به گزارش یزدرسا، در سال جاری قریب به 23 مورد تعرض به خط انتقال آب یزد در خاک اصفهان اتفاق افتاد. قطعاً تخریب حوضچه ها و سرنگون کردن تیرهای برق تاسیسات انتقال آب با خودروهای سنگین از سوی مردم اتفاق نیافتاده و دست هایی پشت پرده است که گه گدار گوشه هایی از آن نیز نمایان می شود. اما به هر ترتیب قصد این نوشتار فارغ از بررسی انگیزه عاملان این اقدامات غیر قانونی، مقایسه عملکرد مسئولین دو استان یزد و اصفهان در مواجهه با این اقدامات غیر قانونی است.

اصفهانی ها این فشار را دستمایه چانه زنی و امتیاز گرفتن از مقامات یزدی قرار دادند. شایعه تعهد مسئولین یزد برای عدم تعقیب قضایی تخریب کنندگان خط انتقال آب، اجازه انشعاب موقت آب به شهرستان بهارستان در اصفهان و اختصاص ده میلیون متر مکعب از سهمیه آب انتقالی یزد به مردم شرق اصفهان تنها گوشه ای از امتیازاتی بود که از این آب گل آلود نصیب اصفهانی ها شد.

البته تلاش های مسئولان اصفهان به همین جا هم ختم نشد. حسن کامران نماینده اصفهان در سوال از رضا اردکانیان وزیر یزدی نیرو به شدت به انتقال آب به یزد اعتراض کرد تا جایی که نمایندگان مجلس که در نهایت از پاسخ وزیر نیرو قانع نشده بودند به وی کارت زرد دادند.

حال این اقدامات را با عملکرد مسئولان یزد مقایسه کنید. بیش از بیست مورد تخریب خط انتقال آب یزد به خوبی بیانگر موضع انفعالی مسئولان یزدی است. نقش استانداری یزد را که می توان تنها در صدور بیانیه در مورد قطع آب و لزوم صرفه جویی توسط شهروندان یزدی خلاصه کرد. متاسفانه نماینده های یزد نیز در این میان موضع درخور توجهی نداشته اند.

علاوه بر اینکه نمایندگان استان یزد موفق نشدند از وزیر نیرو در مقابل لابی نماینده های اصفهان حمایت کنند، در حوزه مطالبه گری از مسئولین نیز عملکرد قابل توجهی نداشتند. در واقع تمام اقدامات آنها به نگارش نامه ای مشترک به رئیس جمهور، رئیس مجلس، رئیس قوه قضائیه و وزیر کشور ختم می شود.

مشخص نیست چرا نمایندگان یزد بر حق مسلم مردم استان در تامین آب شرب خود اصرار نمی ورزند و به جای فشار و سوال از وزرای کشور، اطلاعات و نیرو که قانونا برای آنها پیش بینی شده، به نامه نگاری بسنده کرده اند.

متاسفانه در آخرین مورد تعرضات گویا زحمت همان نامه نگاری هم برای برخی نمایندگان مقدور نبود تا جایی که این بار نامه ای با یک امضا (امضای موسوی بیوکی نماینده یزد) انتشار یافت. این در حالی است که انتظار می رفت کمال دهقانی نماینده میبد که عضو کمیسیون امنیت ملی است در این حوزه نقش آفرینی بهتری داشته باشد. همچنین محمد رضا تابش با سابقه دو دهه حضور در مجلس می توانست لابی قوی تری برای حل این معضل به سود مردم یزد داشته باشد. با همه این ها باز هم گویا مساله ای مهمتر از آب شرب مردم یزد وجود داشته که نمایندگان آنها تا این حد انفعالی عمل می کنند!

انتهای پیام/