای پیشنهادی و خروجی این همایش‌ها توسط پایگاه‌های بسیج روستاها به کشاورزان منتقل و عملی می‌شود.

قاسم عسگری با بیان پیشرفت‌هایی که در بعضی از بخش‌های کشاورزی داشته‌ایم افزود: ظرفیت‌های متنوعی در کشور در بخش‌ کشاورزی وجود دارد و با وجود آن که ایران جزء محدود کشورهای چهار فصل دنیا بوده به طور مثال همزمان با برداشت موز در چابهار شاهد ریزش برف در تبریز هستیم و در زمانی که میوه‌های مختلفی چون هلو در تبریز بدست می‌آید در چابهار گرمای شدید است ولی همیشه کشاورزی در کشور مورد بی محبتی قرار گرفته است.

وی با اشاره به واردات محصولات کشاورزی به کشور، دلیل آن را غیر بومی بودن و علمی نبودن کشاورزی در کشور دانست؛ و ادامه داد: در ایران سازمان جهاد کشاورزی را در بخش حاکمیتی، دانشگاه و مرکز تحقیقات کشاورزی در بخش علمی و کشاورز را در بخش اجرا و عمل داریم و این درحالی است که این سه بخش هیچ ارتباط نزدیکی با یکدیگر ندارند.

عسگری بیان کرد:تحقیقات کشاورزی در ایران نهایتاً به استخراج مقاله و امتیاز علمی منجر و هیچ وقت در عمل به کار گرفته نمی‌شود و این درحالی است که در دنیا تحقیقاتی ارزشمند است که به اجرا ختم شود. همچنین انجام آزمایشات علمی در مزرعه و باغ از آن جا که نتایج آن به واقعیت نزدیک تر است بیشتر مورد قبول خواهد بود.

محقق فعال در حوزه علوم کشاورزی ضمن بیان این که تحقیاقات علمی در ایران محدود به دانشگاه و مرکز تحقیقات است و راه به کشاورزی پیدا نمی‌کند اظهار داشت: حلقه ارتباطی بین تحقیقات علمی و کشاورزی در اجرا وجود ندارد و هدف این همایش ها تقریبا اتصال دو بخش تحقیقات و اجرا است.

عسگری در خصوص دلایل عدم اجرایی شدن تحقیقات علمی در کشاورزی کشور گفت: یکی از مهمترین دلایل آن،کاربردی نبودن تحقیقات این حوزه است، به عبارتی تحقیقات این حوزه اساساً مشکل داشته و امکان اجرایی شدن آن وجود ندارد. عدم آگاهی کشاورزان از علم کشاورزی و منافع پیروی از اصول علمی کشاورزی نیز از دیگر دلایل ضعف بخش کشاورزی کشور می‌باشد.

وی با اشاره به تغییرات و نوسانات قیمت محصولات کشاورزی بیان کرد: به دلیل آن که سود و هزینه کوتاه مدت برای کشاورزان بیشتر قابل لمس است از این رو آنان سود کوتاه مدت را دیده و برای بلندمدت برنامه ریزی ندارند و در نتیجه کشاورزی پایداری نداریم و هر سال شاهد تغییرات قیمت محصولات کشاورزی هستیم به گونه‌ای که هر سال قیمت محصولی افزایش و در سال بعد شاهد کاهش قیمت آن محصول هستیم.

عسگری در خصوص استفاده‌ بی‌رویه و نادرست از سموم و آفت‌کش‌ها توسط کشاورزان گفت: کشاورز بدون توجه به این که مصرف نادرست کود و آفت‌کش باعث از بین رفتن خاک شده و در دراز مدت خاک را غیرقابل کشت می‌کند؛ براساس شرایط روز تصمیم می‌گیرد چه نوع سم و آفت کشی را برای کشت خود استفاده کند. این درحالی است که مصرف بعضی از کود و آفت کش ها نه تنها تولید و کشت محصول را در طولانی مدت از بین می‌برد بلکه باعث بوجود آمدن بسیاری از بیماری‌ها در انسان نیز می‌شود.

