"قلاده های طلا" بین مردم و اغتشاشگران تفاوت قائل شد/ حمله ها به طالبی غیرفنی و غیر اخلاقی بود
مدرس و عضو انجمن سواد رسانه ای ایران در مصاحبه با خبرنگاریزدرسا با اشاره به هجمه ها به فیلم "قلاده های طلا" عنوان کرد: صرف نظر از جنبه های هنری ما وقتی از سینما و فیلم صحبت می‌کنیم در واقع از یک رسانه صحبت می کنیم. یعنی وقتی سینما به یک واقعه تاریخی می‌پردازد، مخصوصا با یک نگاه متعهدانه نسبت به تاریخ که سعی می کند با استفاده از مستندات و شواهد وقایع را روایت کند، این امر منجر به افزایش سواد تاریخی مردم می‌شود.
محمد علی عبداللهی اضافه کرد: مثلاً کارگردانان چه در فیلم "قلاده های طلا" و چه در فیلم "یتیم خانه ایران" روی یک واقعه تاریخی دست گذاشتند که در سینما کمتر بدان پرداخته شده بود. نتیجه این می شود که وقتی سواد تاریخی مردم بالا رفت اینجا دیگر هر رسانه ای نمی تواند با شیطنت روایت خودش را به مردم قالب کند.
تکرار تاریخ؛ عاقبت ملتی که سواد تاریخی ندارد
وی افزود: جنایات گروهک منافقین را در نظر بگیرید. یک عده از مردم ما بودند که در دهه ۶۰ این جنایات را با گوشت و پوست خود لمس کردند، اما بعد از گذشت 30 سال شاید برای خیلی ها اتفاقات آن دوران ملموس نباشد. زیرا در این مورد فیلم های محدودی ساخته شده و آنطور که باید و شاید رسانه ها به عنوان یک بخش مهم از تاریخ ما روی این قضیه کار نکردند. لذا دیدیم که بعد از چند سال عده ای جای شهید و جلاد را در این قضایا عوض کردند. به طور کلی پرداختن به وقایع باعث می‌شود سواد تاریخی مردم افزایش یابد، اما وقتی به موضوعی پرداخته نشود و مغفول بماند کسی برنده است که اولین روایت را در مورد آن بیان کند.
این کارشناس رسانه با اشاره به لطمات جبران ناپذیر ناآگاهی تاریخی مردم در اثر کم کاری رسانه ها تصریح کرد: بگذارید یک مثال دیگر از تاریخ معاصر خودمان بزنم. ما بعد از انقلاب چندین نوبت مذاکره با غربی ها و آمریکا داشتیم. مثلا در الجزایر، در ماجرای مک فارلین، در مورد آزادی گروگان های آمریکایی در لبنان و همچنین مذاکرات هسته ای سال ۸۲ ولی اینها یا با اعمال نفوذ کسانی یا به دلایل امنیتی و یا به مصلحت های دیگر برای مردم بیان نشد و این عدم بیان حقایق تارخی باعث شد ما بیاییم و تجربه برجام را تکرار کنیم که نتیجه‌اش عیناً همان نتیجه مذاکرات قبلی بود. یعنی ملتی که سواد تاریخی نداشته باشد و تاریخ را نخوانده باشد محکوم به این است که تاریخ را تکرار کند.
قلاده های طلا بین مردم و اغتشاشگران تفاوت قائل شد
وی بیان داشت: در مورد فیلم قلاده های طلا باید گفت آقای ابوالقاسم طالبی به سراغ موضوعی رفته که خیلی جنجالی و محل اشکال است. یعنی ایشان در هر شرایطی حداقل مورد اعتراض جدی یک طرف ماجرا قرار می گرفت. البته این هم یک نکته مثبت است و شجاعت این کارگردان را می رساند. نکته بعد این است که آقای طالبی تلاش کرده بر اساس یک نگاه غیر جانبدارانه وارد شود. این نکته خیلی مهم است زیرا به عقیده بنده یک سری از مردم بودند که واقعا سوال داشتند. شما می‌دانید وقتی کسی طرفدار یک نامزد انتخاباتی آنهم در شرایط به شدت دو قطبی مانند سال ۸۸ باشد شدیداً تحت تاثیر احساسات قرار می گیرد. لذا یک عده واقعا برایشان شبهه ایجاد شد. بله یک عده آمده بودند برای اغتشاش، یک عده سازماندهی وارد شده بودند ولی عده‌ای زیادی از مردم نیز واقعاً برایشان شبهه ایجاد شده بود. لذا می بینیم بعد از نماز جمعه تاریخی رهبر انقلاب از جمعیت معترضان خیلی کاسته شد، چون مردم معترض دریافتند که اگر مشکلی هم هست باید از طریق قانون پیگیری شود. کاری که قلاده های طلا کرد نیز دقیقاً این است که بین مردم و اغتشاشگران تفاوت قائل شد.
عبداللهی اظهار کرد: نکته مثبت دیگر "قلاده های طلا" این است که هیچ تعهدی به هیچ یک از طرف‌های انتخاباتی ندارد. نکته ای که کمتر در فیلم های دیگر دیده می شود.
حمله ها به طالبی غیرفنی و غیر اخلاقی بود
وی به هجمه ها به این اثر اشاره و اذعان داشت: در سینمای ما در ظاهر دو جریان وجود دارد. یک عده کسانی هستند که در عین اینکه خودشان فیلمساز هستند در عین اینکه خودشان از امکانات دولتی و از بودجه دولتی برای فیلم ساختن استفاده می‌کنند یک زاویه ای با حاکمیت و ارزش های پذیرفته شده از سوی مردم دارند و در مقابل یک عده ای با حاکمیت و هنجارهای جامعه همسویی دارند. لذا حمله ای که به این فیلم شد کاملا غیرفنی و غیر اخلاقی بود. بخشی از این رفتارها به این حقیقت بازمی گردد که بخشی از حامیان جریان نامزد معترض در سال ۸۸ همان سلبریتی ها و بازیگرها بودند. حالا وقتی یک فیلم ساخته می شود با وجود اینکه بی طرفی هم رعایت شده اما خب طبیعی است که به مذاق آنها خوش نیاید. لذا باعث مخالفت می شود.
عضو انجمن سواد رسانه ای ایران تاکید کرد: یک نکته که نباید از آن گذشت این است که ما خیلی وقت ها سازمان‌های دخیل در بعضی از موضوعات به علت چیزی که اسمش را مصلحت می‌گذارند، خیلی اجازه ورود هنرمندان و رسانه ها به بعضی از مسائل را نمی دهند. البته اگر وظیفه رسانه آگاهی بخشی است باید با وجود این موانع هم به موضوع ورود کند.
انتهای پیام/
