امروز وقتي براي شركت در مراسم بزرگداشت مهدي آذريزدي و گراميداشت روز ادبيات كودك و نوجوان وارد حسينيه خرمشاد شدم، انتظارم از يك مراسم بزرگذاشت بسيار بيش از اينها بود اما شايد در مجموع 20 تا 30 نفر در اين مراسم شركت كرده بودند.

بزرگي آذر را انسان‌هايي كه در مراسم او شركت كرده يا نكرده‌اند تعيين نمي‌كند و بزرگي او خط مشي، كتابها و نوشته‌هاي ارزشمند اوست اما در جايي كه اين همه شعار فرهنگ مي شنويم، بزرگ مرد عرصه فرهنگ و ادب يزد و ايران زمين بايد اينگونه پاسداشته شود؟

وصيت آذر يزدي براي دفن او در حسينيه خرمشاه نشان از آن دارد كه اين پيرمرد دوست داشتني حتي پس از مرگ نيز دوست داشت در تنهايي و سكوت به ديدار معبود بشتابد.

خفتن آذر در قبرستاني كه فقط هفته‌اي يك بار درش گشوده مي‌شود

مزار آذريزدي در حسينيه‌اي قرار دارد كه فقط هفته اي يك بار پنج شنبه ‌ها در آن گشوده مي‌شود و همه مي‌توانند در آن حضور يابند و بقيه ايام سال، در قبرستان حسينيه بسته است و علاقمندان به حضور در مزار آذريزدي بايد با تعميرگاه كنار حسينيه براي ورود هماهنگ كنند.

مزار آذريزدي خود نشان از غربت و مظلوميت اين نويسنده نامي دارد، مزاري كه پس از كلي سر و صدا و جنجال رسانه‌اي توسط مسئولان سابق بنياد آذريزدي همچنان در شأن يك نويسنده نامي نيست.

زماني كه آذريزدي بدرود حيات گفت، عده‌اي قانوني يا غيرقانوني اقدام به تاسيس رسانه اي بنياد آذريزدي كردند و بودجه‌هاي قابل توجهي نيز براي ساماندهي مزار آذر و ايجاد مقبره براي او جذب كردند تا جايي كه پرونده تخلف مالي آنها نيز اكنون در جريان است اما اين اقدامات هرگز به نتيجه نرسيد و قبر مهدي آذريزدي، هيچ تفاوتي با مزار بقيه افرادي كه در كنار او دفن شده بودند، نداشت.

با معرفي جديد مسئول دبيرخانه دائمي بنياد آذريزدي، اقدامات جديدي انجام شد اما به نظر مي‌رسد اين اقدامات همچنان هم در شان پدر ادبيات كودك و نوجوان نيست.

8 ميليون تومان براي فضاي فعلي مزار آذريزدي هزينه شد

مسئول دبيرخانه دائمي بنياد آذريزدي در اين زمينه در گفتگو با خبرنگار مهر اظهار داشت: هشت ميليون تومان براي اينكه مزار آذريزدي از حالت سابق خارج شود هزينه شد اما در نهايت تنها يك سكو براي آن در نظر گرفته شد و قبر از حالت سيماني خارج شد.

اسدالله شكرانه بيان كرد: پيش از اين طرح بزرگي طراحي شد كه اكنون نيز در شهرداري يزد موجود است اما به دليل كمبود اعتبار و مشكلات تملك زمين هاي اطراف، هنوز اجرايي نشده است اما حداقل بايد اگر طرح به صورت كامل اجرا نمي شود، بخشي از ساماندهي آن اجرا شود.

وي عنوان كرد: مقبره مدنظر ما با فضا همخواني ندارد بنابراين تصميم گرفته شده تا يك المان فرهنگي و هنري كه با مزار همخواني داشته باشد، در كنار مزار آذريزدي تعبيه شود و كاري نظير مزار كمال الملك و ... براي او انجام شود.

شكرانه خاطرنشان كرد: در طرح ساماندهي، برداشته شدن ديوارهاي اطراف و مشبك كردن آن براي مشخص شدن قبر آذريزدي از بيرون حسينيه در نظر گرفته شده بود و بايد ورودي آن آزاد مي شد اما هنوز هيچ اقدامي انجام نشده است.

