یزدرسا؛ دکتر محمدرضا عارف را هرچند در مقایسه با بسیاری از مدعیان اصلاح‌طلبی، انسانی قانونمدار و منطقی‌تر می‌دانیم؛ اما او هم در موارد متعدد نشان داده است آن‌جا که نام رئیس سابقش رئیس دولت اصلاحات به میان می‌آيد، ابایی ندارد که تعلقات شخصی و جناحی را بر واقعیت‌ها ترجیح دهد.

این گونه موضع‌گیری از مدعیان اصلاح‌طلبی دور از انتظار نیست؛ اما از محمدرضا عارف که با حکم رهبری، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام شده و از وجهه‌ای علمی و به‌نسبت مقبول‌تر برخوردار است، ناگوارتر می‌نماید.

آقای عارف اخیرا در گفتگو با ويژه نامه نوروزي روزنامه خراسان، در پاسخ به سوالی درباره ممنوع‌التصویری خاتمی گفته است:

«امیدوارم این مسئله زودتر حل شود. چون ایشان یکی از سرمایه های نظام هستند و باید مورد استفاده قرار گیرد. حتی نظر من در رقابت های انتخاباتی این بود که اگر رئیس جمهور شوم از روسای جمهور سابق استفاده خواهم کرد. تدبیر حکم می کند از همه سرمایه های کشور استفاده شود. امیدوارم دکتر روحانی با تدبیر این مسئله را حل کند.»

محمدرضا عارف در حالی تاکید کرده است که ممنوع‌التصویری خاتمی باید حل شود که قدم اصلی دراین زمینه، نه توسط روحانی و نه توسط مسئولان حکومتی، بلکه باید توسط شخص خاتمی برداشته شود.

شاید آقای عارف مصلحت خود و جریان اصلاح‌طلبی را در نشنیدن و ندیدن برخی واقعیت‌ها بداند؛ اما ما نقش رئیس دولت اصلاحات و مجمع روحانیون مبارز را در فتنه 88 فراموش نکرده‌‌ایم و خوب به یاد داریم که او و همفکرانش چگونه نظام و نقطه قوّت حاصل شده در اثر حضور 40میلیونی مردم را فدای خودخواهی‌ و قدرت‌طلبی‌های خویش کردند.

ما فراموش نکرده‌ایم که مجمع روحانیون مبارز به ریاست خاتمی چگونه علیرغم توصیه‌های دلسوزان نظام، با عدم تمکین در برابر نتیجه انتخابات، مردم را به تظاهرات خیابانی فرامی‌خواند.

ما فراموش نکرده‌ایم که در اثر قانون‌شکنی‌ طیف گوش به فرمان خاتمی چه انسان‌های بی‌گناهی جان خود را از دست دادند و چه قهقهه‌های ناجوانمردانه‌ای بر چهره دشمنان قسم خورده این ملت نشست.

ما نامه سرگشاده و  وارونه‌گویی‌های خاتمی و هم‌فکرانش را خطاب به مراجع عالیقدر تقلید از یاد نبرده‌ایم. ما نمی توانیم اعترافات محمدعلی ابطحی، معاون و رئیس دفتر خاتمی، در دادگاه درباره نقش خاتمی در فتنه را فراموش کنیم.

آقای عارف شاید مصلحت خود و طیف همسو با خویش را در وارونه‌نمایی ببیند؛ اما ما نیک می‌دانیم که نظام علیرغم همه آن سوابق سوء خاتمی، راه را بر بازگشت وی نبسته است. خاتمی خود ترجیح داده است که به  دامان واقعیت برنگردد. او حاضر نیست آن‌چه را که در جلسات خصوصی به آن اعتراف کرده، آشکارا با همه مردم و همفکرانش در میان گذارد. خاتمی باید آشکارا بر پوچی ادعاهای خود و هفکرانش درباره مسائل 88 از جمله ادعای مضحک تقلب11 میلیونی تصریح کند و بابت اقدامات خود و مجمع روحانیون مبارز،‌از نظام و ملت عذرخواهی کند.

جالب است آقای عارف در حالی خاتمی را سرمایه نظام می‌داند که این سرمایه مورد نظر، با رویکرد خود در فتنه 88 دشمنان قسم خورده نظام را به وجد آورد! به راستی این چه سرمایه‌ای برای نظام است که به جای تلاش برای تقویت اصل نظام، با رفتار و رویکرد خویش، دلسوزان واقعی نظام را در مقابل خویش قرار داده و اکنون علیرغم گذشت پنج سال از فتنه 88، حاضر نیست گامی اساسی در راه جبران آسیب‌های گذشته بردارد؟!

نویسنده : حامد اردکانی