به گزارش یزد رسا، حرکت‌های خود را براساس اصول انقلاب تنظیم کنید و با پرهیز از حاشیه‌سازی و حاشیه‌پردازی، بر حل مشکلات مردم، متمرکز شوید.

این تنها نمونه‌ای از سفارش‌های مکرر مقام معظم رهبری به مسئولان برای پرهیز از حاشیه‌سازی‌ و حاشیه‌پردازی است؛ سفارشی که منحصر به دوران خاصی نبوده و دولت‌های گذشته نیز مشمول توصیه‌های این‌چنینی از سوی رهبر فرزانه انقلاب بوده‌اند.

مروری منصفانه بر عملکرد دولت کنونی و دولت‌های سابق نشان می‌دهد که متاسفانه هیچ‌کدام از آن‌ها مصون از حاشیه‌های خودساخته نبوده‌اند و در هر دوره، به مقتضای شرایط آسیب‌هایی قابل توجه متوجه جامعه و وقت و سرمایه عمومی کرده‌اند. دولت یازدهم نیز علیرغم برخی انتظارها و خوش‌بینی‌های اولیه، نتوانسته مانع حاشیه‌سازی‌های درون‌قوه‌ای شود و مردم در دو سال گذشته شاهد موارد متعددی از حاشیه‌سازی‌های دولتی بوده‌اند. تأمل در برخی مواضع و سخنان رئیس محترم جمهوری به ویژه در مواجهه با منتقدان، وزیر محترم کشور در ماجرای پول‌های کثیف، مشاور عالی رئیس‌جمهور در برخی درشت‌گویی‌ها و ... صدق این ادعا را به خوبی ثابت می‌کند.

در این میان اما مواضع علی یونسی تمایزی خاص داشته و ناخودآگاه، تداعی‌گر حاشیه‌سازی‌‌های اسفندیار رحیم مشایی در دولت پیشین شده است. این امر به گونه‌ا‌ی است که برخی یونسی را مشایی دولت روحانی لقب داده‌اند. چه این که وی در دو سال گذشته، با مواضع خود،‌ هزینه‌های معتنابهی را بر دولت یازدهم و متاسفانه فراتر از آن بر نظام تحمیل کرده و موجب سوءاستفاده‌های بدخواهان جمهوری اسلامی ایران شده است.

آقای یونسی که عنوان دستیار ویژه رئیس جمهور در امور اقوام و اقلیت‌های دینی و مذهبی را به همراه دارد و حتی از سابقه تصدی وزارت خطیری چون اطلاعات برخوردار است، بر خلاف انتظار، سخنانی دور از شأن یک مسئول برجسته دولتی بر زبان می‌آورد و با حاشیه‌هایی که می‌سازد، هزینه‌هایی سنگین بر دوش دولت و نظام تحمیل می‌کند.

فراموش نمی‌کنیم که وی سال گذشته در سخنانی با اشاره به این‌که «نتانیاهو به عظمت نفوذ ایران اعتراف کرده و هرچند وی گفته که ایران 4 کشور را بلعیده است» گفته بود «عراق نه تنها حوزه تمدنی است بلکه هویت، مرکز و پایتخت‌ ماست که تفکیک جغرافیای ایران و عراق ممکن نیست»؛ سخنانی که علیرغم تلاش یونسی برای اصلاح و توجیه، هزینه‌هایی قابل توجه را بر کشور تحمیل کرد و موج ایران‌هراسی دشمنان ایران و جهان اسلام را شدت بخشید.

مروری بر ذوق‌زدگی رسانه‌های وابسته به جبهه معاند با نظام اسلامی و حتی واکنش‌ برخی مسئولان خارجی همسو با نظام اسلامی، به خوبی عمق هزینه‌تراشی‌های دستیار ویژه رئیس جمهور را نشان می‌دهد. سوءاستفاده از سخنان آقای یونسی چنان بود که حتی ابراهیم الجعفری وزیر خارجه عراق، در مصاحبه‌ای گفت: عراق دارای حاکمیت کامل است و به هیچ طرفی چه ایران و چه غیر از آن اجازه نداده و نخواهد داد که این حاکمیت را نقض یا در امور داخلی این کشور دخالت کند. وزارت خارجه عراق هم با انتشار بیانیه‌ای «تعجب خود را از سخنان منسوب به شیخ علی یونسی مشاور رئیس‌جمهوری ایران در امور اقلیت‌ها» اعلام کرد.

آن روزها اما زمزمه‌هایی درباره احضار دستیار ویژه رئیس جمهور به دادگاه ویژه روحانیت هم شنیده شد؛ اما از تحقق یافتن آن و نتایج احتمالی‌، خبری انتشار نیافت.

