به گزارش یزدرسا  به نقل از پایگاه اطلاع‌رسانی سازمان بسیج دانشجویی، هفتم اسفند ماه، تالار مولوی دانشگاه کردستان شاهد یک بازی تبلیغاتی از طرف جبهه اصلاحات در راستای اخذ اکثریت کرسی‌های بهارستان بود. پنجشنبه گذشته صادق زیباکلام، استاد حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران به دعوت انجمن اسلامی دانشگاه کردستان در این دانشگاه حضور یافت.

در این نشست که به صورت پرسش و پاسخ برگزار شد، زیباکلام بدون پاسخ به هیچ یک از پرسش‌های مطرح شده از سوی دانشجویان در لابه لای سخنان ابتدایی خود، حرف از احیای مجلس ششم به میان آورد. امیدواری دکتر زیباکلام در احیای دوران مجلس ششم، در قالب مجلس دهم سوال برانگیز است و مهمترین سوالی که به وجود می‌آید این است که مجلس ششم چه خصیصه و رویکرد مهمی داشته است که جبهه اصلاحات دوباره قصد دارد در جهت احیای آن تمام پتانسیل خود را بکار بگیرد؟

بررسی عملکرد مجلس ششم قطعاً بهترین پاسخ را به این پرسش خواهد داد. رویکرد مجلس ششم در لوایح دوقلو خلاصه می‌شود. جریان دوم خرداد در سربالایی ناتوانی در پاسخگویی به توقعات طیف‌ها و احزاب اصلاح‌طلب و حل مسائل و مشکلات معیشتی و اقتصادی مردم، با فعال کردن بمب‌های تبلیغاتی دو لایحه تهیه کرد که بعدها به لوایح دوقلو معروف شدند.

در تاریخ هشتم شهریور 1381 به مناسبت هفته دولت، محمد خاتمی رئیس جمهور اصلاح‌طلب در مصاحبه‌ای با خبرنگاران، خبر از تهیه این دو لایحه داد. اما این دو لایحه چه بودند؟ لایحه اول در راستای افزایش اختیارات رئیس جمهور و لایحه دوم حذف نظارت استصوابی شورای نگهبان. اصلاح طلبان تمام خواسته‌های خود را در این دو لایحه گنجانده بودند اما این دو لایحه چه امتیازاتی برای جریان به اصطلاح اصلاح‌طلب داشت که تمام پتانسیل سیاسی خود را در راستای قانونی شدن این لوایح بکار می‌برد؟ غایت و هدف، اجرایی کردن تئوری فتح سنگر به سنگر بود، یعنی فتح ارکان نظام  یکی پس از دیگری به نفع خود.

در لایحه اول با افزایش اختیارات رئیس جمهور در واقع اختیارات مجلس کم می‌شد و با این کار زمینه برای مادام العمر شدن ریاست جمهوری فراهم می‌شد و قطعاً نتیجه‌ای جز بی اعتبار شدن قانون اساسی و تک حزبی شدن جامعه سیاسی نداشت اما در لایحه دوم با حذف نظارت استصوابی شورای نگهبان که همیشه مانعی بر زیاده‌خواهی و قدرت طلبی جناح اصلاح‌طلب بوده است، این مانع برداشته می‌شد یعنی نقش بازدارندگی شورای نگهبان در برابر قدرت طلبی آنان بی‌اثر می‌شد.

دوم خردادی‌ها هنگامی که با ردشدن این لوایح توسط شورای نگهبان مواجه شدند سه عملکرد در پیش گرفتند. در ابتدا تهدید به خروج از حاکمیت و ایجاد بی‌نظمی در اداره کشور کردند و در ادامه رفراندوم حکومت اسلامی را مطرح کردند و در نهایت به رهبر انقلاب نامه نوشتند که باید در مقام حمایت از آنها برآید و مصلحت آنان را بر مصلحت و آسایش مردم ترجیح دهد و مردم را فدای زیاده خواهی های آنها کند، و اگر چنین نکند جام زهر در انتظار او خواهد بود.


با این توضیحات مشخص شد که اصلاح‌طلبان را در واقع باید قدرت طلبان لقب داد، چرا که تفکر اصلاح طلبی هیچ تناسبی با قدرت طلبی ندارد. در هر جامعه ای باید اصلاحات باشد تا جامعه با اصلاح کاستی‌ها راه سعادت و تعالی را در پیش گیرد، اما واقعا جای سوال دارد که جریان دوم خرداد با پشتوانه چه عقبه درخشانی انتظار دارد که دوباره امت مسلمان ایران به تفکر و ایدئولوژی آنها اعتماد کند؟. هنوز هیچ کس واقعه کوی دانشگاه را فراموش نکرده است. هنوز تمسخر اسلام و عالمان اسلامی از ذهن ها پاک نشده است.

اکنون باید طبق مثل معروف "اصلاحات خواب دیده است خیر باشد"، قطعاً ذهن بیدار و آگاه ملت ایران چشمش را بر روی این حقایق تلخ نخواهد بست و اجازه مهندسی شدن انتخابات را به این جریان فکری مسموم نخواهد داد.

شاهد بر حق این ادعا واقعه تاریخی 9 دی است، آن هنگام که در کوران فتنه‌ای که به راه انداختند و حقوق ملت ایران و قانون و دموکراسی را پایمال کردند، ملت مسلمان ایران طومارشان را درهم پیچید و نقشه هایشان را نقش برآب کرد، یقین داشته باشند که این بار هم در صورت قانون‌گریزی و ایستادگی در برابر ولایت فقیه از خشم ملت ولایت مدار این مرز و بوم در امان نخواهند بود و هرگونه عمل ضدقانونی و ضد اسلامی شان با مشتی محکم و کوبنده پاسخ داده خواهد شد.

انتهای پیام/ص