به گزارش یزدرسا به نقل از راه دانا، مطالعه نزد ایرانیان معمولا جایگاه کم اهمیتی دارد که دلایل متعددی می تواند در این امر دخیل باشد به عنوان مثال بازار کتاب کساد است چون زمینه‌های عرضه کتاب خوب و ارزان محدود است، کاغذ کمیاب و گران است،نوشته‌های تازه برای کتاب اندک است،کتابخوان‌ها بتدریج تحلیل می‌روند و ناشران دست و دلشان برای نشر کتاب تازه به کار نمی‌رود».

مدتی پیش وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی سرانه مطالعه در ایران را 18دقیقه اعلام کرد، ضمن اینکه وی با تفکیک مطالعه غیر تکلیفی از مطالعه تکلیفی (همان خواندن زورکی) و اضافه کردن مطالعه ادعیه و روزنامه‌ها و مجلات به رقم 76 دقیقه رسید و دست برقضا از این عدد اعلام ناخرسندی کرد.

باور سرانه مطالعه روزانه آن هم با رقم اعلام شده از سوی وزیر اگرچه با گوشه و کنایه‌های بسیار وسیعی هم روبرو شد اما نکته اینجا است که برای مرتبه بعدی آیا همین روش از سوی متولیان کتاب و کتابخوانی کشور اعمال می‌شود و با پیش کشیدن بحث مطالعه غیر تکلیفی؛ سرانه مطالعه را سه رقمی اعلام خواهند کرد؟ بدون هیچ پیش بینی و یا بدبینی باید گفت ظاهرا داستان همینگونه خواهد بود.

کشورهایی که بیشترین مطالعه را درجهان دارند

مردم ایسلند در سال 40 کتاب می‌خوانند که بعد از کشور فنلاند با خواندن 47 کتاب در سال، بیشترین مردم کتابخوان را دارند و هر 10 شهروند ایسلندی در طول زندگی خود یک کتاب تالیف می‌کند که بر اساس این آمار ایسلند بزرگترین کشور تولید کننده نویسنده در جهان محسوب می شود.
اگر این نکته را مدنظر داشته باشیم که فقط 100 هزار نفر آن هم در پایتخت ایسلند زندگی می‌کنند به این نتیجه می رسیم که 10 هزار نویسنده در این شهر وجود دارد و خرید کتاب در ایسلند بیش از دیگر کشورهای دنیاست.

صف کشیدن ژاپنی ها برای خرید کتاب

هنوز صف شیر شیشه‌ای را فراموش نکرده‌ایم که در بامداد و پیش از روشن شدن هوا یا در پاسی از شب، صف‌های طولانی برای خرید بطری‌های شیشه‌ای شیر مقابل مغازه ها برقرار می‌شد و شاید بتوان این رفتار را نه برای خوراک که برای یک محصول خواندنی در ژاپن تماشا کرد و اگر در آمریکا برای آیفن صف کشیده می‌شود، این اتفاق در ژاپن برای کتاب می‌افتد و در سرزمین آفتاب تابان امری غریب نیز محسوب نمی‌شود.

مردم ژاپن برای کتاب حرمت قائلند، کما اینکه برخی از فرزانگان و پیشینیان ما نیز برای کتاب حرمت قائل بودند و اینچنین است که وقتی یک ژاپنی نخستین نسخه از کتاب موراکامی را می‌خرد، با فلاش صدها دوربین مواجه می‌شود که رفتاری شبیه به قهرمان ها یا فاتحان یک قله مرتفع را با او داشته‌اند و کتاب خوانی چنین ارزش والایی در شرقی ترین سرزمین قاره دارد که وقتی نام ژاپنی این کتاب را جست و جو کنید، با سیل عظیمی از تصاویر مواجه می‌شوید که ژاپنی‌ها با این کتاب و دیگر کتب ثبت کرده‌اند و دقیقاً انگار با یار مهربانی عکس یادگاری گرفته ‌و به اشتراک گذاشته‌اند.

امیدواریم در که در ایران روزی برسد که هر خیاط، نجار، کفاش، مکانیک و... حداقل همواره کتبی درباره حرفه اش روی میز کارش باشد و مطالعه برای دانشجوی مملکت مان به کتاب ارائه شده توسط استاد راهنما محدود نشود،

آیا روزی فراخواهد رسید که کلان سرمایه داران کشور به طمع سود کلان حوزه کتاب، در عوض ساخت مسکن، در پی ساخت کتاب فروشی‌های زنجیره‌ای برآیند و آیا روزی فرا خواهد رسید که درهای کتاب فروشی برای فروش یک کتاب تازه نشر یافته، تنها یک ساعت نه یک شبانه روز یا یک هفته دیرتر بسته شود.

به هر حال بسیاری از کارشناسان رقم سرانه مطالعه روزانه هر ایرانی را همان 2 دقیقه می‌دانند، رقمی که بر اساس شاخص‌ها و ارقام حقیقی بدست آمده است؛ رقمی که برای کانادایی‌ها 22 دقیقه، برای هلندی‌ها 25 دقیقه، برای فرانسوی‌ها 26 دقیقه و برای انگلیسی‌ها 60 دقیقه است و این جایگاه کم اهمیت مطالعه را در نزد ایرانیان نشان می دهد.

انتهای پیام/ص