در این مراسم حسین یکتا برای دقایقی به روی صحنه رفت و ضمن تشکر از حضور اهالی رسانه گفت: من قرار نبود در محضر بزرگانی که در این جمع حضور دارند و صحبتهایشان می تواند کتاب بشود سخنرانی کنم.

وی ادامه داد: بعضی از کتاب ها خواندنی نیستند بلکه خوردنی هستند. کتاب های خاطرات این ویژگی را دارند. شما داستان و خاطرات جنگ و شهدا را وقتی می خوانید مثل تیری می ماند که به قلبتان می خود. بعضی از این آثار بوی شهید همت و شهید خرازی می دهند.

*صفار هرندی: اصیل ترین روایت را از صحنه های نبرد را آقایان بابایی و بهزاد ارائه دادند

در بخش بعدی این مراسم محمد حسین صفار هرندی، مشاور سردار عزیز جعفری روبروری حضار قرار گرفت و در ابتدای صحبتهایش گفت: غفلتی که در مورد تاریخ انقلاب کردیم روا نبود که در مورد تاریخ هشت سال دفاع مقدس هم بکنیم. خدا را شکر که این اتفاق رخ نداد. یک روز چشم باز کردیم و دیدیم تاریخی که فرزندان این سرزمین در یک قیام خدایی رقم زدند را داریم از زبان اغیار می شنویم. چاپ و نشر کتاب های ضد انقلابی اجازه نمی داد که جوانان امروز ما واقعیت های انقلاب را درست درک کنند.

مشاور فرمانده کل سپاه تصریح کرد: با مطالعه این کتاب می توان متوجه شد که یک اتفاق بزرگ چگونه از چند واقعه کوچک تشکیل می شود. ستاره های دست نیافتنی هیچگاه نمی توانند الگوی ما باشند. برای الگو بردای از آنها باید اول دست یافتنی و زمینی باشند تا بتوانیم درکشان کنیم. فرمانده کل سپاه امروز همان کسی است که در کتاب عکس او را زیر پیراهنی مشاهده می کنید. او هم مثل همه انسان های دیگر گاهی از مدرسه فرار می کرد. فرمانده امروز سپاه کسی است که در زمان اوایل جنگ بارها او را پشت در سپاه پاسدارن معطل کردند. بارها می رفت و می آمد اما جواب او را نمی داند و اخرش هم در تشکیلات سازمانی آن زمان پذیرفته نشد! ایشان برای حضور در جبهه دست آخر شیطنت کرد و با استفاده از سربرگ و مهر آن زمان انجمن به یکی از فرماندهان نامه ای نوشت و خودش را به شکل یک دستور به آنها معرفی کرد.

صفار هرندی ادامه داد: آقا عزیز هیچ سابقه نظامی نداشت و در همان روزهای نخست 3 روز آموزش های نظامی دید و بعد مامور شد همان آموزش ها را در جاهای دیگر به سایر رزمندگان بدهد. کسی که امروز فرمانده کل سپاه است در سال 59 کسی او را نمی شناخت. آقا عزیز عضو یک خانواده ساده  در کوچه های خاکی یزد بود و امروز کسی است که گردن کشان دنیا برای سرش جایزه تعیین کرده اند.

وی در پایان گفت: امیدوارم تعداد این کتاب ها روزی آنقدر زیاد بشود که دیگر هیچ نامردی نتواند تاریخ جنگ مارا تکذیب کند.

*حسین بهزاد: اگر جای حضرت آقا بودم فرماندهان را بازداشت می‌کردم

چهارمین نفری که در این مراسم به روس صحنه رفت حسین بهزاد بود که که به همکاری گلعلی بابایی که این کتاب را نوشت.

وی در این مراسم با اشاره به اینکه زمان مصاحبه با سردار جعفری برای تدوین خاطرات 6 ماه بوده است به نکاتی در این باره اشاره کرد و گفت: خاطرات این کتاب در حالی نوشته شد که مصاحبه‌شونده در اوج فعالیت‌های کاری‌اش بود و 5 نیروی کشوری را تحت نظر داشت. فرماندهی با این همه دغدغه و با وضعیت‌های فوق‌العاده‌ای که گاهی برای ایشان ایجاد می‌شد زمان می‌گذاشت و مصاحبه را انجام می‌داد.