اكنون مزار آذريزدي در دل قبرستاني محله اي واقع شده كه فضاي آن براي اجراي طرح هاي سامانددهي مزار آذريزدي مناسب نيست و همه بايد با جديت پاي كار باشند تا اين مزار ساماندهي شود.

امروز در مراسم بزرگداشت مهدي آذريزدي چهره هايي حضور داشتند كه دو سه نفري از آنها همراهان هميشگي آذريزدي بودند.

جواني كه آذر از او سراغ يال و كوپال مي گرفت

حسين مسرت يكي از آنهاست، شخصي كه شنيده ام در روزگار تنهايي آذريزدي در يزد، او همراه هميشگي اش بوده و در واقع استاد آذر را تر و خشك مي كرده است.

حسين مسرت در گفتگو با خبرنگار مهر اظهار داشت: اولين برخورد من با مرحوم آذريزدي، زماني بود كه او براي اولين بار در سال 73 به دعوت استاندار يزد، مرحوم حميديا به يزد آمد و در موزه قصر آيينه مراسمي بود كه او را آنجا ديدم.

وي افزود: پيش از اين به صورت مكاتبه اي با استاد آذر ارتباط داشتم اما در آن جلسه اولين باري بود كه يكديگر را حضوري مي ديديم، وقتي استاد آذر سراغ مرا گرفتند، جلو رفتم و ايشان گفتند مسرت تو هستي؟ گفتم بله. گفت تو كه خيلي بچه هستي من فكر مي كردم پيرمردي هستي با عينك ته استكاني و براي خودت يال و كوپالي داري، تو كه يال و كوپال نداري.

مسرت خاطرنشان كرد: اين نخستين مكالمه رو در روي ما بود و من آن زمان جواني 30 ساله بودم.

وي در پاسخ به علت انزواي آذريزدي و تنهايي هميشگي او گفت: آذر مادر تند خويي داشت و او هميشه از اينكه همسري نظير مادرش نصيبش شود و او را از عشقش، كتاب دور كند، در هراس بود ضمن اينكه مي گفت به جز كتاب خواندن و كتاب نوشتن، دست و پاي انجام دادن كار ديگري را ندارم و از عهده همسرداري بر نمي آيم.

آذر به جاي همسر، كتاب را براي ادامه زندگي انتخاب كرد

مسرت ادامه داد: او براي ادامه زندگي عشقش كه همان كتاب بود را انتخاب كرد در همه سالهاي زندگي خود در تنهايي به خواندن و نوشتن پرداخت.

مسرت با اشاره به برنامه اي كه براي سالگرد آذريزدي برگزار شده است، گفت: هر سال در چنين روزي چند نفري در مزار آذريزدي جمع مي شوند و او براي يك سال به فراموشي سپرده مي شود و سال بعد دوباره همين برنامه برگزار مي شود.

وي گفت: حق آذر ادا نشده زيرا او نقش بي بديلي در پايه ريزي ادبيات كودك و نوجوان ايران داشت و تا قبل از آذر، ادبيات كودك و نوجوان معنا نداشت.

مسرت با بيان اينكه افرادي در حق آذر جفا كردند، تصريح كرد: اكنون آذريزدي حداقل پنج كتاب منتشر نشده دارد كه نوشته هاي آن اكنون در دست پسرخوانده اوست و او هرگز در مسير چاپ اين كتابها قدم برنخواهد داشت.

تقدير آذريزدي انگار با تنهايي و جفاكاري برخي افراد و نزديكان رقم خورده است، از يك سو پسرخوانده اي كه همه اموال آذر را برد و دست نوشته هاي قابل چاپ او را هرگز براي چاپ نفرستاد و ديگراني كه پولها و اعتبارات آنچناني براي ساخت مقبره دريافت كردند اما هرگز مقبره اي براي او نساختند.

آذر گرچه تنها زيست و اكنون نيز در گوشه اي خلوت و تنها زير خروارها خاك خفته است اما او راهي را در مسير ادبيات ايران زمين روشن كرد، كه چراغش هرگز خاموش نخواهد شد.