دلایل علمی نشدن کشاورزی در ایران

کارشناس مرکز تحقیقات کشاورزی استان یزد اظهار داشت: مراکز تحقیقاتی در سطح دنیا خود به سراغ تحقیقات اجرایی پرطرفدار در بخش غیردولتی مانند شرکت‌های سم‌سازی، کشت و صنعت بزرگ رفته و از سوی این شرکت‌ها حمایت شده و در طرف مقابل این شرکت ها از محقق انتظار دارند که نتیجه تحقیق کاربردی و قابل استفاده‌ای را ارئه دهند.

عسگری افزود: از دیگر اقدامات خوب و موثری که در کشورهای دیگر انجام می‌شود ‌می توان به معرفی الگوی های خوب علمی برای کشاورزان از سوی دولت اشاره کرد به این صورت که باغ ها و مزارعی که براساس علم روز مدیریت می شوند به عنوان الگو به کشاورزان معرفی می‌شود تا کشاورز بدون هزینه نتیجه تحقیق علمی را ببیند و به آن علاقمند شود و در نتیجه تصمیم به سرمایه گذاری درآن طرح کند

وی تاکید کرد: همان‌طور که دلیل استفاده از سموم و آفت‌کش‌ها بحث‌های اقتصادی است، هدف از علمی کردن کشاورزی نیز نهایتاً بحث افتصادی است.

عسگری با اشاره به واردات در بخش کشاورزی گفت: در حال حاضر ما وارد کننده انواع نهاده‌های کشاورزی شامل کود، سموم، آفت‌کش‌ها، بذر‌های اصلاح شده، تجهیزات و ماشین آلات هستیم بدون آن که علم آن را وارد کنیم و حتی کاربرد صحیح آن‌ها را نیز عملی نکرده‌ایم و استفاده بی‌رویه و ناصحیح از آن‌ها نتیجه و ثمره اقتصادی ندارد. از این رو علمی کردن کشاورزی برای استفاده درست از نهاده‌ها لازم است ولو این که وارد کننده آن باشیم.

وی با تاکید بر ساماندهی مصرف نهاده‌های کشاورزی گفت: اگر چه ما  واردکننده نهاده های کشاورزی هستیم اما باید به شیوه صحیح و علمی آن‌ها را مصرف کنیم و همچنین هر چیزی را با هر کیفیتی وارد نکنیم.

عسگری در خصوص نظارت بر واردات نهاده‌های کشاورزی گفت: بر روی کاغذ نظارت و قوانین خوب ومدونی وجود دارد اما مشکل پایش بعد از واردات است که وجود ندارد به طور مثال یک سم کشاورزی مجوز ورود به کشور را می‌گیرد و وارد می‌شود ولی بعد از آن در اجرا و عمل هیچ پیگیری و نظارتی بر روی آن وجود ندارد و بلافاصله جنس تقلبی آن نیز به بازار می‌آید.

وی در این رابطه به مثال قابل توجهی اشاره کرد و گفت: یک آفت کش بسیار خوبی از کشور آلمان وارد می‌شود. این سم تحت مجوز سازمان حفظ نباتات وارد می شود. اما افرادی قوطی خالی این نوع سم را از کشاورزان خریداری می‌کنند؛ هدف از این خرید بسته‌بندی جنس تقلبی درآن و فروش ان در بازار به اسم این سم است.

عسگری با اشاره به وجود مافیای واردات نهاده‌های کشاورزی تصریح کرد: بر واردات نهاده های کشاورزی مثل آفت کش ها و سموم نوعی سلطه مافیا وجود دارد. شرکتها و کمپانی‌های خاص که واردات در این زمینه را در دست دارند تصمیم‌گیرندگان اصلی برای تعیین نوع سموم مصرفی در کشور محسوب می‌شوند. به عبارتی آن‌ها هستند که مشخص می‌کنند که امسال چه سم و کودی در فلان منطقه  برای فلان محصولی مصرف شود و محقیقن در این جا نقشی ندارند.

وی با بیان این که آنچه در اجرا پیاده می شود متفاوت از قانون و علم است، گفت: معیار شرکت‌های وارد کننده بر اساس علم و نیاز کشاورزی کشور نمی‌باشد بلکه سود و منفعت آن ها است که نهایتا تعیین کننده خواهد بود.