به گزارش یزدرسا، رضا بردستانی فعال اصلاح طلب یزدی خبرنگار روزنامه آفتاب یزد در کانال تلگرامی خود نوشت:

آقای طالبی! اگر قبول دارید و پذیرفته اید که تصمیم گیر خوبی نیستید، بروید!

آقای طالبی!

سال اول دانشگاه استاد به من آموخت؛ کلمات، درست مثل ما آدم ها، و مثل همه موجودات زنده دیگر، مخلوقاتی هستند که تاریخ تولد، دورانی برای زیستن در اختیار و در نهایت لحظه ی مرگ دارند. وقتی«کلمه» اینگونه باشد تکلیف«تصمیم وتصمیم گیری»به خودی خود مشخص است

دکتر طالبی!

در جایی به نقل از شما خواندم که درجات پیشرفت در کار و دانش را بدون تکیه بر موقعیت های ویژه ای که در اختیار داشته اید(برای مثال بدون بهره گیری از ویژگی ممتاز و ارزشمند فرزند شهید بودن) و صرفاً با تکیه بر دانش و هوش و توانایی خود، طی کرده و پله های ترقی را یکی یکی پیموده اید.

معاون محترم استاندار!

در گفت و شنودی رو در رو، بی هیچ شک و شبهه ای، از تمام تصمیم گیری ها و دخالت هایی که در تصمیم گیری ها داشته اید دفاع کردید و تمامی آن تصمیمات و دخالت ها را عین صواب دانستید بی آن که حتی در یک مورد شبهه ای اندک وارد بدانید؛

دخالت در عزل و نصب فرماندارانی چون زاده رحمانی، سالاری، خانی زاده بهابادی، محامدی، طلایی مقدم، کاظمی نسب و...

دخالت در عزل و نصب مدیران کل و میانی همچون، مسعود شریعتی، مجیدجوادیان زاده، داوودپاکطینت، عباس حیدری، عباس ملازینلی، رقیه دوست فاطمی ها،فرزاد فیضی، فاطمه شریفی، مجیدوفایی شاهی و...

دخالت آشکار و تأثیرگذار در انتخابات شوراهای شهر و روستا خاصه یزد به گونه ای که حتی در یک مورد در تعیین نفر اول و دوم هم دست بردید!

(برای این مورد نه شاهد دارم نه سند اما شنیده ها از سوی دو کارمند سابق و فعلی فرمانداری حکایت از آن دارد که برای حفظ حرمت سفید نزدیک به 9000رأی از آراء جورابی یا ابطال و یا جا به جا می شود! جدای از این سندگفتاری، بارها طی دو سال مراجعه کردم تا ریز آراء انتخابات شورای یزد را در اختیارم قرار دهید آن هم نه برای انتشار بلکه برای یک کار پژوهشی اما همیشه امتناع کردید و در نهایت حاضر شدید آراء تا نفر 18 را تسلیم کنید که مورد قبول من واقع نشد!)

آقای طالبی!

بازگردیم به اول بحث؛ به کلمه و تصمیم و تصمیم گیری، به زندگی هر کدام در بستر زمان. بازگردیم به ادعای شما در این که هیچ پله ای از پله های ترقی را با امتیازات ویژه ای که در اختیار داشته اید نپیموده اید!

برای نمونه، آیا این ادعا شامل برادرتان هم می شود؟ یعنی برادر شما هم صرف نظر از فرزند شهید بودن چون برادر شما بودند مشمول الطاف ویژه نشدند؟

بازگردیم به دخالت داشتن در برخی تصمیم گیری ها و عزل و نصب ها... شما ممکن است تصمیم بگیرید در یک منطقه سکنی گزینید، ممکن است دست به مهاجرت بزنید و یا شغلی را انتخاب کنید، به این گونه تصمیم گیری ها می گویند تصمیمات شخصی که تبعاتی هم اگر داشته باشد صرفاً شخصی است اما وقتی تصمیم می گیرید مسعود شریعتی بشود مدیر کل ورزش و جوانان، زاده رحمانی بشود فرماندار خاتم و بافق، پاک طینت بشود رئیس روابط عمومی استانداری یا محامدی فرماندار تفت... این ها دیگر اسمش تصمیم گیری شخصی نیست بلکه اینها در سایه ی پست و مقامی که در آن قرار دارید، رخ می دهد.

این که زاده رحمانی را از یزد به خاتم می فرستید یعنی از یک جایی به بعد در هر اتفاقی که در خاتم رخ می دهد(پیشرفت و پسرفت آن منطقه تا جزئی ترین مسائل)شما هم مسئول هستید. این که مسعود شریعتی را به عنوان مدیرکل ورزش و جوانان برمی گزینید یعنی در همه ی اتفاقات این حوزه شما نیز سهمی و مسئولیتی دارید.

نکته ی پایانی

یک بار در جایی شنیدم که گفته اید رابطه ی خوبی با تابش و ایضاً سفید ندارید. باور کردنش آسان است نپذیرفتنش آسان تر!

باورکردنش آسان است چون شما راحت دروغ می گویید حتی راحت تر از نوبخت! نپذیرفتنش آسان تر است چون از رفتار و گفتار و باد در غبغب انداختنتان می توان فهمید که هنرآموز مکتب سفید و تابش هستید!

باندی عمل کردن، به رسانه بی اعتنا بودن، همه چیز را سهل و ساده معنا کردن، در جزئی ترین مسائل دخالت داشتن و پیروی مکتب«آدم دار»بودن(مکتب آدم داری مکتب اختراعی سفید است! آدم خودمان از زبان سفید نمی افتد حتی در فقره ی حراست شهرداری هم گفته بود باید یکی بیاید که«آدم خودمان»باشدهرچند بعدها تکذیبیده شد!) اینها نشانه ای جزئی است از این که نه تنها رابطه تان با سفید و تابش بد نیست بلکه شاگرد اول این دو هستید.

ختم کلام:

آقای طالبی! حتی اگر قانون سراغ خیلی ها نرود؛ به نظر شما درفقره ی مرگ دو نوجوان فوتبالیست یزدی در گرجستان چه کسانی و هرکدام چقدر مقصر هستند؟!

منبع: کانال تلگرامی رضا بردستانی