«آقازاده»؛ واژه‌ای است که می‌تواند مصادیق متعدد و متضادی را برای مخاطبان تداعی کند.

از آقازادگانی که در راه اعتلای ایران اسلامی سر از پا نشناخته و برای پاسداری از دین و شرافت مردم کشورشان، در خون خویش غلتیدند؛ تا فرصت‌طلبانی که در سایه قدرت و سابقه پدر، به فتنه‌انگیزی پرداختند و کارنامه اعمالشان سرشار از سیاهی و تباهی است.

 از آقازادگانی که گاه دوشادوش پدرانشان در صفوف مقدم جبهه‌ها از ارزش‌های ملت مسلمان پاسداری می‌کردند، تا بی‌بصیرتانی که با هر سخن و موضعشان، آب از لب ولوچه دشمنان قسم‌خورده انقلاب سرازیر می‌شود.

از آقازادگانی که توصیه‌های پدران  ایثارگر خود را برای دفاع از انقلاب و ولایت آویزه گوش خویش کردند؛ تا آقازادگانی که به سبب فروافتادن در باتلاق جهالت و خودرأیی، مطرود پدران خویش شدند.

از آقازادگانی که پدرانشان هنگام هنگام عزیمت به میادین نبرد، آخرین بوسه‌ها را از گونه‌های معصومه‌شان چیدند ولی عشق فرزند، گام‌های آنان را در راه دفاع از دین و آرمان‌های ملت سست نکرد؛ تا آقازادگانی که در دوران دفاع مقدس، به مکیدن خون هموطنانشان مشغول بودند.

از آقازادگانی که در راه دین و شرف ملت جان دادند و مادر، خود غسلشان داد و گفت «با آن که می‌دانم شهید غسل و کفن ندارد، خود غسلت می‌دهم و کفنت می‌پوشانم تا دشمنان بدانند ما از شهادت ترسی نداریم و به مردم بگویم پسرم فدای اسلام، انقلاب و حضرت امام شده است.» تا مدعیان پرادعای امروز که در آن سال‌های خون و حماسه، از صدفرسخی جبهه‌های نبرد هم عبوری هرچند نمایشی نداشتند.

از آقازادگانی که اجازه ندادند حتی برای لحظه‌ای سلاح پدران و برادران شهیدشان بر زمین بماند؛ تا باج‌خواهانی که پدر و مادر را مفتون فتنه‌انگیزی‌های خود کردند.

از آقازادگانی که در فتنه 88، برای دفاع از انقلاب و امر ولی، جان خویش را به میدان ایثار و از خودگذشتگی آوردند؛ تا نابخردانی که، رودرروی انقلاب اسلامی مردم ایران ایستادند.

این روزها شهادت یکی از آقازادگان والامقام بهانه‌ای شده تا برخی رسانه‌‌ها، بار دیگر از آقازادگان متعلق به جبهه مقاومت یاد کنند؛ آقازادگانی که در راه دفاع از اسلام ناب، خلعت شهادت بر تن نمودند؛ 

تامل در نمونه‌هایی از این آقازاده‌های افتخارآفرین  می‌تواند روزنه‌های جدیدی را فراروی دیدگان مخاطبان بگشاید؛ «حسین موسوی»، فرزند سید عباس موسوی، «هادی نصرالله» فرزند سید حسن نصرالله، «جهاد مغنیه» فرزند عماد مغنیه، «علیرضا حسان اللقیس» فرزند حسان اللقیس، «علی حسن علی ابراهیم» فرزند حسن علی ابراهیم، همگی از تمام مزایای آقازادگی، شهادت را انتخاب کردند.

و چه خوش گفت مجری شبکه otv که در لبنان، همه احزاب «پست و مقام» را برای آقازادگان خود به ارث می‌گذارند به جز در مقاومت که آقازادگان، «شهادت» را به ارث می‌برند.

نویسنده: عبدالله سیدزاده