یک آیه قرآن بخوانیم؛ «مردگانِ زنده»
به گزارش یزد رسا؛ خداوند در سوره فاطر آیه 22 می فرماید:
اعوذباللهمنالشیطانالرجیم
بسم الله الرحمن الرحیم
«وَمَا یَسْتَوِی الْأَحْیَاء وَلَا الْأَمْوَاتُ إِنَّ اللَّهَ یُسْمِعُ مَن یَشَاء وَمَا أَنتَ بِمُسْمِعٍ مَّن فِی الْقُبُورِ»
ونه زندگان یکسانند و نه مردگان. همانا خدا هر که را بخواهد شنوا مى کند و تو کسانى را که در گورهایند شنوا نتوانى کرد
***
در تفسیر مجمع البیان آمده است:
وَمَا یَسْتَوِی الْأَحْیَاءُ وَلَا الْأَمْوَاتُ
و هرگز زندگان و مردگان نیز با هم برابر نمى باشند.
به باور پارهاى منظور این است که ایمان آوردگان و توحیدگرایان با کفرگرایان و مشرکان برابر نیستند.
امّا به باور پارهاى دیگر منظور این است که دانشوران و مردم نادان یکسان نمى باشند.
و از دیدگاه برخى منظورِ قرآن این است که: هان اى مردم! همان گونه که نابینا و بینا، و سایه آرامبخش با گرماى سوزان، و تاریکى ها با روشنایى، با هم همشکل و همانند و داراى یک اثر و فایده نمى باشند، درست همین گونه پرستش خداى یکتا با پرستش هاى ذلتبار و شرک آلود، و انسانهاى توحیدگرا و با ایمان، با کفرگرایان، و حق با باطل و بیداد، و دانشمندان با مردم نادان، برابر و یکسان نیستند؛ و این نمونه ها در این آیات براى مثال و روشنگرى این حقایق آمده است.
إِنَّ اللَّهَ یُسْمِعُ مَنْ یَشَاءُ
بى گمان خدا به هرکس که بخواهد بر او لطف ورزد و توفیق رشد و سرفرازى ارزانى دارد، او را شنوا ساخته و به شنیدن این آیات سود مى بخشد.
روشن است که منظور نفى شنیدن آیات به وسیله کفرگرایان و حق ستیزان نیست، بلکه نفى شنیدن سودبخش و شنیدن با گوش جان است؛ چرا که آنان به ظاهر آیات خدا را از زبان پیامبرش مى شنیدند امّا بدان جهت که در اندیشه شناخت حق و ایمان به آن نبودند، این شنیدن برایشان سودبخش نبود.
وَمَا أَنْتَ بِمُسْمِعٍ مَنْ فِی الْقُبُورِ
و تو اى پیامبر! همان گونه که نمى توانى مردگان را که در گورها خفته اند شنوا سازى و دعوت آسمانى ات را به گوش آنان برسانى، درست همان گونه نخواهى توانست با شنواندن این آیات به کفرگرایان و حق ستیزان به آنان سودى برسانى و به راه حق و نیکبختى رهبریشان کنى؛ چرا که آنان آیات قرآن را با گوش جان نمى شنوند و حق را نمى پذیرند و در اندیشه آن هم نیستند.
منبع:تسنیم