به گزارش یزدرسا به نقل از راه دانا؛ تحول ناشی از قرار گرفتن محمد سرافراز در راس سازمان صداوسیما، بیشتر از هر چیز دیگری، خود را در ماجراهای هسته‌ای عیان کرد. هر چقدر که عزت‌الله ضرغامی به دلایلی که هیچ‌گاه هم بازگو نکرد، حاضر نشد تا صدای منتقدان توافق ژنو را از رادیو و تلویزیون پخش کند، آمدن سرافراز به عنوان رئیس جدید سازمان صداوسیما تحولی عمیق در این حوزه بود. برنامه «نگاه یک» با حضور صادق خرازی و محمد زاکانی که یکی در صف حامیان توافق ژنو بود و دیگری در لباس انتقاد به آن، نشانه‌ای مهم برای فعالان رسانه‌ای و سیاسی بود که خبر از تغییر رویه رسانه ملی می‌داد.

این رویه جدید، با بیانیه لوزان که در 13 فروردین 1394 از  سوی ایران و کشورهای عضو 5+1 قرائت شد، شدت بیشتری گرفت. صداوسیما حالا دیگر تریبونی در بیان نقاط مثبت مذاکرات هسته‌ای نبود بلکه به صحنه‌ای برای آشکار شدن خوب و بدهای ژنو و لوزان و بعدها برجام و قطعنامه شورای امنیت تبدیل شده بود. این رویه البته هم‌چنان و در هیاهوها و جنجال‌سازی‌های حامیان دولت، ادامه دارد.

اما گُلِ برنامه‌های رسانه ملی در خصوص پرونده هسته‌ای، برگزاری چندین مناظره هسته‌ای میان موافقان و منتقدان بیانیه لوزان و برجام بود. پخش جلسات کمیسیون ویژه برجام در مجلس شورای اسلامی هم، دیگر اقدام درخوری بود که اگرچه با حاشیه‌هایی همراه بود اما اصل در آن، پررنگ‌تر از حاشیه بود.

رسانه ملی کوشید تا فراتر از جنجال‌ها، به هر دو گروه موافق و منتقد برجام، تریبون دهد و البته خط اساسی آن، پیگیری منویات رهبر معظم انقلاب اسلامی باشد. بر همین اساس به نظر، سرافراز و همکارانش نمره خوبی در این حوزه خواهند گرفت.

اما با همه‌ی این‌ها، به نظر می‌رسد صداوسیما که باید «دانشگاهی عمومی» باشد، یک کار ناتمام دارد؛ کاری که شاید دوباره برخی سعی کنند بر روی آن جنجال، خروار کنند اما در راستای مسئولیت‌پذیری افراد مختلف نسبت به گفته‌های کارشناسی و به ظاهر کارشناسی‌شان، می‌تواند مفید باشد.

این روزها که برخلاف همه‌ی ادعاهای دولت، برجام آن‌گونه‌ای که باید بر اقتصاد ایران اثر نگذاشته، هم‌چنان خبری از گشایش اقتصادی وعده داده شده نیست و تحریم‌ها، کارشکنی‌ها و بدعهدی‌های طرف مقابل هم‌چنان ادامه دارد، رسانه ملی می‌تواند با بازپخش مناظرات هسته‌ای و جلسات کمیسیون ویژه برجام، مردم را یاری کند تا قضاوت کنند که کدام ادعاها درباره مذاکرات هسته‌ای دقیق‌تر بوده است. این امر، حداقل موجب این خواهد شد تا مسئولان و کارشناسان در آینده سعی کنند تا سخنی بر زبان بیاورند که دقیق‌تر و واقعی‌تر باشد نه مبتنی بر خوش‌بینی!

به عنوان مثال در مناظره‌ای که پس از بیانیه لوزان میان مهرداد بذرپاش و عباسعلی منصوری آرانی نمایندگان تهران و کاشان در برنامه «تیتر» شبکه خبر برگزار شد، منصوری گفته بود: «بنده به استناد سخنان ظریف این موضوع را می گویم که لغو تحریم ها صد در صد به صورت یکجا انجام می شود.» جالب‌تر این‌که منصوری در این مناظره می‌خواهد تا رسانه ملی فیلم مناظره را پس از مدتی بازپخش کند تا عملا تحقق ادعاهای او برای مردم عیان شود!

چنین ادعاهایی در جلسات کمیسیون ویژه برجام در مجلس شورای اسلامی، بارها و بارها از سوی حامیان توافق هسته‌ای تکرار شد. وقتی منتقدان برجام به عدم بازگشایی واقعی سوئفیت در روزهای پسابرجام اشاره می‌کردند، از سوی برخی اعضای تیم مذاکره‌کننده، کارشناسان و چهره‌های حامی دولت و برجام می‌شنیدند که «سوئیفت قطعا باز می‌شود.» وقتی منتقدان از عدم لغو یک‌باره تحریم‌ها بر اساس برجام سخن می‌‌گفتند، از سوی همین افراد متهم به «دلواپسی» و سیاسی‌بازی می‌شدند. نکته قابل‌تامل اما این بود که حامیان برجام و در راس آنان رئیس جمهور، سعی داشتند تا منتقدین را افرادی «بی‌سواد»، «کم‌سواد» و «بی‌شناسنامه» خطاب کنند که باید «به جهنم» راهی شوند!

حالا اما برجام محک خورده است. این‌که رئیس بانک مرکزی ایران در نیویورک آشکارا اعتراف می‌کند که برجام «تقریبا هیچ چیزی» عاید اقتصاد ایران نکرده، بیشتر از هر چیز دیگری، تکرار و تائید نظرات منتقدان برجام است؛ نظراتی که نه طی این چند ماهِ پس از اجرای برجام، بلکه از همان روزهای ابتدایی انعقاد برجام مطرح می‌شد؛ روزهایی که دولت و حامیانش برای برجام، دورِ افتخار می‌زدند!

بازپخش جلسات کمیسیون ویژه برجام در مجلس شورای اسلامی از سوی رسانه ملی، شاید از زوایه‌ای، زمینه‌ساز جنجال‌سازی برخی گروه‌های سیاسی و حامیان دولت شود اما از این منظر که در روزهای بدعهدی آمریکا، دیدن دوباره فیلم این جلسات می‌تواند موجب ارتقای سطح تحلیل سیاسی مردم شده و به افراد مدعی بفهماند که باید مسئولیت گفته‌ها و تحلیل‌های کارشناسی و به ظاهر کارشناسی خود را قبول کنند، امری است درخور. آیا رئیس رسانه ملی حاضر خواهد شد چنین کند؟

انتهای پیام/ص