به گزارش یزد رسا به نقل از اردکان گويا، یکی از بخش‌ های مهم اقتصادی و فرهنگی در ایران، حوزه صنایع دستی و هنرهای سنتی است که ابزاری قابل توجه برای صادرات کالا، اشتغال زایی، جذب توریسم و بالا بردن سطح تولید ملی به شمار می رود. 

سبدبافی از این هنرهای دستی و یادگاری از گذشتگان است که نسل به نسل و سینه‌به‌سینه تا به امروز رسیده است، اما متأسفانه امروزه کم‌رنگ و در حال فراموشی است.

بافت سبد در مناطق مختلف بسته به نوع مواد اولیه متفاوت است به‌گونه‌ای که در مناطق کوهستانی از سبدبافی با ساقه‌های بادام‌کوهی، در دشت سبدبافی با ساقه‌های انار و دیگر سبدبافی با برگ خرما را می‌توان نام برد.

سبدهای بافته‌شده در اندازه‌های کوچک و بزرگ بسته به نوع سفارش یا کاربرد آن متفاوت است.

 در زمان گذشته از سبدهای بزرگ برای شستن کاه و علوفه، شلغم و چغندر برای چهارپایان استفاده می‌کردند و امروزه بیشتر در آشپزخانه برای تزئینات استفاده می‌کنند.

 شهربانو عربی یکی از استادکاران کهن سبدبافی است که هشتاد سال از بهار زندگی‌اش می‌گذرد.

وی در خصوص سابقه بافت سبد گفت: از سن 10 سالگی به‌جز کارهای کشاورزی سبدبافی، کار بافی, چرخ ریسی و دام‌پروری را آموختم و این‌ها منبع درآمدی شد تا بتوانم در خرج و مخارج خانه به همسرم کمک کنم.

سبدباف سالخورده افزود: چون در روستای کوهستانی انجیر آوند زندگی می‌کردم بیشتر تجربه سبدبافی با ساقه بادام‌کوهی رادارم که برای سبدبافی فقط می‌توانم از ساقه‌های اوایل پاییز تا شکوفا شدن آن استفاده کنم.

عربی ادامه داد: برای سبدبافی کارگاه مشخص و بزرگی وجود ندارد و هر چه هست به‌صورت انفرادی و است که آن‌هم رو به فراموشی است.

شهربانو عربی تصریح کرد: درگذشته در روستا 30 نفر به‌صورت مداوم مشغول به بافت سبد بودیم اما باگذشت زمان و تولید سبدهای پلاستیکی تقاضای این کاردستی و سنتی کم شده و بافندگان آن‌هم به سه نفر تقلیل یافته‌اند.

وی با اشاره به نبود بازار فروش مشخص تأکید کرد: به خاطر نبود بازار فروش مشخص نمی‌توانیم سفارش کار با ویژگی‌ها و اندازه‌های مختلف بگیریم و به این دلیل نمی‌توانیم روی درآمد آن برنامه‌ریزی کنیم، اما به‌صورت خرده‌فروشی می‌توان درآمد پایینی داشت.

این هنرمند گفت: مسئولین کمتر توجهی به هنرهای دستی قدیمی دارند فقط برای نمایشگاه‌ها به سراغ هنرمندان می‌آیند و تابه‌حال هنوز کمکی از جانب مسئولین شامل حال من نشده است.

 عربی در پایان افزود: یکی از آرزوهای من ماندگاری این هنر است که برای تحقق آن، این هنر را به دو فرزند پسرم یاد دادم تا بتوانم میراث گذشتگانم را حفظ کنم.

انتهای پیام/ح.ا