وی به چگونگی آغاز تدوین خاطرات سردار جعفری اشاره کرد و ادامه داد: آن چیزی که باعث شد ثبت این خاطرات کلید بخورد دیداری بود که با ایشان در یک جلسه داشتیم. در آن دیدار من گفته بودم که اگر جای حضرت آقا بودم از اختیارات فرماندهی کل قوا استفاده می‌کردم و فرماندهان ارتش و سپاه را بازداشت می‌کردم. بعد از آن مصاحبه‌گیرنده‌ها و نویسندگان خاطرات جنگ را به جان آنها می‌انداختم تا از خاطره تخلیه شوند. به آنها می‌گفتم که باید چگونگی ورودشان به جنگ و منصب‌های مختلف نظامی را بگویند این حرف من موجب کنجکاوی سردار جعفری شد.

بهزاد یادآور شد: با از دست دادن فرماندهان تنها خاطرات آنها از بین نمی‌رود بلکه حوزه مستندنگاری جنگ ناتمام باقی می‌ماند . ما با از دست دادن احمد کاظمی فقط او را از دست ندادیم بلکه روایت دسته اول نحوه چگونگی تاثیر و شکوفایی لشکر 8 نجف به روایت فرمانده‌اش را از دست دادیم. نمونه‌ دیگری که از این جنس اتفاق افتاد شهادت سردار نور‌علی شوشتری در سال 88 بود که با رفتن ایشان بخشی از پازل جورچین قرارگاه عملیاتی نجف را از دست دادیم چرا که روایت دسته اول از این قرارگاه گرفته نشد.

بهزاد به شخصیت سردار جعفری اشاره و تصریح کرد: ما 2 نوع جنس آدم داریم یک جور آدم‌های نرم و یک جور آدم‌های سخت من سردار عزیز را آدم سختی قرار نمی‌دهم. ایشان تمامی اطلاعات را در ذهن دارند. اماکن، اعلام ، اشخاص و ... همه در ذهن ایشان ثبت شده است.

بهزاد در پایان به عنوان اثر اشاره کرد و افزود: نام کتاب کالک‌های خاکی انتخاب شده است. کالک کاغذی است که در معماری استفاده می‌شود. سردار عزیز جعفری معمارزاده است و پدرش از معماران معروف شهر یزد بود. او با ملات و مصالح ساختمان بزرگ شده علاوه بر این تحصیلات دانشگاهی‌اش را معماری انتخاب کرده است و بعد از آن هم در جنگ نقشه‌ها را روی کالک‌های خاکی می‌کشید. به همین دلیل عنوان اثر کالک‌های خاکی انتخاب شده است اما آنچه که مهم این است که ای کاش بتوانیم فرماندهان و رزمندگان جنگ را مجبور به ثبت خاطرات کنیم آنها ابرهای آسمان ادبیات جنگ هستند که دارند فرار می‌کنند. باید ابن‌الوقت باشیم.

*/ گلعلی بابایی: سردار عزیز جعفری خاطراتشان را مو به مو به یاد داشتند

در ادامه گلعلی بابایی یکی دیگر از نویسندگان این کتاب به سخنرانی پرداخت.

وی در ابتدا گفت: من در حدود 2 سال با خاطرات سردار جعفری زندگی کرده‌ام مصاحبه‌ها را کلمه به کلمه پیاده می کردم و بعد از آن به مرور خاطرات آقا عزیز از زمان کودکی تا فتح خرمشهر می‌پرداختم. ما در نظرمان این است که وقتی عظمت انسانها را می‌بینیم جایگاهشان مانع از آن می‌شود که به ذهنمان خطور کند و آنها نیز مثل دیگران زندگی عادی داشته باشند.

وی ادامه داد: خاطرات سردار جعفری متنوع است. از زمان پیش از انقلاب شروع می‌شود و بعد از آن در بهبهه انقلاب، فتح لانه جاسوسی، فعالیت‌های انقلابی و در نهایت به جنگ ختم می‌شود. تمامی این خاطرات شکل‌گیری انقلاب و هسته‌های اولیه جنگ را بیان می‌کنند. من دراین خاطرات دیدم که چگونه واحدها، تیپ‌ها و لشکرها شکل گرفته‌اند.

بابایی در ادامه به بخشی از خاطرات سردار جعفری و دیدار او با امام اشاره کرد و گفت: سردار جعفری در بیان خاطراتشان نکته‌بین و دقیق بودند. همه چیز را مو به مو در خاطر داشتند و همه چیز را یادشان می آمد. اگر موضوعی را تردید داشتند بیان نمی‌کردند. در برخی از موارد ما برای روشن‌تر کردن مسائل کتاب مجبور شدیم که به منابع متعدد رجوع و آنها را در پاورقی ذکر کنیم. به همین دلیل حجم این کتاب نسبت به آثار معمول کمی بیشتر شده است.

منبع:مشرق