حاشیه‌سازی‌ها به همین مورد منحصر نشد. سخنان علی یونسی درباره نماد شیر و خورشید، انتقاد از شیعیان در دیدار با یهودیان شیراز، ادعای نقض حقوق بشر در زندان‌ها و ... نمونه‌های دیگری از سخنان حاشیه‌ساز این عضو برجسته دولت یازدهم است.

در آخرین نمونه‌ها وی در گفتگو با ویژه‌نامه روزنامه ایران با شاره به شعار‌های رئیس جمهور سابق، آن شعارها را منتسب به مذهبیون و «خارج از ظرفیت جمهوری اسلامی» قلمداد می‌کند. او می‌گوید: «انتخاب آقای احمدی‌نژاد پاسخ به مطالبات عمیق تاریخی بود. شعارهایی که از سوی ایشان مطرح شد، برای یک بار هم که شده باید عملی شده و به منصه ظهور می‌رسید؛ یعنی باید در زمان و دوره‌ای، به مطالباتی که با شعارهای ظاهراً مذهبی گره خورده پاسخ داده می‌شد. اگر به این مطالبات پاسخ داده نمی‌شد، طوفانی به پا و همه چیز را نابود می‌کرد. به نظر من، آنچه آقای احمدی نژاد می‌گفت، تنها زبان آقای احمدی‌نژاد نبود، بلکه زبان بسیاری از افراد منتسب به مذهبی‌ها بود و باید نشان داده می‌شد که چقدر آن شعارها عملی است. شعارهای احمدی‌نژاد خارج از ظرفیت کشور و نظام جمهوری اسلامی بود.»

آقای یونسی اما بدون اشاره به فتنه‌های سنگین 78 و 88، هیچ توضیحی نمی‌دهد که «مذهبیون» مورد اشاره وی در برابر عملی نشدن خواست‌های خود در جمهوری اسلامی، کی و چگونه طوفان به پا و همه چیز را نابود کرده یا می‌کنند!

وانگهی، بر خلاف ادعای دستیار ویژه رئیس جمهور، ظرفیت نظام جمهوری اسلامی چنان عظیم و پویا است که می‌تواند در سایه تدابیر کارساز و همت و مدیریتی عالی و در فاصله زمانی معقول، به خواست‌ها و آرمان‌های بحق مذهبیون و جامعه اسلامی جامه عمل بپوشاند و ناکامی در تحقق بسیاری از آرمان‌ها در این زمینه، نه به واسطه ظرفیت‌ نداشتن جمهوری اسلامی، بلکه پیامد قهری دورشدن دولت‌ها و مسئولان برجسته از ریل اصلی انقلاب و هدردادن ظرفیت‌های جمهوری اسلامی و مردم مسلمان است؛ هدردادن‌هایی که گاه با «ترجیح منافع شخصی و جناحی بر مصالح عالی نظام و ملت» نمود می‌یابد.

نگاهی کوتاه به مسیر فعالیت دولت‌ها و مسئولان از جناح‌های گوناگون در سال‌های پس از پیروزی انقلاب، به خوبی نشان می‌دهد که چگونه بخش عظیمی از ظرفیت‌های نظام جمهوری اسلامی در اثر نسنجیده‌کاری و سیاست‌بازی‌های خرد و کلان برخی متصدیان و گروه‌های ذی‌نفوذ و دور شدن از آرمان‌های امام (ره) و رهبری، به جای قرار گرفتن در مسیر تحقق آرمان‌های بحق، صرف اصطکاک‌های شخصی و جناحی شده و برای رسیدن به ناکجاآبادها تباه گردیده است.

دولت پیشین نیز آن‌گاه که نسبتاً فارغ از حاشیه‌ها و حاشیه ‌سازی‌ها بر اساس خطوط ترسیمی از سوی امام (ره) و رهبری حرکت می‌کرد، توانست گام‌هایی به‌نسبت بزرگ در راه تحقق آرمان‌های جامعه اسلامی بردارد و گواه آن، تایید‌های مکرر مقام معظم رهبری است؛ اما هنگامی که حاشیه‌سازی مسئولان دولتی فزونی یافت، به طور قهری بخش قابل توجهی از وقت و توان دستگاه اجرایی و حتی دیگر نهادها و شخصیت‌ها نیز در مسیری به جز مسیر تحقق آرمان‌ها مصروف شد.

