به گزارش یزدرسا به نقل از دانا، حجاب و نوع پوشش همچنان یکی از مهم ترین مباحث فرهنگی جامعه زنان کشور است که گاه به دلایلی در صدر موضوعات، بحث شده و گاه به دلایل دیگری به رده های میانی مباحث روز افول می کند.
بانوان ایرانی‌ مدت‌هاست که از چادر مشکی به عنوان حجاب استفاده می‌کنند؛ اما هنوز بعد از سال‌ها پارچه چادر مشکی یک جنس وارداتی و ایران بزرگ‌ترین وارد کننده این کالا در جهان است، همچنین طبق آمار ستاد مبارزه با قاچاق کالا سالانه نزدیک به 39 میلیون مترمربع چادر مشکی به‌صورت قاچاق وارد بازارهای کشور می‌شود.

طبق آمار منتشرشده ، سالانه نیم میلیارد دلار سود نصیب وارد کنندگان پارچه چادر مشکی به کشور می‌شود و بر اساس آخرین آمارهای رسمی، سازمان توسعه تجارت ارزش واردات رسمی چادر مشکی در سال ۸۸ را ۱۳۲ میلیون دلار اعلام کرد که این رقم ازنظر حجم وزنی ۳۹ هزار و ۹۴۸ تن است.یعنی صنعت نساجی کشور درزمینهٔ چادر مشکی تعطیل است!

جامعه ایرانی، جامعه متنوعی است، تنوعی که در گروهها و اقوام مختلف در روندهای زمانی بر یکدیگر تأثیر دارند و نظر به گسترش ارتباطات این تأثیرات، روزافزون خواهد بود.

طراحان مد برای استقبال بیشتر از چادر و راحتی محجبه‌ها نوعی چادر با عنوان چادر ملی طراحی کردند؛ مانتوی بلندی که به مقنعه وصل شده بود و جلوی آن را با دکمه‌های فشاری می‌توان بستف این نوع پوشش هیچ هم‌خوانی با پوشش ملی ایرانی ما ندارد و برعکس نوعی برهنگی را ترویج می کند.

آن زمانی که دختران در هنگام بیرون آمدن پوشیه بر صورت داشتندو حتی صورتشان هم پیدا نبود، شش هفت دهه پیش بودکه بانوان متدین ما به دلیل ممنوعیت حجاب در ان زمان  به بیرون نمی امدند .

ولی با گذر زمان و پس از مدتی مانتو ها به سر زانو رسید،آستین های مانتو ها تنگتر شد،جای مقنعه های بلند روسری وشالهای رنگ وبرنگ به بازار آمد کم کم موها از روسری به بیرون انداخته شد،موج استفاده از لوازم آرایش به سرعت فراگیر شدو  بین بانوان ایراین رواج پیدا کرد.


بی شک مباحث فرهنگی از این دست بخشی از هویت جامعه را تشکیل می دهد و پوشش زنان ما در جریان تغییر و تحولات خواسته و ناخواسته دهه های گذشته متأسفانه به انکار ارزش ها و زیبایی های خود پرداخت، به گونه ای که اینک جز یادگاری در تاریخ از آن باقی نمانده است.

به هر حال جدای از مسئله امکان دسترسی راحت به فروشگاه‌های داری پوشاک اسلامی، به نظر می‌رسد قیمت‌های تعیین‌شده برای لباس‌های استاندارد بسیار گران و ظاهراً بدون یارانه است و عمدتاً خریداران این نوع از پوشاک را با مشکل مواجه می‌کند؛که می طلبد مسولین با برنامه ریزی مناسب را هکاری پیدا کنند تا مردم بتوانند با فراق بال به سمت اجناس مورد نظر خود بروند.

انتهای پیام/ص