به گزارش یزدرسا؛ هر چند نزدیک به صدسال از طرح ایده حمل و نقل برقی می گذرد، اما هنوز شهرهای کمی در دنیا توانسته اند این ایده را محقق کنند.

حمل و نقل برقی بر محور استفاده از اتومبیل ها، مینی بوس ها، اتوبوس ها و در کل وسایط نقلیه برقی است .اساساً خودروی برقی یا خودروی الکتریکی به خودرویی گفته می‌شود که از باتری‌های قابل شارژ به عنوان منبع انرژی و از موتور الکتریکی به عنوان نیروی محرکه استفاده می‌کند.

این خودروها علاوه بر اینکه آلودگی هوایی ندارند به علت بی صدا بودن آلودگی صوتی هم ندارند و برای شهرهای پر تردد و شلوغ امروزی ایده آل محسوب می شوند. با توجه به نقش جدی حمل و نقل در آلودگی شهرها، ایده محوری آن حفظ محیط زیست شهری و افزایش سلامت زیستی در شهر ها بود.

حمل و نقل برقی این روزها اکثر مدهای حمل و نقل از دوچرخه و اسکوتر تا موتور و خودروهای شخصی و اتوبوس های عمومی را در بر می گیرد.

در دنیای کنونی حمل و نقل جز لاینفک زندگی انسان به خصوص انسان شهرنشین بوده است. همین کثرت استفاده باعث شده حدود 20 درصد انرژی مصرفی جهان و 30 درصد میزان انتشار گازهای گلخانه ای مستقیما با این موضوع ارتباط داشته باشد.

گرانی انرژی های فسیلی و تبعات آلاینده مصرف فزاینده آن، حمل و نقل برقی را به مدلی محبوب در شهرها بدل ساخته است. ضمناً به نظر می رسد راه دیگری وجود ندارد. از یک طرف میزان تردد انسان به واسطه سبک زندگی نشینی جدید و از سوی دکتر تغییرات اقلیمی زمین که بخش قابل توجه آن وابسته به آلایندگی ماشین هایی ست که این ترددها را انجام می دهند، انسان شهرنشین را ناگزیر به سمت این نوع حمل و نقل پاک هدایت می کند. دلیل اقبال و استقبال مدیریت شهری هم از این ایده به همین اجبار و خطر پیش رو بر می گردد.

امروزه دولت‌ها و کشورهای توسعه یافته ضمن سرمایه گذاری گسترده، قوانین و بسته های تشویقی قابل توجهی برای کاهش هزینه خرید خودروهای برقی ایجاد کرده‌اند. چون بدین باور رسیده اند هزینه های تبعی حمل و نقل احتراقی بسیار بالاتر و زیان بارتر است. این موضوع تا بدانجا پیش رفته است که شاخص استفاده از حمل و نقل برقی به یکی از جدی ترین شاخص های توسعه یافتگی شهر و مدیریت شهری تبدیل شده است.

در شهرهای تاریخی و گردشگری، به واسطه اهمیت مضاعف تمیزی هوا و آرامش محیط، این گونه از حمل و نقل جدی تر دنبال شده به نحوی که امروز در شهرهایی چون آمستردام، بارسلون، لندن استفاده از این خودرو ها رشد چشمگیری داشته است.

هر چند هنوز چالش های زیادی در فراگیری این نوع وسایط نقلیه وجود دارد ولی امید می رود با رشد فناوری سیستم های الکتریکی و تامین زیرساخت های مورد نیاز آن ها در آینده ای نزدیک شاهد همه گیری بیشتر این نوع موتورها به جای موتورهای احتراقی باشیم.

در کشور ما هم اکنون مهمترین چالش در زمینه توسعه این فناوری، تحریم ها، گرانی ارز و دشواری امکان ورود یا راه اندازی خط تولید این خودروها در مقیاس های مختلف و رساندن آن به دست مصرف کننده به فراخور توان اقتصادی وی می باشد. همینطور تامین زیرساخت هایی چون ایستگاه های شارژ و سایر نیازمندی های وابسته نیازمند عزم جدی دولت و بستر سازی برای حضور سرمایه گذاران است. در کنار این اقدامات، ضروری است برای ترغیب مردم و مدیران آگاهی بخشی و فرهنگ سازی به جد مورد توجه قرار گیرد.

انتهای پیام/