سخنان آقای یونسی در اندک‌ نشان دادن ظرفیت عالی نظام اسلامی، ضرورت بازخوانی سخنان رهبر فرزانه انقلاب در پاسخ به برخی شبهه‌آفرینان در این باره را یادآور می‌شود؛ آن‌جا که برای نمونه فرموده بودند:

«بعضی وانمود می‌کنند که آرمان‌گرائی با واقع‌بینی نمی‌سازد؛ این را ما به شدت رد می‌کنیم» و در تبیین برخی لغزشگاه‌ها در مسیر تحقق آرمان‌ها هشدار داده بودند: «یک لغزشگاه، واقعیتْ‌ پنداری است؛ چیزهائی را که واقعیت ندارد، انسان واقعیت تصور کند... اگر چنان‌چه ما توان خودمان را بیش تر از واقع بدانیم، یا کم تر از آن‌چه که واقعیت است، بدانیم، دچار خطا خواهیم شد؛ توان دشمن را هم اگر بیش‌تر از آن‌چه که هست، یا کم تر از آن‌چه که هست، ببینیم، دچار اشتباه محاسبه خواهیم شد. این از آن جاهایی است که طراحان دشمن وارد میدان می‌شوند. شما ملاحظه کنید؛ در تبلیغات گسترده‌ رسانه‌اىِ دشمنان ما سعی می‌شود توان داخلی و ملی کشور تحقیر شود و کوچک شمرده شود؛ متقابلاً توان دشمن بیش از آن‌چه که هست، معرفی شود... اگر ما از آن مقداری که دشمن باید مورد ملاحظه قرار بگیرد، بیش تر او را محاسبه کردیم و بیش تر از او ترسیدیم، قطعاً دچار خطای در محاسبه خواهیم شد؛ راه را عوضی خواهیم رفت.» و به راستی پیوند دادن تأمین آب آشامیدنی و حتی ازدواج جوانان به «رفع تحریم‌ها توسط دشمن» که اولی را رئیس جمهور و دومی را همین دستیار ویژه ایشان مطرح کرده‌اند، چه نسبتی با لغزشگاه فوق‌الذکر دارد؟!

واقعیت این است که بر خلاف القاءات آقای یونسی و برخی همفکران وی، ریشه بسیاری از نارسایی‌های کنونی، نه ظرفیت پایین نظام و امکان‌نداشتن تحقق آرمان‌ها،‌ بلکه خطاهای متصدیانی است که «خطا» های محاسباتی‌شان به مرور به «خط» تبدیل شده و می‌کوشند با فرافکنی و پراکنده‌گویی سهم خود و همسویان با خویش را در بروز و استمرار کاستی‌ها و نارسایی‌ها فروکاهند.

دستیار ویژه رئیس جمهور محترم را به تأمل در این سخن رهبری دعوت می‌کنیم که فرمودند: «بعضی‌ها اشتباه می‌کنند که در مقابل آرمان‌گرایی، واقع‌بینی را مطرح می‌کنند. در نظر این‌ها واقع‌بینی نقطه مقابل آرمان‌گرایی است. این خطای بزرگی است؛ چون آرمان‌گرایی، خودش واقعیت‌ها را در جامعه می‌سازد. یک مجموعه با آرمان و دارای هدف‌های بلند می‌تواند واقعیت‌ها را طبق آرمان خود شکل دهد و به‌وجود آورد. دنیا این‌طور پیش رفته است» و این در حالی است که برخی خسته‌شدگان با فهم نادرست می‌کوشند این رابطه را معکوس جلوه دهند.

آقای یونسی و همه کسانی که چون وی می‌اندیشند، خوب است اندکی تأمل کنند و بیندیشند که «گاهی دلبستگی‌های ما فلج‌کننده است. دلبستگی‌های ما موجب می‌شود که ما یک چیزهائی را واقعیت بپنداریم که واقعیت ندارد؛ در واقع خطائی است که نفس راحت‌طلب ما یا دلبسته‌ ما به مسائل مادی، بر ما تحمیل می‌کند در حالی که واقعیت ندارد» و البته «یکی از این لغزشگاه‌ها این است که انسان تصور کند دست ‌یافتن به آرمان‌ها بدون هزینه امکان‌پذیر است... آن‌جائی که پای هزینه‌دادن در میان است، عقب می‌کشند. این عقب‌کشیدن‌ها در بسیاری از موارد موجب می‌شود که انسان در محاسبه اشتباه کند؛ خطی را که باید در مقابل دشمن دنبال کند، دنبال نکند.»

در این باره سخن بسیار است و مجال اندک. به راستی حاشیه‌سازی‌های دستیار ویژه رئیس‌جمهور را پایانی هست؟!